آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟
نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان هنگام استقبال از جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا در بیروت گاف عجیبی داد و به اشتباه با یک زن دیگر روبوسی کرد. میقاتی که در مقابل پلههای هواپیما ایستاده بود تصور کرد که یکی از زنان دیپلمات ایتالیایی، جورجیا ملونی است و به گرمی از او استقبال کرد، اما لحظاتی بعد به او گفته شد که این زن نخست وزیر ایتالیا نیست.
اگرچه ممکن است افکار عمومی جهان اسلام، کشتارهای وسیع فلسطینیان را در دهههای نخست اشغال فلسطین از یاد برده باشد و یا وقایع خونبار و حمامهای خونی را که صهیونیستها در اردوگاههای آوارگان فلسطینی همانند «کفر قاسم» و « دیریاسین» به راه انداختند، تا اندازهای فراموش کرده باشد، ولیکن تداوم اینگونه تحرکات بسیار خشونت بار و استمرار بیرحمانهترین آدمکشیها تا سالها و ماههای اخیر و حتی هفته جاری، پیوسته این واقعیت تلخ را که فلسطین اشغالی همچنان «پادگان تروریستی علیه ملتهای آزاده و مسلمان است» به همه یادآوری میکند و ضرورت مبارزه برای آزادسازی آن را که وظیفهای همگانی است، گوشزد مینماید.
افکار عمومی جهان اسلام بهخوبی میدانند که در پس پرده اجرای پروژه تروریستی-تکفیری داعش و به خاک و خون کشیدن دهها هزار تن از مردم سوریه و عراق و همچنین آواره کردن میلیونها تن از این مردم، رژیم صهیونیستی حضوری تعیینکننده داشته است؛ همچنانکه دستان این رژیم به خون صدها شخصیت سیاسی، فکری و فرهنگی فلسطینی و لبنانی همانند دکتر فتحی شقاقی، دکتر رنتیسی، شیخ احمد یاسین، شیخ راغب حرب، حجت الاسلام عباس موسوی، غسان کنفانی، ناجی علی و صدها تن دیگر از این شخصیتها آلوده است. در واقع اینجاست که باید فهرست طولانی صدها دانشمند شهید جهان اسلام (عمدتاً در رشته فیزیک و اغلب از کشورهای عراق، مصر و ایران) را هم ارائه و اضافه کرد که قاتلان مزدور آنان همانند قاتلان دکتر شهید علیمحمدی، دکتر شهید فخریزاده و… در فلسطین اشغالی آموزش دیده و این موضوع را که این سرزمین مقدس همچنان به پادگانی تروریستی شده است، یادآور میشوند.
البته نگاهی گذرا به تاریخ هفت دهه گذشته منطقه غرب آسیا، بخشهای دیگر از کارنامه و عملکرد این پادگان را به پژوهشگران میشناساند و این واقعیت را که رژیم صهیونیستی همواره از فلسطین به عنوان پادگانی علیه ملتهای مسلمان استفاده کرده، به خوبی اثبات میکند. رژیمی که در مدت بیش از هفتاد سال، بیشترین جنگها و تحرکات مسلحانه را علیه نه تنها مردم فلسطین، بلکه علیه همه همسایگان فلسطین اشغالی به اجرا درآورده و بیشترین خونریزیها را از طریق بمبارانهای هوایی (حتی با مشارکت پنهانی در جنگ شش ساله تحمیلی علیه یمن) مرتکب شده است.
موضوعات دیگری که مشخصات این پادگان تروریستی را به نمایش میگذارد، حجم فوق العاده سلاح اهدایی غرب به این رژیم و جایگزینی پی در پی سلاحهای جدیدتر در سرزمینهای اشغالی از یک طرف و آموزشهای نظامی است که به کلیه شهروندان صهیونیست و صهیونیستهای مهاجر داده شده و میشود؛ چنانکه نمودهای بیرونی آن همان آرایش و ترتیبات نظامی است که با عضویت تمامی شهروندان صهیونیست در ارتش اسرائیل و ماموریت آنها در به شهادت رساندن جوانان فلسطینی شکل گرفته و گویاترین دلیل مبنی بر نقش پادگانی فلسطین اشغال شده را ارائه میکند.
و اما در خصوص راهها و شیوههای مقابله با این رژیم اشغالگر، مقام معظم رهبری بر ضرورت «تداوم مقاومت»، آن هم به منظور مجبور ساختن رژیم صهیونیستی به پذیرش همهپرسی تعیین سرنوشت فلسطین تاکید کردند، چرا که بنا به نظر ایشان، رژیم صهیونیستی به سادگی و از راههای مسالمتآمیز به همهپرسی تعیین سرنوشت تن نخواهد داد و لذا مردم فلسطین باید در این عرصه به حرکتهای جهادی خود ادامه دهند و ملتهای اسلامی نیز به حمایت همهجانبه از آنها مبادرت کنند.
همانگونه که میدانیم از ابتدای اشغال سزرمین فلسطین تاکنون دهها طرح مختلف برای حل و فصل مسئله فلسطین ارائه شده و دهها راهبرد مختلف برای احقاق حقوق فلسطینیان و بازگشت آنها به موطنشان پیشنهاد شده و علاوه بر این نیروهای فراوانی برای اجرای این طرحها و پیاده کردن این راهبردها بکار گرفته شده، ولیکن تاکنون نه تنها اینگونه تدابیر و اینگونه تلاشها کوچکترین نتیجهای در بر نداشته، بلکه مسئله فلسطین را به مسئلهای بغرنجتر و پیچیدهتر تبدیل کرده است؛ طرحها و راهبردهایی که میتوان آنها را در دستههای مختلفی دسته بندی کرد: طرحها و راهبردهای مسلحانه و قهرآمیز، طرحها و راهبردهای مسالمت آمیز و سازشکارانه، طرحها و راهبردهای دولتها، طرحها و راهبردهای گروهها، احزاب و شخصیتها، طرحها و راهبردهایی که حامیان مردم فلسطین ارائه کردند و یا طرحها و راهبردهایی که دوستان اسرائیل و پشتیبانان این رژیم پیشنهاد کرده و به عناوین گوناگون آن را به اجرا گذاشتهاند.
اما همان طور که اشاره شد، هیچکدام از این طرحها و راهبردها، نه فقط مسئله فلسطین را حل نکرده، بلکه از آلام و رنجهای فلسطینیان در داخل و خارج این سرزمین نیز نکاسته است. این در حالی است که طرح «برگزاری همهپرسی تعیین سرنوشت» که نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس رهنمودهای چند سال پیش رهبر معظم انقلاب اسلامی تدوین کرده و آن را در سال 1398 در سازمان ملل متحد به ثبت رسانده، فاقد ایرادات و اشکالات دیگر طرحها و منطبق با موازین حقوقی و بینالمللی است و بنا به فرمایش رهبری باید آن را راهحلی «اصولی، اعلامشده و ثبتشده»ی جمهوری اسلامی ایران در مراکز جهانی دانست؛ طرح یا راهبردی که بر«نظرخواهی از مردم فلسطینیالاصل» تاکید دارد و طبق آن باید همهپرسی ملی با مشارکت تمامی فلسطینیان اعم از مسلمانان، مسیحیان و یهودیان و فرزندان آنان جهت تعیین نظام حکومتی این سرزمین برگزار شود و احقاق حقوق فلسطینیان و حق بازگشت آوارگان فلسطینی به موطنشان در آن مستتر است. ولیکن اجرا و تحمیل آن به رژیم صهیونیستی منوط به تداوم و گسترش دامنه مقاومت و حمایت جهان اسلام از آن است.
0 Comments