کریستوف جفرلوت در تحلیلی که اندیشکده کارنگی منتشر کرد، نوشت: در حالی که ریاض اعلام کرده علیه القاعده و داعش‎ می‌جنگد، سعودی‎ها‎ به حمایت مالی از گروه‌های مستقر در پاکستان مانند «لشکر طیبه» و «شبکه حقانی» متهم شده‌اند.

در سال 2008 در میان شخصیت‎ها‎یی که وزارت خزانه‌داری آمریکا به عنوان رهبران لشکر طیبه تعیین کرد نام دو مرد وجود داشت که با سعودی‎ها‎ در ارتباط بودند و این امر در سندی توسط ویکی‌لیکس فاش شد. به «محمود محمد احمد باحاذق»، تبعه عربستان «این اتهام وارد شد که تامین‌کننده مالی اصلی تشکیلات لشکر طیبه و فعالیت‎ها‎ی آن در دهه 1980 و 1990 بوده است. وی هم‌چنین به عنوان رهبر لشکر طیبه در عربستان خدمت کرده است. در سال 2003، باحاذق فعالیت‎ها‎ی جمع‌آوری پول برای لشکر طیبه را با سازمان‎ها‎ی غیردولتی و تجار سعودی هماهنگی کرد … از اواسط سال 2005، باحاذق نقش کلیدی در عملیات تبلیغاتی و رسانه‌ای لشکر طیبه ایفا کرد.»

مرد دیگر، حاجی محمد اشرف، رئیس امور مالی لشکر طیبه «حداقل از سال 2003» بود که «به خاورمیانه سفر کرد و شخصا برای لشکر طیبه پول جمع‌آوری کرد. در سال 2003، اشرف با گسترش سازمان، به رهبری لشکر طیبه مستقر در عربستان سعودی کمک کرد.» در سال 2009، سندی منتسب به هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه وقت آمریکا که از سوی ویکی لیکس منتشر گردید، چنین ارزیابی کرد که «اهدا کنندگان کمک در عربستان سعودی مهم‌ترین منبع مالی گروه‎ها‎ی تروریستی سنی در سراسر جهان هستند.» در سال 2012، ویکی‌لیکس در یک افشاگری به ملاقات بین سفیر سعودی و ناصرالدین حقانی، یکی از اعضای اصلی شبکه حقانی، پرداخت.

اما مثلث کمک‌دهندگان سعودی، حاکمان پاکستان و گروه‎ها‎ی جهادی به دور از تنش نیستند. اول این که جهادی‎ها‎ یک دسته نیستند و به طور برابر با اهداکنندگان خود ارتباط ندارند. به عنوان مثال، لشکر طیبه و «جمیعت اهل حدیث» که یک حزب مذهبی به نمایندگی از سوی اهل حدیث در پاکستان است، برای دریافت کمک هزینه‎ها‎ی سعودی رقابت ‎می‌کنند. دوم، سعودی‎ها‎ از اقدام خشونت‌آمیز برخی از پاکستانی‎ها‎ی مقیم در کشورشان منزجر هستند. بمب‌گذار انتحاری که در ژوئیه 2016 کنسول‌گری ایالات متحده در جده را مورد هدف قرار داد، اهل پاکستان بود. از 19 تروریستی که به دلیل این حمله دستگیر شدند و حمله دیگری در مدینه که به طور هم‌زمان انجام شد، 12 نفر پاکستانی بودند. سوم، سعودی‎ها‎ گاهی اوقات اسلام‌گرایان «خود» را بدون رضایت دولت پاکستان پرورش ‎می‌دهند. ریاض از بعضی از ‎آن‌ها برای فشار وارد آوردن بر دولت پاکستان در زمانی که در برابر دستورات عربستان مقاومت ‎می‌کند، استفاده ‎می‌نماید.

به عنوان مثال، در سال 2015، زمانی که مجلس پاکستان از اعزام نیروهای خود به یمن خودداری کرد، اعضای «اهل سنت والجماعه» دست به تظاهرات زدند و خواستار «حمایت بی قید و شرط از عربستان سعودی» شدند. سعودی‎ها‎ از سازمان‎ها‎یی مانند «لشکر جهنگوی» که یکی از خشن‌ترین گروه‎ها‎ی ستیزه‌جوی سنی است و دولت پاکستان (از جمله ارتش) سعی کرده است آن را مهار کند، حمایت ‎می‌کند. در سال 2012، یک خبرنگار رویترز که در حال مصاحبه با «احمد لودیانوی» رهبر لشکر جهنگوی بوده، «او و دست‌یارانش را دیده که استقبال گر‎می‌ از یک بازدیدکننده به عمل آورده‌اند: روحانی مقیم عربستان «مالک عبدالحق المقی» که به عنوان یکی از واسطه‎ها‎ی بین اهدا کنندگان عرب و لشکر جهنگوی معروف بود». «ریاض حسین پیرزاده» وزیر امور خارجه پاکستان در سال 2015 سعودی‎ها‎ را به بی‌ثبات کردن جهان اسلام با توزیع پول برای ترویج وهابی‌گری متهم کرد.

