جدیدترین مطالب

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به تحلیل ها و گزارش ها و موضع گیری های اخیر پیش بینی می شود در صورتی که دو کشور با یک توافق منطقی و مبتنی بر اصول بین المللی و لحاظ منافع همه کشورهای درون قفقازی و همسایگان قفقاز مانع ورود و دخالت قدرت های بیگانه شوند، این توافق پایدار بستر مناسبی برای صلح دائمی در قفقاز خواهد بود.
Loading

أحدث المقالات

وتوی روسیه به نفع پیونگ یانگ؛ قدرت‌های بزرگ باید از خفه کردن کره شمالی دست بردارند

روسیه روز جمعه اعلام کرد که قدرت‌های بزرگ به رویکرد جدیدی در قبال کره شمالی نیاز دارند و ایالات متحده و متحدانش را به تشدید تنش‌های نظامی در آسیا و تلاش برای «خفه کردن» این کشور منزوی متهم کرد.

آیا پاریس برای میزبانی بازی‌های المپیک آماده است؟

تهران- ایرنا- انتشار اخباری در مورد کمک‌های خارجی به پاریس برای تضمین امنیت بازی‌های المپیک و نیز نتایج نظرسنجی‌ها از میزان آمادگی فرانسه برای میزبانی این مسابقات این سوال را مطرح می‌کند که آیا این کشور واقعا برای میزبانی بزرگترین رویداد ورزشی جهان، آمادگی کافی را دارد؟

Loading

بحران اوکراین و نقش قوی انگلیس به عنوان یک قدرت نظامی در اروپا

شورای راهبردی آنلاین-رصد: بریتانیا از طریق تلاش برای حمایت از اوکراین در برابر روسیه، قدرت تعهدش به امنیت اروپا را نشان داده است. در طول سال گذشته، بریتانیا بر موقعیت قبلی خود به عنوان قوی‌ترین حامی اروپایی اوکراین تکیه کرد تا خود را در مرکز تلاش‌ها برای تسریع حمایت نظامی متحدان قرار دهد. ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا در کنفرانس امنیتی اخیر مونیخ اظهار کرد که «امنیت قاره اروپای ما همیشه اولویت اصلی ما خواهد بود».

مالکولم چلمرز در یادداشتی که در وب سایت اندیشکده سلطنتی مطالعات امنیتی و دفاعی انگلیس منتشر شد، نوشت: برخلاف فرانسه و آلمان، دولت بریتانیا مجبور نبوده است برای سیاستش در اوکراین به جلب حمایت داخلی بپردازد. اگرچه این کشور از فوریه 2022 تاکنون سه نخست وزیر داشته است، اما همه از این رویکرد حمایت کرده‌اند.

دو دهه تعهد در قبال عراق و افغانستان، همراه با «گرایش به ایندوپاسیفیک» در دوره بوریس جانسون و تفسیر دولت از «بریتانیای جهانی» در دوران پسا برگزیت، باعث شد که برخی درجه اولویت‌ی که بریتانیا برای امنیت اروپا قائل است را زیر سوال ببرند.

با این حال، پس از اولین حمله روسیه در سال 2014، بریتانیا به سرعت به ایجاد روابط دوجانبه قوی با نیروهای مسلح اوکراین پرداخت. 22000 سرباز اوکراینی قبل از تهاجم سال 2022 توسط بریتانیا آموزش دیده بودند. توافق سال 2021 برای کمک به اوکراین در ساخت پایگاه دریایی جدید در دریای سیاه و تصمیم برای انجام عملیات «آزادی ناوبری» در نزدیکی سواحل کریمه، نشانه‌های دیگری از تمایل بریتانیا برای حمایت از امنیت اوکراین بود.

بریتانیا به عنوان یک کشور دارای سلاح هسته‌ای معتقد است که خطرات تشدید تنش باید جدی گرفته شود. اما آماده است تا در مورد نحوه رسیدگی به این خطرات قضاوت خودش را داشته باشد، حتی در حالی که مراقب است در انجام این کار خیلی از متحد اصلی خود جلوتر نرود. بریتانیا در زمینه تحویل تسلیحات به اوکراین پیشرو بود. این کشور در حال آموزش گسترده نیروهای مسلح اوکراین در بریتانیا است و هدایت گروه وسیع‌تری از کشورها را در انجام این کار به عهده دارد. همه این ابتکارات به این معنی است که بریتانیا همچنان بزرگترین اعطا کننده کمک دفاعی به اوکراین در اروپا است.

این اقدامات در تلاش‌های بریتانیا برای ترمیم روابطش با همسایگان اروپایی‌ پس از برگزیت سودآور بوده‌ است. بیشتر دوره نخست وزیری جانسون صرف تمرکز قوی بر همکاری دفاعی با اروپای شمالی و شرقی شد.

