شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: با پایان جنگ سرد و تحول در بسیاری از مفاهیم مربوط به روابط بین‌الملل، موضوع دیپلماسی نیز دچار دگرگونی شد. با اهمیت یافتن موضوعات اقتصادی و فرهنگی، یکه‌تازی موضوعات امنیتی و صرفا سیاسی به پایان رسیده و از میزان اهمیت آنان کاسته شد. بدین‌ترتیب، دیپلماسی سنتی جای خود را بنا به ضرورت‌های محیط بین‌الملل به دیپلماسی‌های نوین‌تری نظیر دیپلماسی اقتصادی داد.
حسین سیاحی- پژوهشگر مسائل بین‌الملل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک استاد دانشگاه با بیان اینکه ایران می‌تواند بعد از چین و روسیه، سومین کشور تأثیرگذار در سازمان همکاری شانگهای باشد، گفت: صِرف عضویت ایران در این سازمان برای تحقق اهداف ایران کفایت نمی‌کند و باید ضمن ملحوظ داشتن برخی عوامل، تحرکاتی را در دستور کار قرار داد.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: طی سال‌های اخیر با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی و ساختاری در نظام بین‌الملل و همچنین افول قدرت نمایی ایالات متحده، «ایران و روسیه» به عنوان بازیگران مهم جهانی توانستند سهمی بیشتر در بازی قدرت کسب نمایند و به دنبال آن سعی کردند مکانیزم‌هایی برای همکاری متقابل در تمامی حوزه‌ها (اقتصادی، نظامی-امنیتی و سیاسی) و همچنین بیشینه‌سازی قدرت و منافع ملی خودشان در راستای پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاد کنند.
عارف بیژن-کارشناس مسائل روسیه
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک تحلیلگر مسائل اروپا گفت: اتحادیه اروپا قطعاً در آینده تلاش می‌کند تا ضمن متقاعد کردن ایالات‌متحده برای بازگشت به برجام، از طریق اعطای خط اعتباری، مشوق‌های اقتصادی و تعامل و همکاری نزدیک با چین و روسیه به‌عنوان متحدان ایران، همچنان تهران را به ماندن در برجام تشویق کند.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: چین از طرفی یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی جهان بشمار می‌آید و به انرژی نیاز دارد و از سوی دیگر سیاست‌گذاری‌های ایالات‌متحده علیه چین، می‌تواند عاملی برای همگرایی بیشتر مسکو و پکن باشد.
احمد وخشیته – سردبیر سایت دیدبان روسیه
شورای راهبردی آنلاین – رصد: با نزدیک شدن کارزار انتخاباتی آمریکا، این کشور با بحران سیاست داخلی بی‌سابقه‌ای مواجه شده است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: همزمان با پیچیده شدن تعاملات بین المللی ایران با غرب، نگاه به شرق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بیش از گذشته برجسته شده است. «نگاه به شرق» را باید محصول ظهور یک نیروی جدید و قدرتمند در ساخت نظم جهانی دانست؛ نظمی که الزاما دیگر نظم غربی نیست. این نیروی غیرغربی نتیجه جابجایی¬های جریان قدرت در جهان و روند تدریجی شکل¬گیریِ ساختار متنوع‌تری از نظم بین‌المللی است.
