او پس از آنکه چندین سال از عمرش را به عنوان یک خبرنگار صرف نوشتن درباره روند رشد تولید ناخالص داخلی کشورها کرد، این موضوع را کشف کرد که معنای تولید ناخالص داخلی در واقع چیست و چگونگی اندازه گیری می‌شود.

ریچارد ان. کوپر در نقدی که بر این کتاب، در پایگاه اینترنتی فارین افرز نوشت، آورده است: تحقیقات پیلینگ باعث شد از اینکه خودش و دیگران – روزنامه نگاران، مفسران و سیاستمداران – مدت‌های طولانی رشد تولید ناخالص داخلی را تحسین کرده بودند، ناامید شود.

موضوع این نیست که خود این رشد یک توهم و تصور باطل باشد؛ بلکه این است که در کل، این رشد در نیم قرن گذشته در بسیاری از کشورها، افزایش استانداردهای زندگی و کاهش فقر را به همراه داشته است، اما رشد تولید ناخالص داخلی اغلب برای سیاستمداران و سیاست گذاران که بیش از سایر جنبه های رفاه ملی برای آن اهمیت قائلند، به یک وسواس تبدیل  شده است.

این کتاب آموزنده و گاه طنزآلود می تواند پادزهری مفید برای این فقدان قدرت آینده نگری باشد. پیلینگ این بحث را مطرح می‌کند که وقتی موضوع اقتصاد به میان می آید، مقامات و رهبران باید توجه کمی به کیفیت و توجه کمتری به کمیت داشته باشند.