جدیدترین مطالب
تغییرات ژئوپلیتیک در حال ظهور در شاخ آفریقا
شورای راهبردی آنلاین-رصد: منطقه شاخ آفریقا اخیرا در پی امضای دو توافقنامه، شاهد شکل گیری طوفانی دیپلماتیک بوده است که باعث شد دو مساله منطقهای اهمیت بیشتری پیدا کند: تمایل دیرینه اتیوپی برای دسترسی به دریا و وضعیت نامشخص سومالی لند. پرداختن همزمان به این مسائل به دلیل تنشهای منطقهای و ژئوپلیتیک نظیر درگیری اتیوپی-تیگری، جنگ داخلی سودان و ادامه تنشها بر سر ساخت سد بزرگ رنسانس توسط اتیوپی بر روی رود نیل کاری دشوار است.
تحلیلی بر تلاش آمریکا و چین برای تقویت توانمندیهای نظامی متقابل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل راهبردی گفت: نیروی دریایی آمریکا پروژهای را با هدف تبدیل سکوهای نفتی مازاد به پایگاههای دفاع موشکی متحرک در اقیانوس آرام و برای مواجه با تهدیدات چین در دستور کار قرار داده است. این سکوها قرار است در پاسخ به تهدیدات موشکی فزاینده چین در منطقه اقیانوس آرام مستقر شوند. انتظار میرود سکوهای تبدیل شده به پایگاه دفاع موشکی، نقش مهمی در افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایالات متحده و کمک به ماموریتهای ضربتی این کشور ایفا کنند.
عقبنشینی نیروهای روسیه از قفقاز جنوبی؛ راهبرد یا تاکتیک؟
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلحبانان روس از منطقه قرهباغ عقب میکشند و سلاحها و تجهیزات خود را به همراه میبرند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه میخواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟
اهمیت راهبردی کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آیمک (عربمِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کردهاند. اگرچه برخی گمانهزنیها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
أحدث المقالات
تغییرات ژئوپلیتیک در حال ظهور در شاخ آفریقا
شورای راهبردی آنلاین-رصد: منطقه شاخ آفریقا اخیرا در پی امضای دو توافقنامه، شاهد شکل گیری طوفانی دیپلماتیک بوده است که باعث شد دو مساله منطقهای اهمیت بیشتری پیدا کند: تمایل دیرینه اتیوپی برای دسترسی به دریا و وضعیت نامشخص سومالی لند. پرداختن همزمان به این مسائل به دلیل تنشهای منطقهای و ژئوپلیتیک نظیر درگیری اتیوپی-تیگری، جنگ داخلی سودان و ادامه تنشها بر سر ساخت سد بزرگ رنسانس توسط اتیوپی بر روی رود نیل کاری دشوار است.
تحلیلی بر تلاش آمریکا و چین برای تقویت توانمندیهای نظامی متقابل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل راهبردی گفت: نیروی دریایی آمریکا پروژهای را با هدف تبدیل سکوهای نفتی مازاد به پایگاههای دفاع موشکی متحرک در اقیانوس آرام و برای مواجه با تهدیدات چین در دستور کار قرار داده است. این سکوها قرار است در پاسخ به تهدیدات موشکی فزاینده چین در منطقه اقیانوس آرام مستقر شوند. انتظار میرود سکوهای تبدیل شده به پایگاه دفاع موشکی، نقش مهمی در افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایالات متحده و کمک به ماموریتهای ضربتی این کشور ایفا کنند.
نقش آمریکا در بیثباتی جهان
یوری فریدمن در یادداشتی که پایگاه اینترنتی نشریه آتلانتیک آن را منتشر کرد؛ نوشت: روزهای پایانی هر سال همواره با معرفی رتبهبندیهای گوناگونی همراه است: همچون بهترین کتاب، بهترین فیلم و غیره. تنوع این فهرستها در واشنگتن دی سی روند جدیتری دارد. در طی سالیان گذشته، شورای روابط خارجی [آمریکا] از صدها مقام دولتی آمریکا و کارشناسان سیاست خارجی خواسته است تا بحرانهای امنیتی بالقوه را که بیش از همه، آمریکا را در سال بعدی تهدید میکند، رتبهبندی کنند. معمولاً پاسخدهندگان روی نقاط بحرانی جهان تمرکز میکردند، اما به نظر میرسد که در سال جاری نیروی بیثبات کننده داخل آمریکا در صدر نگرانیها قرار دارد.
پل استیرز، ناظر نظرسنجی سالانه شورای روابط خارجی آمریکا، اظهار کرده است که «نگرانیها از وضعیت جهان در حال افزایش است و این امر احتمالاً باسیاستهای دولت ترامپ و با آشوبها و بیثباتیهای ایجادشده توسط ترامپ در سراسر جهان ارتباط دارد».
استیرز میگوید که طی چند سال گذشته، از زمانی که دونالد ترامپ زمام امور را از اوباما به دست گرفته است، آمریکا بهعنوان یک بازیگر جهانی از یک هویت شناخته شده به یک موجود ناشناخته معروف تبدیل شده است. استیرز بهعنوان یک کارشناس پیشگیری از تنشها، میافزاید: «در ماههای نخست دولت ترامپ، برخی امیدوار بودند (بخوانید خیال خام) که وی از نقش آمریکا در جهان و کمک این کشور به صلح و ثبات بینالمللی حمایت کرده و از کتاب راهنمای دیرینه سیاست خارجی آمریکا پیروی خواهد کرد؛ اما این فرضیه واقعیت نداشت؛ بنابراین، اکنون احتمال رویدادهای غیرمنتظره بیشازپیش بوده و نگرانی ما از چگونگی پیشبرد سیاست آمریکا در آینده افزایشیافته است».
استیرز اشاره میکند که تعداد مهمترین خطرات در نظرسنجی امسال (که در ماه نوامبر انجام شد) در مقایسه با 11 سال گذشته، دارای سناریوهای بیشتری است. وی معتقد است که سناریوهای خاصی که پاسخدهندگان آنها را در ردیف اول نظرسنجی گنجاندهاند (سناریوهایی که تأثیر عمدهای بر منافع آمریکا داشته و احتمال وقوع آنها در سال 2020 محتمل است)، حاکی از آن است که «اقدامات آمریکا بهاندازه اقدامات دیگران موجب نگرانی و بلاتکلیفی آنها بوده است».
بهعنوانمثال، خروج نظامی شتابزده ترامپ از سوریه و ترک شرکای کرد آمریکا در جنگ علیه داعش، به همراه مذاکرات صلح گاهوبیگاه وی با طالبان افغانستان، احتمالاً به نگرانیهای پاسخدهندگان از تشدید خشونت در میان جناحهای مختلف درگیر در جنگ سوریه و افغانستان دامن زده است. درگیری نظامی بین ایران و آمریکا یا متحدان آن نگرانی اصلی دیگری بود که بیشک از کارزار فشار حداکثری دولت آمریکا علیه ایران و اقدامات تلافیجویانه فزاینده ایران سرچشمه میگیرد. پاسخدهندگان این نظرسنجی در مورد بحران آتی شبهجزیره کره در صورت شکست مذاکرات هستهای ترامپ با کیم جونگ اون هشدار دادند. آنها همچنین از افزایش مهاجرت از السالوادور، گواتمالا و هندوراس به خاطر شرایط وخیم این کشورها خبر دادند که استیرز این نگرانی را به سیاست دولت ترامپ و «تلاش وی برای ساخت دیوار بین آمریکا و این مشکلات، بدون حلوفصل واقعی و ریشهای آنها» نسبت داده است.
حمله سایبری به زیرساختهای حیاتی آمریکا، خطر مهم دیگری است که در این نظرسنجی به چشم میخورد. اگرچه این خطرات مستقیماً به سیاست ترامپ مربوط نمیشوند، اما استیرز از وجود رابطه غیرمستقیم بین آنها خبر میدهد. بهعنوانمثال، ترامپ تهدید دخالت خارجی در انتخابات آمریکا را ناچیز جلوه داده، با خروج نیروهای خود از سوریه جنگ علیه داعش را به مخاطره انداخته، در مورد تجارت با چین تنش ایجاد کرده و مایه نگرانی متحدان آمریکا شده است که این مورد آخر باعث گستاخی دشمنان آمریکا نظیر ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ [رئیسجمهور چین] شده و آنها را به بهرهبرداری از «کاهش حضور و تعامل آمریکا» امیدوار کرده است.
استیرز از یک گزارش جداگانه شورای روابط خارجی [آمریکا] دریافته است که ترامپ در سه سال نخست ریاست جمهوری خود 14 بحران سیاست خارجی را پشت سر گذاشته است که از متوسط دوره چهارساله ریاست جمهوری از سال 1989 به بعد یک مورد کمتر بوده است. این در حالی است که ترامپ برخلاف روسای جمهور قبلی وارد جنگ جدیدی نشده است. بااینوجود، استیرز معتقد است که این شرایط امور را نمیتوان صرفاً با خودداری ترامپ از بهکارگیری نیروی نظامی توضیح داد. جرج اچ دبلیو بوش در دوره اول ریاست جمهوری خود با حمله صدام حسین به کویت، بیل کلینتون با جنگهای یوگسلاوی، جرج دبیلو بوش با حملات تروریستی یازده سپتامبر و باراک اوباما با بهار عربی و پیامدهای فاجعهبار آن مواجه شدند اما به گفته استیرز، ترامپ هنوز با بحرانی مواجه نشده است که «تهدیدی آشکار علیه منافع آمریکا تلقی شده و اعزام نیروی نظامی قابلتوجه آمریکا در بخش جدیدی از جهان را ضروری سازد». بااینوجود، نتایج نظرسنجی امسال گویای آن است که این آزمون احتمالاً در راه است.
0 Comments