سعودی‎ها‎ همچنین از کانال‎ها‎ی بی‌خطرتری مانند کانال‎ها‎ی تلویزیونی برای ترویج وهابی‌گری استفاده ‎می‌کنند. در پاکستان، «تلویزیون پیغام» که به زبان اردو و پشتو پخش ‎می‌شود یکی از موارد مورد نظر است. این کانال در سال 2011 توسط «عبدالرحمن بن عبدالعزیز السدیس»، امام مسجد جامع مکه، افتتاح شد.

در هند، با ایجاد «تلویزیون صلح» توسط «ذاکر نایک» رویداد مشابهی شکل گرفت که بینندگان آن به 100 میلیون نفر رسید. نایک با عبارات کم و بیش صریحی علیه تعهدات صوفی‌گری و ​​شیعه سخن گفت. او یک بار اعلام کرد که «طلب شفاعت از شخصیت‎ها‎ی مقدس اسلامی، از جمله پیامبر اسلام، در برابر خدا کفر است»، سخنانی که بعدا رد کرد. او هم‌چنین در توهین به شیعیان، قاتل امام حسین را ستایش کرد. تعدادی از روحانیون مسلمان هند او را مورد سرزنش قرار دادند، اما مورد ستایش رهبران خلیج [فارس] قرار گرفت. در سال 2013، «شیخ محمد بن راشد المکتوم»، معاون رئیس جمهور و نخست وزیر امارات متحده عربی و حاکم دبی، عنوان «شخصیت اسلا‎می جایزه بین‌المللی قرآن کریمۀ دبی» را به نایک اعطا کرد. در سال 2015 «شاه سلمان بن عبدالعزیز آل سعود» جایزه بین‌المللی شاه فیصل را برای «خدمت به اسلام» – به مبلغ 2 میلیون دلار – در ریاض به او اهدا کرد.

سعودی‎ها‎ از شرکت‎ها‎ی سلفی در جنوب هند از جمله در کرالا حمایت ‎می‌کنند. براساس یک تلگرام سفارت سعودی در دهلی، میلیون‎ها‎ ریال [سعودی] برای موسسه اعتباری مأموریت اسلا‎می «مالاپورام» (کرالا)، موسسه اعتباری رفاه اسلا‎می و کالج عربی مجاهدین در پالاکاد در نظر گرفته شده‌ است. دو سازمان اسلا‎می «جبهه خلق هند» و «حزب سوسیال دموکرات هند» از حمایت مالی عربستان بهره‌مند شده‌اند. نام ‎آن‌ها منعکس‌کننده مفهوم مذهبی ‎آن‌ها نیست، اما مبلغ اسلام سلفی هستند.

در حالی که یکی از قدیمی‌ترین مدرسه‎ها‎ی سلفی هند، «جامعه سلفیه»، در نزدیکی «واراناسی» واقع شده است، کرالا احتمالا جایی است که سلفی‌گری به شدت در حال رشد است. این گرایش پان-اسلا‎می در میان کسانی که قبلا بخشی از جنبش‎ها‎ی اصلاح‌طلب محلی مانند «مجاهدین نادواتول کرالا» بودند، برجسته تر است. این جنبش که در سال 1950 تشکیل شد از طریق ارتباط با شبه جزیره عربستان و هم‌چنین به خاطر پویایی جامعه محلی گسترش یافت.

در پایان قرن گذشته، رهبر «ندوه العلما»، «سعد ابوالحسن علی ندوی» (1914-1999)، جرأت کرده بود به نام اسلام جنوب آسیا به اعراب حمله کند و بگوید: اعراب برخلاف مسلمانان هند با افراط در ملی‌گرایی و از دست دادن اعتقاد به مذهب به دیگر مسلمانان جهان خیانت کرده‌اند. ندوی در سال 1975 تأکید کرد که این فرهنگ مسلمانان هند که قرن‎ها‎ در حال تکامل است، ترکیبی از نفوذ اسلا‎می و هندی ‎می‌باشد.

امروز، ندوی نمی‌تواند چنین چیزی را به راحتی بگوید. از یک سو، افزایش ملی‌گرایی هندو در هند به تدریج مسلمانان هند را به شهروندان درجه دوم تبدیل ‎می‌کند؛ از سوی دیگر نوع اسلام در آسیای جنوبی به دلیل نفوذ رو به رشد [کشورهای] خلیج [فارس]، «خودمختاری» خود را از دست داده است. تمدن هندو-اسلا‎می انعطاف‌پذیری بزرگی از خود نشان داده، اما ‎می‌تواند یکی از خشن‌ترین مسیرهای اسلام پاکستانی امروز را دنبال کند که این امر نه تنها به دلیل فشارهای هندوتوا، بلکه هم‌چنین به خاطر عواملی است که الهام و منابع مالی از سوی عربستان سعودی و خلیج [فارس] جذب ‎می‌کند.  تصوف در حال حاضر در پاکستان، جایی که وفور فرقه‌ای و جهادی در حال افزایش هستند، مورد حمله قرار دارد.