جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
عوامل موثر در میزان موفقیت کشورهای اروپایی در مقابله با کرونا
چگونگی پراکندگی جمعیت، عمق گسل سیاسی میان مردم و دولت و اوضاع اقتصادی از مهمترین شاخصههای میزان موفقیت کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مهار ویروس کرونا به شمار میآیند. درواقع، نابسامانی اوضاع سیاسی و اقتصادی در میزان موفقیت برنامههای کنترلی نقشی حیاتی داشته است؛ با این توضیح که با حرکت از کشورهای شمالی عضو اتحادیه به سمت جنوب، میزان ابتلا و مرگ ناشی از بیماری کووید 19 افزایش مییابد.
با توجه به مؤلفههای ذکرشده نمیتوان نسخه واحد و کلی برای عملکرد کشورهای اتحادیه اروپا در مقابله با بیماری کووید 19 صادر کرد. در این میان، عدم هماهنگی میان کشورهای عضو موجب شد تا هر کشوری راه متفاوت از دیگری در اجرا و مبارزه با این پاندمی در پیش بگیرد و با نتایج متفاوت مواجه شوند.
اما بااینهمه بهمرور آلمان در کشورهای عضو اتحادیه تبدیل به پرچمدار کنترل همهجانبه این بیماری شد. درواقع، تنها کشوری که از ابتدا توانست سیاستهای کارآمدتری را در اتحادیه اروپا اجرا کند، آلمان بوده است. این عملکرد نشات گرفته از اعتماد بالای مردم آلمان به دولت، توانمندی مالی بهعنوان بزرگترین قدرت اقتصادی در اروپا و بهرهمندی و بهکارگیری ابزارهای بهداشتی به شکل گسترده و سخاوتمندانه است. از همین روست که در روزهای اخیر صدراعظم آلمان به مردم کشورش اعلام کرده میتوانند به شهرهایی با جمعیت کمتر از هفت هزار نفر سفر کنند. به عبارتی، محدودیتهای اعمالشده در این کشور در حال کاهش است.
در نگاهی جامعتر میتوان گفت، کشورهای اروپایی بهویژه انگلیس، فرانسه و آلمان به دلیل همبستگی بین مردم و دولت بر اساس مبانی نظری دموکراسی در مبارزه با این بیماری موفق بودند، چراکه مردم گوشبهفرمان مقامهای ارشد کشورشان هستند. این موفقیت در کشورهای جنوبی اروپا مانند ایتالیا، اسپانیا و پرتغال به خاطر وجود ناسازگاری و گسل بین مردم و حکومت چندان مشاهده نشد از همین رو نرخ مرگومیر ناشی از شیوع ویروس کرونا در این کشورها چشمگیر بوده است. دلیل عمده آنهم این است که در چنین وضعی، هر چه شکاف میان جامعه و حاکمیت عمق کمتری داشته است میزان حرفشنوی مردم به توصیههای سران کشورشان بیشتر بوده است. در اینجا میزان اعتماد یا گریزان بودن شهروندان هر کشوری نسبت به برنامههای حکومت اهمیت پیدا میکند، بنابراین میتوان در برخی از کشورهای این اتحادیه، نافرمانیهای پنهان و آشکار جامعه را همزمان با گسترش ویروس، مشاهده کرد.
در کشورهای انگلیس، فرانسه و بهویژه آلمان به دلیل توجه این دولتها به تأمین نیازهای اقتصادی مردم، مدتزمان قرنطینه قابلافزایش بود و همین امر موجب شد تا این کشورها عملکرد بهتری را در مهار بیماری کووید 19 به منصه ظهور برسانند.
در نقطه مقابل، ناتوانی اقتصادی کشورهای جنوب اروپا همچون اسپانیا و ایتالیا موجب شد تا کنترل و اجرای قرنطینه با چالشهایی مواجه شود ازاینرو میزان موفقیت کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مهار این ویروس نشان داد بین چگونگی پیادهسازی سیاستهای هر دولت با مؤلفههایی مانند امید و اعتماد مردم در هر کشور، رابطه مستقیمی وجود دارد.
از طرفی، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در همان هفتههای نخست شیوع این ویروس در اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد 750 میلیارد یورو از صندوق مشترک اتحادیه به کشورهایی اختصاص یابد که توان اقتصادی مطلوبی ندارند اما کشورهایی مانند دانمارک، سوئد و نروژ این پیشنهاد را نپذیرفتند؛ استدلال آنها این بود که این کمک بلاعوض نخواهد بود و مهلت بازپسگیری آن فقط تا زمانی است که این بیماری در کشورهای مورداشاره، مهار شود. بر سر همین قضیه همچنان بین کشورهای اتحادیه اروپا اختلافنظر وجود دارد به به همین دلیل این برنامه تاکنون عملی نشده است. هرچند که دولت آلمان خارج از تعهداتی که به اتحادیه اروپا دارد یکسری فعالیتهای بشردوستانه را نسبت به کشورهای کمتوانتر از حیث اقتصادی، انجام داده است.
نکته قابلتوجه دیگر در اتحادیه اروپا برای مهار این بیماری این است که میزان ابتلا و همهگیری آن در کشورهای شمالی این اتحادیه بسیار کمتر بوده است؛ با این توضیح که جمعیت پایین این دسته از کشورها، رعایت جدی پروتکلهای بهداشتی، برخورداری از توان مناسب اقتصادی و وجود امکانات و ابزارهای مهار این ویروس از عمده دلایل این اتفاق محسوب میشوند.
با این توضیح که بهعنوانمثال، مقاومت شخصیتهای سیاسی همچون بوریس جانسون در بریتانیا برای مبارزه با اپیدمی ویروس کرونا موجب شد تا برنامههای کنترلی در انگلیس با تأخیر همراه باشد. رویکرد و نتیجهای که میتوان رد آن را در آمریکا و برزیل هم مشاهده کرد.
از سوی دیگر، به دلیل اینکه مشاغل در کشورهای جنوبی اتحادیه اروپا برای چند ماه تعطیل شدند دولتها تصمیم گرفتند فعالیتهای اقتصادی را سریع تر از سر بگیرند که همین موضوع موجب شد تا آمار مرگومیر افزایش یابد.
با همه اینها میتوان گفت، نبود سیاست واحد در اتحادیه اروپا برای مقابله با همهگیری ویروس کرونا باعث شد تا هر کشوری با توجه به امکانات خود سیاستگذاری کند. البته غافلگیری کشورهای اتحادیه اروپا از شیوع گسترده این ویروس را هم نباید فراموش کرد چراکه همین امر موجب شد تا میزان هماهنگی بین آنها به حداقل ممکن برسد.
0 Comments