شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: تنش و رقابت بین چین و آمریکا دارای اهمیت و پیامدهای جهانی است و بر روابط با قدرت‌های دیگر و حتی سازمان‌ها و نهاد‌های بین‌المللی همچون گروه 20 یا سازمان ملل متحد و آژانس‌های آن تأثیر می‌گذارد.
پوریا نبی پور- دکتری علوم سیاسی و روابط بین‌الملل
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه آمریکا خواهان ایجاد درگیری در محیط پیرامونی و عمق استراتژیک چین است، گفت: آمریکا در همین حال کاهش توان رقابت چین در همه عرصه‌ها را پیگیری می‌کند و قطعاً این رقابت به خصومتی جدی تبدیل خواهد شد.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: تا زمانی که چین به جایگاهی بسیار بالاتر از جایگاه فعلی در سلسله‌مراتب قدرت نظام بین‌الملل دست پیدا نکند، در خصوص تایوان به روشی که روسیه در مورد اوکراین متوسل شد، متوسل نخواهد شد. انسجام غرب در تحریم روسیه برای پکن آموزنده بود که غرب صرفاً بهانه‌ای برای تضعیف رقبا و دشمنان خود به شکلی مشروع می‌خواهد.
دکتر فاطمه نکولعل آزاد – پژوهشگر مسائل بین‌الملل
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: طی سالیان اخیر، اوکراین به یکی از اصلی‌ترین نقاط کانونی بحران در روابط میان روسیه و غرب تبدیل شده است.
محمد جواد قهرمانی-کارشناس مسائل آسیا
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: تایوان همواره در محور رقابت و تنش میان چین و آمریکا قرار داشته است، اما از آنجایی‌که حفظ «تعامل» مشخصه اصلی روابط آمریکا و چین طی چند دهه گذشته بوده است، هر دو کشور با حفظ خویشتنداری، از افزایش سطح تنش در این موضوع ممانعت کرده‌اند.
محمد جواد قهرمانی-کارشناس مسائل آسیا
شورای راهبردی آنلاین – رصد: اعلام این خبر که جو بایدن و شی جین پینگ تا پیش از پایان سال جاری میلادی با یکدیگر به صورت مجازی نشست خواهند داشت، این چشم انداز را ایجاد کرده که پکن و واشنگتن می‌‌توانند تلاش برای جلوگیری از تبدیل رقابت آمریکا و چین به یک مناقشه کامل را آغاز کنند.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: ازآنجایی‌که رقابت آمریکا و چین برای کسب جایگاه برتر در ساختار نظام بین‌الملل یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر است، هر مسئله کوچک و بزرگی این ظرفیت را دارد که مسیر رقابت و خصومت میان دو کشور را تشدید کند.
دکتر طهمورث غلامی-کارشناس مسائل آمریکا
شورای راهبردی آنلاین – رصد: رقابت راهبردی آمریکا با چین بر سر تجارت و در دریای چین جنوبی به حدی ابعاد گسترده دارد که گاهی به راحتی می‌توان تغییر رفتار چین در دیگر مناطق را نادیده گرفت. با این حال، اقدام چین طی هفته گذشته ممکن است تاثیر حیاتی واقعی بر این رقابت داشته باشد. در 6 ژوئیه، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، از یک توافق با چین خبر داد که این دو کشور را به شریک راهبردی برابر تبدیل خواهد کرد. این توافق، رقابت چین و آمریکا را به طور اساسی به مناطق جدید جهان گسترش خواهد داد.
شورای راهبردی آنلاین – رصد: دهه 2010 دهه‌ای توام با مشکلات کلان اقتصادی بود که تحولات سیاسی مثبت و منفی در پی داشت. بحران مالی 2008 پیامدهای چشمگیری از بحران بدهی اروپا گرفته تا ضعف اقتصادی فزاینده چین را به دنبال داشت. با این حال، برخلاف تاثیر بحران مالی، محرک‌های پولی نادرست، ظهور بازارهای جهانی جدید و سیاست‌های تحریمی تهاجمی واشنگتن، سهم دلار در حجم معاملات همچنان در صدر باقی ماند.
شورای راهبردی آنلاین – رصد: منطق راهبردی مناسبات بین آمریکا و چین از بین رفته است. بعد از ربع قرن که طی آن روسای جمهور آمریکا به دنبال ادغام و یکپارچه‌سازی چینِ روبه رشد و با توسعه سریع و شتابان در نظم بین‌المللی آمریکا-محور بودند، مقامات واشنگتن به این نتیجه رسیده‌اند که آنچه آمریکا درباره چین به عنوان شریک راهبردی فکر می‌کرد درست نبود، بلکه در حقیقت این کشور دشمن راهبردی به شمار می‌رود.
شورای راهبردی آنلاین – رصد: در چند سال اخیر، سیاست انرژی چین در نتیجه‌ی تغییر در اولویت‌های سیاست داخلی و دو دستگی در اوضاع بین‌المللی، به طور بنیادین تغییر کرده است. با کاهش سرعت رشد اقتصاد ملی، رهبران چین از برنامه‌ای برای ترغیب مصرف داخلی و بازسازی اقتصاد از طریق توسعه‌ی بخش خدمات و تاکید بر نوآوری خبر دادند. همچنین، رهبران چین برای اصلاحات مالی، مالیاتی و بخش‌های اجتماعی به مجموعه‌ای از برنامه‌های اولویت‌دار مبادرت کردند. این تحولات موجب کاهش چشمگیر سرعت رشد مصرف انرژی در چین شد. علاوه بر این، چین آلودگی زیست محیطی را به عنوان یک مشکل ملی مطرح کرد که کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برنامه‌های توسعه اقتصادی به کاهش مصرف زغال‌سنگ و افزایش استفاده از انرژی «پاک» (گاز طبیعی، انرژی هسته‌ای و منابع انرژی تجدیدپذیر) به عنوان یک وظیفه عاجل و ضروری تاکید می‌کرد. چین به پیروی از تعهدات خود در توافق پاریس برای کاهش تولید دی اکسید کربن تا سال 2030 عزمی راسخ دارد. همه‌ی این تحولات در برنامه پنج ساله سیزدهم توسعه انرژی چین گنجانده شده است.