جنگ اوکراین در حال تغییر این شرایط است. مقامات بریتانیا و اتحادیه اروپا از آغاز درگیری تا کنون در مورد سیاست تحریم و اجرای آن با یکدیگر همکاری نزدیک داشته‌اند. بریتانیا در اجلاس «جامعه سیاسی جدید اروپا» در اکتبر 2022 شرکت فعالی کرد. توافق برای پیوستن به برنامه تحرک نظامی PESCO، اگرچه ارزش عملیاتی محدودی داشت، اما نمادی مهم از عملگرایی جدید بود. و اگر اکنون حل و فصلی برای موضوع پروتکل ایرلند شمالی وجود داشته باشد، این نه تنها امکان بازگشت به برنامه «افق» برای همکاری‌های تحقیقاتی را فراهم می‌کند، بلکه می‌تواند به مرور فضای سیاسی را برای همکاری در عرصه سیاست خارجی و امنیتی گسترده‌تر کند.

باید دید که هر کدام از دو مفهوم «بریتانیای جهانی» و «گرایش به ایندوپاسیفیک» تا چه حد در گزارش «بازنگری یکپارچه» مورد توجه قرار می‌گیرند. آنچه واضح است این است که ارتش بریتانیا برای برآوردن الزامات ناتو با فشارهای جدیدی مواجه است. در نتیجه، حتی مدافعان قوی گرایش به ایندوپاسیفیک تاکید می‌کنند که هرگز قرار نبود این امر دستور العملی برای تغییر گسترده اقدامات نظامی به سمت شرق آسیا باشد.

به احتمال زیاد فرصت‌های جدیدی برای همکاری‌های صنعتی دفاعی با دوستان و متحدان بریتانیا در منطقه هند و اقیانوسیه وجود خواهد داشت. بزرگترین و بالقوه پربارترین اقدام، «برنامه جهانی رزم هوایی» است که اخیراً با مشارکت ژاپن و ایتالیا راه اندازی شده است. هدف اصلی چنین همکاری‌هایی برای بریتانیا افزایش مقرون به صرفه بودن خرید از طریق صرفه جویی در مقیاس و به اشتراک گذاری فناوری‌های پیشرفته است.

بحث‌های زیادی در مورد لزوم رسیدگی به نواقص در توانایی‌‌ها (که در جنگ آشکار شد) و نیاز فوری به تقویت بازدارندگی ناتو در جریان است. در سال گذشته چندین متحد – به ویژه آنهایی که به روسیه نزدیک‌ترند- از افزایش زیاد مخارج‌شان خبر دادند. فرانسه و آلمان نیز افزایش بودجه دفاعی خود را اعلام کرده‌اند. بریتانیا تاکنون چنین اعلامیه‌ای نداشته است. به دلیل تورم بالاتر از حد انتظار، برنامه‌های فعلی به این معنی است که هزینه‌های دفاعی محوری تنها پنج درصد بین سال‌های 2019 و 2024 افزایش خواهد یافت.

یکی از مشکلاتی که در جنگ برجسته شد این بود که در طول دوره‌ای طولانی که ماموریت ضد شورش در اولویت بود، وزارت دفاع تصمیماتی اتخاذ کرد که به این معنی بود که نیروی نظامی دیگر برای جنگ‌های متعارف گسترده بهینه‌سازی نشده است. این وضعیت پس از سال 2014 شروع به تغییر کرد. اگر ارتش بخواهد به جاه طلبی خود برای داشتن یک واحد جنگی مستقل که قادر به حضور در مناقشات شدید باشد، عمل کند، به بودجه بیشتری نیاز خواهد داشت.

در حالی که اجماع سیاسی گسترده ای در حمایت از اجرای تعهد دو درصدی بریتانیا به ناتو وجود دارد، به نظر نمی‌رسد که این اجماع به افزایش قابل توجه تولید ناخالص داخلی اختصاص داده شده به امر دفاع گسترش یابد. بنابراین وزارت دفاع باید به انتخاب‌های سختی در مورد توانایی‌های خود دست بزند. در همین حال، اولویت امروز آن کمک به پیروزی اوکراین، حتی به قیمت خطرات کوتاه مدت برای توانایی نظامی خود بریتانیا است.

در حالی که در حال حاضر گمانه زنی‌های زیادی در مورد محتوای احتمالی گزارش «بازخوانی بررسی یکپارچه» (IRR) وجود دارد، به دو دلیل بعید است که سند جدید از سند اصلی فاصله زیادی بگیرد:

اول، تصمیم گیری در مورد تغییرات بلندمدت در سیاست دفاعی زمانی که هیچکس نمی‌داند جنگ چگونه پایان می‌یابد، امری دشوار است. زمان بازنگری بلندمدت دفاعی زمانی خواهد بود که نتیجه جنگ روشن‌تر شود.

دوم، زمانی که IRR به یک گزارش جدید فرماندهی دفاعی تبدیل شود، کمتر از یک سال تا انتخابات بعدی زمان باقی خواهد ماند. برخی تغییرات ضروری خواهد بود. اما تا پاییز 2023، دلایل محکمی برای به تعویق انداختن تغییرات اساسی سیاسی (تا زمانی که نتیجه انتخابات مشخص شود و دولت جدید زمان داشته باشد تا درباره اولویت‌های مالی و راهبردی خود تصمیم بگیرد)، وجود خواهد داشت.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *