شورای راهبردی آنلاین - گفتگو: یک پژوهشگر مسائل غرب آسیا گفت: اخیرا هزاران نفر با برگزاری راهپیمایی به سمت سفارت رژیم اسرائیل در لندن، خواستار آتشبس فوری در نوار غزه و توقف ارسال تسلیحات به رژیم صهیونیستی شدند. این در حالی است که در داخل سرزمینهای اشغالی نیز مدتهاست مردم نسبت به وضع موجود و ادامه جنگ ناراضی هستند و اقدام به تظاهرات میکنند. در این شرایط، آیا فشار افکار عمومی غرب بر دولتمردان این کشورها میتواند منجر به تشدید تلاشها از سوی آمریکا و اروپا برای خاتمه جنگ شود؟
محمد خواجویی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی اظهار داشت: «در طول یک سال اخیر اعتراضات ضد اسرائیلی بیسابقهای در کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای غربی و بهطور مشخص در کشورهای اروپایی شکل گرفت که همچنان هم ادامه دارد. دلیل این مسئله بازمیگردد به اینکه هیچگاه به اندازه یک سال گذشته، عمق جنایات رژیم اسرائیل علیه فلسطینیان آشکار نشده بود.»
وی افزود: «در نزدیک به یک سال اخیر بیش از ۴۰ هزار نفر فلسطینی جان خود را از دست دادند که جمع کثیری از آنها نیز زنان و کودکان بودند، و این مسئلهای نیست که بتوان آن را توجیه یا پنهان کرد.»
به گفته خواجویی، این فضای ضد اسرائیلی در کشورهای غربی، اتفاق مهمی است و نشان میدهد که این فضا تنها منحصر به جهان اسلام و جهان عرب نیست که این بُعد مثبت موضوع است.»
این کارشناس ادامه داد: «اما موضوع مهم این است که تا زمانی که این اعتراضات صرفا جنبه نمادین داشته باشد، در خیابان برگزار شود و تاثیری بر عملکرد دولتها نداشته باشد، چندان نمیتواند اثرگذار باشد و فقط در فضای افکار عمومی، رژیم اسرائیل تحت فشار قرار میگیرد که این مسئله برای مقامات این رژیم در برهه کنونی اهمیتی ندارد.»
خواجویی تشریح کرد: «برای رژیم اسرائیل، مقولات امنیتی همیشه مسئله اساسی بوده و مسئله وجهه این رژیم همواره برایش موضوع ثانویه بوده است. لذا برای رژیم اسرائیل عملکرد دولتها بسیار حائز اهمیت است.»
وی تاکید کرد: «به نظر میرسد که به آن میزان که در کشورهای غربی شاهد اعتراضات بودیم، در عرصه عملی دولتهای غربی تلاش جدی برای فشار بر رژیم اسرائیل نداشتند.»
وی ادامه داد: «تلاشها و اقداماتی هم که صورت گرفته از جمله اینکه مثلا برخی از کشورهای اروپایی به سمت به رسمیت شناختن فلسطین به صورت سیاسی گام برداشتهاند، عامل چندان بازدارندهای در مقابل رژیم اسرائیل نیست؛ اقداماتی که دولتها انجام میدهند حتماً باید بازدارنده باشد و صرفاً نمادین نباشد.»
به گفته خواجویی، تنها زمانی رفتارهای رژیم اسرائیل تغییر پیدا میکند که اقدام عملی از سمت این کشورها علیه آن رژیم رخ بدهد؛ به عنوان مثال، تغییری در وضعیت مناسبات سیاسی این کشورها با رژیم اسرائیل رخ دهد و مثلا روابط دیپلماتیک خود را با آن قطع کنند یا میزان فروش تسلیحاتی که به این رژیم دارند را کاهش دهند یا در نهایت در مجامع بینالمللی قطعنامههای الزام آور علیه آن تصویب شود.
وی افزود: «در غیر این صورت، به نظر میرسد این اقداماتی که کشورهای غربی انجام میدهند، بیشتر با هدف جلب رضایت افکار عمومی در کشورهایشان است تا بگویند اقدامی علیه رژیم اسرائیل انجام دادهاند. اما درواقع، این اقدامات موثر نیستند.»
پژوهشگر مسائل غرب آسیا با اشاره به چالش اصلی کشورهای غربی در قبال رژیم اسرائیل، توضیح داد: «این کشورها دارای یک سری روابط راهبردی با رژیم اسرائیل هستند و این رژیم متحد راهبردی آنها در منطقه به شمار میرود. در چنین شرایطی، آنها نمیخواهند رژیم اسرائیل بهاصطلاح ضربه راهبردی بخورد و وزن آن در مقابل کشورهای رقیب در منطقه کاهش پیدا کند. اما در عین حال نمیتوانند نسبت به بعضی جنایات این رژیم هم ساکت بمانند.»
وی تشریح کرد که به همین خاطر در طول یک سال اخیر بعد از شروع جنگ، اقدامات کشورهای غربی اغلب نمادین بوده است و خارج از این چهارچوب رفتار نکردهاند.
خواجویی میگوید اقدامات و فشارهای غربیها بهگونهای بوده است که هم تاثیر عملی علیه رژیم اسرائیل نداشته باشد و هم در عین حال توانسته باشند به فشارها از ناحیه حوزه افکار عمومی پاسخی داده باشند.»
این کارشناس در نهایت گفت: «این اعتراضات اگرچه نشان دهنده وجدان بیدار ملتها در جهان است، اما تا زمانی که ما به ازا پیدا نکند، تاثیر عملی در اقدامات دولتها نداشته باشد و یک اقدام عملی و بازدارنده علیه رژیم اسرائیل انجام ندهد، این اعتراضات در عمل چندان تاثیرگذار نخواهد بود.»
کارشناس مسائل غرب آسیا تاکید کرد که در نتیجه فشار دیگر کشورها باید در عرصه عمل رژیم اسرائیل به حقوق فلسطینیان تن بدهد و طبق قواعد بین المللی اجازه تشکیل کشور مستقل فلسطینی را بدهد. هرچند فعلاً هیچ عامل فشار عملی بر رژیم اسرائیل وجود ندارد که به این خواستهای که در جهان وجود دارد، تن بدهد.
0 Comments