ضرورت بازخوانی روایت نوروز
وبسایت شورای روابط خارجی اروپا در یادداشتی نوشت: از ماه دسامبر، نزدیکترین شریک اروپا با استفاده از اقدامات قهری برای جلوگیری از اتمام این خط لوله بهسختی تلاش کرده است. فشار تحریمها و ادبیات تهدیدآمیز، شرکتهای اروپایی را به توقف این پروژه در پایان سال 2019 وادار کرد.
اکنون تد کروز، تام کاتن و ران جانسون، سناتورهای آمریکا، موضوع را با ادبیات تهدیدآمیز علیه اپراتور بندر ساسنیتز تشدید کردهاند که پایگاه لجستیکی اصلی برای ساخت این خط لوله محسوب میشود. «قانون تصریح حفاظت از امنیت انرژی اروپا» که در حال حاضر در کنگره در جریان بوده و توسط کروز ارائهشده است، در همین راستاست. کروز و همکاران جمهوریخواه وی با ابزار مالی، بندر ساسنیتز را به ویرانی تهدید کردهاند. اگر این لایحه به قانون تبدیل شود، آمریکا تحریمهای خود علیه مقامات و شرکتهای اروپایی را بهطور چشمگیری افزایش خواهد داد.
حال آلمان و اروپا چطور با این واقعیت کنار بیایند که آمریکا وارد جنگی اقتصادی با استفاده از سلاحی شده است که باید مستقیماً علیه دشمن استفاده شود نه علیه دوستی همچون آلمان؟
در ابتدا، کشورهای اروپایی باید برای جلوگیری از سنت تهدید مقامات و شرکتهای آلمانی توسط واشنگتن بهسختی تلاش کنند، چیزی که پکن یا دیگر قدرتها را به دستیابی برای اهداف اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود از این طریق سوق خواهد داد. اگر آلمان و اروپا در برابر این راهبرد آمریکا دست به اقدام نزنند، آمریکا را به تکرار آن ترغیب خواهند کرد.
همین چند هفته پیش، دولت ترامپ تحریمهایی شخصی علیه قضات دیوان کیفری بینالمللی اعمال کرد که در مورد احتمال جنایات جنگی آمریکا در افغانستان تحقیق میکردند. همچنین، جمهوری خواهان در کنگره گزارشی ارائه کردهاند که به موارد زیر دعوت میکند:
نگرانی اصلی ازآنرو است که این ایدههای سیاسی (همانند مسئله نورد استریم-2) از جانب کاخ سفید نبوده بلکه برخاسته از کنگره است. چنین مسیری حتی در صورت ریاست جمهوری جو بایدن نیز میتواند به فشارهای اقتصادی هرچه بیشتر علیه اروپا بینجامد. بااینحال، یافتن پاسخ صحیح به این سیاست تحریمی آمریکا ساده نیست. آمریکا همچنان شریکی مهم و دوست اروپاست؛ بنابراین باید از تشدید جنگ بر سر سیاست تجاری که نه به نفع اروپا و نه آمریکاست، اجتناب شود.
بهویژه آلمان از این واقعیت سود میبرد که اروپا برخلاف بسیاری از کشورهای جهان به سیاستهای اقتصادی محافظتی تکیه نکرده بلکه بر تجارت عادلانه و آزاد استوار است. بااینوجود، آلمان و اروپا ضمن احترام به تعهدات خود در تجارت آزاد، برای دفاع از منافع خویش دو راه دارند: تقویت مقاومت روابط تجاری اروپا در برابر تحریمها و اتخاذ اقدام متقابل در برابر اختلال بازار و هزینههای ناشی از تحریمهای ثانویه، اقدامات متقابلی که در برابر تحریمهای آتی بازدارندگی ایجاد میکند.
ایجاد مقاومت هرچه بیشتر در روابط تجاری کاری دشوار است زیرا آمریکا از قدرت ذخایر ارزی جهان (دلار) برای تحریمهای ژئواقتصادی استفاده میکند. برای این کار، اروپا میتواند در کنار «بانک سرمایهگذاری اروپا» یک بانک عمومی برپا کند، بانک بزرگی که نتوان تحریم کرد و به دلار وابسته نباشد و منابع تجارت با کشورهایی نظیر روسیه را تأمین کند.
در این صورت، تحریمهایی نظیر آنچه توسط کروز ارائهشده، بهطور بالقوه غیرقابلتصور خواهد بود: آمریکا مجبور خواهد شد مستقیماً مقامات ارشد اروپا را هدف قرار دهد و اختلال در تجارت بعضاً به نفع آمریکا نخواهد بود.
علاوه بر این، ارزهای دیجیتال در صورت کاهش وابستگی آنها به سیستم مالی آمریکا، در میانمدت میتواند آزادی عمل بیشتری در اختیار اروپا قرار دهد. حتی زیرساختهای لازم نظیر سرورها و رمزگذاریها باید کاملاً اروپایی باشند، بانک مرکزی اروپا میتواند زیرساختهای سیستم پرداخت متفاوتی ارائه کند. همچنین، کمسیون اروپا میتواند در راستای ارزشهای اروپا مجازاتی برای شرکتهای آمریکایی فعال در بازار اروپا وضع کند.
بااینحال، هیچکدام از طرحهای پیشنهادی نمیتواند درمانی معجزهآسا باشد؛ اما حتی تلاش برای پیشرفت در این حوزهها نیز مایه افزایش نگرانی واشنگتن در مورد خطر آن بر برتری دلار خواهد شد و سیاستگذاران این کشور را به همکاری بیشتر با اروپا سوق خواهد داد.
آلمان و اروپا باید به این اقدامات فرامرزی فزاینده آمریکا پاسخ داده و سریعاً در مورد چگونگی آن همکاری کنند و گرنه، این اقدامات آمریکا در سالهای آتی تشدید خواهد شد، خواه بایدن رئیسجمهور بشود یا نشود.
0 Comments