جدیدترین مطالب

از نسل کشی آلمان در آفریقا چه می دانیم؟

از نسل کشی آلمان در آفریقا چه می دانیم؟

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نسل کشی نامیبیا توسط آلمان اولین نسل کشی قرن بیستم میلادی بود و از راه های مختلف همچون تحمیل گرسنگی و تشنگی، جلوگیری از رسیدن غذای کافی، کار اجباری، بردگی، تجاوز جنسی، قطع اعضا و انجام آزمایش های پزشکی بر روی ساکنان این سرزمین ثروتمند اتفاق افتاد چرا که آلمانی ها می خواستند تا مال، اموال و زمین های ساکنان نامیبیا را از آن خود کنند. 

زمان دیپلماسی است، نه جنگ

زمان دیپلماسی است، نه جنگ

عباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: سیاست ما در برابر تجاوز مجدد اسرائیل باید خویشتنداری و احاله آن به موقعیت‌های دیگر و پاسخ‌های غیرمستقیم باشد. ما باید فضا را سرد کنیم. گرم نکنیم. گرم کردن فضا عین خواسته اسرائیل است. ‌
Loading

أحدث المقالات

آمریکا در حرف و عمل از اسرائیل می‌خواهد که پس از حمله ایران، خویشتنداری کند/ تل‌آویو احتیاط را در دستور کار دارد  

خبرآنلاین نوشت: بنیامین فریدمن، مدیر اندیشکده اولویت های دفاعی در واشنگتن، می گوید که اسراییلی ها خواهان درگیر شدن در یک رویارویی تلافی جویانه در برابر ایران نیستند، بنابراین ممکن است فضایی برای احتیاط وجود داشته باشد. ممکن است بگویند پاسخ می دهیم اما سپس در همان سطحی عمل کنند که سالها علیه ایران عمل کرده اند، مثل هدف گرفتن افسران سپاه پاسداران و ترور دانشمندان هسته ای ایران.

Loading

روابط اقتصادی چین – اتحادیه اروپا در جهان پساکرونا

شورای راهبردی آنلاین – رصد: همه‌گیری کووید-19 تأثیر چشمگیری برجهانی شدن داشته و به نگرانی‌های تازه در مورد آینده روابط تجاری و اقتصادی پکن - بروکسل دامن زده است. در پاسخ به این بلاتکلیفی، یک رویکرد سه وجهی باید اتخاذ شود.

شی فولین در یادداشتی که وب‌سایت اندیشکده دوستان اروپا آن را منتشر کرد؛ نوشت: نخست آنکه، برای ترغیب همکاری اقتصادی جدید، تأکید مشترک و قاطع بر اصول چندجانبه‌گرایی ضروری است. این امر با توجه به تحولات شگرف ناشی از این همه‌گیری، در راستای منافع راهبردی هر دو طرف است.

ازلحاظ خارجی، به دلیل شیوع کووید-19، بومی‌سازی و منطقه‌ای شدن برخی زنجیره‌های عرضه صنعتی احتمالاً به روندی جدید تبدیل خواهد شد. از سوی دیگر، این همه‌گیری باعث تقویت گرایش‌های یک‌جانبه گرایانه، انزواگرایانه، ملی‌گرایانه و محافظتی شده و روابط تجاری و اقتصادی بین قدرت‌های بزرگ اقتصادی را با مشکل مواجه کرده است.

ازلحاظ داخلی، اگر کرونا ویروس بحران بدهی دیگری را در منطقه یورو ایجاد کند، پیشبرد فرایند اتحاد اتحادیه اروپا بیش‌ازپیش دشوار خواهد بود. در خصوص چین، این همه‌گیری، تلاش این کشور برای بازگشایی اقتصاد خود را با چالش‌های جدی مواجه ساخته و اصلاحات اقتصادی و تحولات آن را تحت تأثیر قرار داده است.

در این برهه تاریخی، حفظ قاطعانه چندجانبه‌گرایی و کمک به همدیگر برای حفظ جهانی‌شدن اقتصاد، باید اولویت چین و اتحادیه اروپا باشد. این امر برای حفظ و تقویت همکاری اقتصادی و تجاری آن‌ها ضروری است.

دوم آنکه، هر دو طرف باید به تقویت بازارهای مشترکی متعهد باشند که چین و اروپا را به هم وصل می‌کند. به‌طورکلی، اتحادیه اروپا در مرحله پساصنعتی است، درحالی‌که چین در حال ورود به مرحله آخر صنعتی شدن خویش است. سال 2018، تولید ناخالص داخلی سرانه اتحادیه اروپا تقریباً چهار برابر آن در چین بوده و بخش خدمات این اتحادیه، 78.8 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را به خود اختصاص داده بود که بسیار بیشتر از این میزان در چین یعنی 52.2 درصد است.

بنابراین، واضح است که ساختارهای اقتصادی چین و اتحادیه اروپا بیشتر تکمیلی است تا رقابتی. ظرفیت تقاضای سرمایه‌گذاری و تجارت بین طرفین، به‌ویژه در تجارت و خدمات، هنوز به‌طور کامل فعال نشده است. در 10 تا 15 سال آینده، شهرسازی چین به همراه تحول و توسعه صنایع این کشور، فضای بازار عظیمی برای همکاری اقتصادی و تجاری دوجانبه نوید می‌دهد.

از سال 2010، چین بازاری سریع و قابل رشد برای صادرات خدمات اتحادیه اروپا بوده است. با توجه به افزایش سریع در تقاضای مصرف خدمات در چین، اگر طرفین برای ایجاد روابط اقتصادی جدید همکاری کنند، این پتانسیل تقاضای سرمایه‌گذاری و تجارت فعال‌شده و نه‌تنها پتانسیل عظیم مصرف در چین را آزاد خواهد کرد، بلکه موجب تسریع بازگشت اقتصادی اتحادیه اروپا شده و به ثبات آن کمک خواهد کرد.

و درنهایت، تکمیل مذاکرات پیمان سرمایه‌گذاری دوجانبه در اسرع وقت باید یک اولویت راهبردی تلقی شود. این امر باید قبل از 2021 نهایی شده و مطالعه مشترک امکان‌سنجی توافق تجارت آزاد دوجانبه بلافاصله آغاز شود.

توانایی آزادسازی پتانسیل عظیم تقاضا در بازار مشترکی که اتحادیه اروپا و چین را به هم وصل می‌کند، در گرو تمهیدات نهادی برای تجارت آزاد بین هر دو طرف است. در حال حاضر، فقدان این تمهیدات، مهم‌ترین مانع برای تقویت سرمایه‌گذاری و تجارت دوجانبه بشمار می‌رود.

این سه پیشنهاد، واقع‌گرایانه بوده و در راستای منافع هر دو طرف است. تجدید تعهدات چندجانبه‌گرایی، ایجاد بازار مشترک چین – اتحادیه اروپا و نهایی سازی پیمان سرمایه‌گذاری می‌تواند و باید تحقق یابد. این امر ازیک‌طرف، بیانگر تعهد این دو اقتصاد بزرگ به تجارت آزاد در جهان خواهد بود و از طرف دیگر، اعتمادی جدید و انرژی مثبتی به اقتصاد جهان تزریق خواهد کرد که به‌واسطه همه‌گیری کرونا ویروس ویران‌شده است.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *