سهراب سعدالدین در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی اظهار داشت: «دولت‌های اروپایی بازیگرانی هستند که به‌رغم برخورداری از اهرم‌های کافی برای تاثیرگذاری بر رژیم اسرائیل، اما از اراده و جسارت لازم برای مقابله با اقدامات جنایت‌بار این رژیم در غزه برخوردار نیستند. همچنانکه آمریکا هم به‌دلیل ترس از فشار لابی یهودی – صهیونیستی، اراده‌ای برای متوقف کردن ماشین جنگی رژیم اسرائیل در غزه و رفح ندارد.»

وی درباره موضع‌گیری اروپایی‌ها در قبال نسل‌کشی رژیم اسرائیل در غزه با تاکید بر اینکه از لحاظ اخلاقی اتحادیه اروپا دچار یک شکست استراتژیک شده، توضیح داد: «مواضع اتخاذ شده توسط دولت‌های اروپایی و اتحادیه اروپا را تا به این لحظه به سه دسته می‌توان تقسیم کرد؛ نخست دولت‌هایی هستند که تمام قد کنار رژیم اسرائیل ایستاده‌اند، حماس را گروه تروریستی اعلام کرده‌اند و معتقد هستند که این رژیم یک اقدام کاملاً دفاعی انجام می‌دهد.»

سعدالدین تاکید کرد: «دسته دوم دولت‌هایی هستند که از صلح دفاع می‌کنند و در عین آنکه حماس را محکوم می‌کنند، اقدام رژیم اسرائیل را هم غیرقانونی می‌دانند. آنها معتقد هستند که رژیم اسرائیل حقوق بشر و حقوق بین‌الملل را نقض می‌کند؛ برخی مانند فرانسه، اگرچه اقدامی نمی‌کند، لیکن صلاحیت دیوان در متهم کردن اقدامات ضد حقوق بشری رژیم اسرائیل در غزه و رفح را به رسمیت شناخته است. البته دولت جدید بریتانیا از حزب کارگر نیز از موضع دولت قبلی به‌نوعی عقب نشینی کرده و گفته است که ما باید صلاحیت دیوان را به رسمیت بشناسیم.»

به گفته این کارشناس، دسته سوم شامل دولت‌هایی می‌شود که نمی‌توان آنها را طرفدار فلسطین خواند و عمدتا حامی رژیم اسرائیل هستند، اما کمتر از دسته اول. این دسته معتقدند که باید به یک صلحی دست یافت.

وی افزود: «به طور کلی، فضای رهبران و سیاستمداران در اروپا را نمی‌توان فضای طرفداری و حمایت از فلسطین عنوان کرد. البته افکار عمومی اینگونه نیستند و در هلند ۵۵ درصد مردم گفته‌اند که دولت باید بیشتر از فلسطینی‌ها حمایت کند و تنها ۶ درصد گفته‌اند باید از رژیم اسرائیل حمایت بیشتری صورت بگیرد.»

سعدالدین در ادامه تاکید کرد: «در سطح رهبران اتحادیه اروپا شخصی مثل فن‌درلاین که بسیار محافظه‌کار و راستگرا است، خیلی سعی دارد با یک شبیه‌سازی عجیب و نادرست موضوع اوکراین و فلسطین را به‌هم ربط دهد و مدعی شود رژیم اسرائیل و اوکراین حامی دموکراسی هستند، اما حماس و روسیه، دمکراسی‌ها را تهدید می‌کنند. در مقابل افرادی مانند جوزپ بورل تلاش داشته‌اند در برابر جنایات جنگی رژیم اسرائیل موضع‌گیری کنند.»

به گفته این کارشناس، در سطح رفتار اتحادیه اروپا در قبال رژیم اسرائیل و مسئله جنگ غزه شاهد هستیم که کشورهایی مانند آلمان و بریتانیا کماکان به ارسال سلاح برای رژیم اسرائیل ادامه می‌دهند. در حالی که این رژیم مجوز صادرات سلاح بریتانیا را نقض کرده است.

وی با اشاره به اینکه اروپایی‌ها یک اقدام عملی در قبال جنگ در غزه انجام نداده‌اند، افزود: «آنها فقط اعلام کرده‌اند که باید یک مجمع صلح تشکیل شود، کمک‌های حقوق بشری به مردم فلسطین برسانند و یا موضع‌گیری‌هایی علیه رژیم اسرائیل داشتند، درحالیکه انتظار این است که با اتخاذ موضع محکم و قاطع، صدور تسلیحات برای رژیم صهیونیستی را متوقف کنند.»

این کارشناس مسائل اروپا با تاکید بر اینکه اختلاف بین رهبران اروپایی چه در سطح اتحادیه و چه در سطح کشورهای اروپایی بسیار زیاد است، تشریح کرد:«اروپایی‌ها هیچ طرح و توانی برای آینده غزه و پایان جنگ ندارند؛ فقط یک سری اصول را مطرح کرده‌اند مانند اینکه حماس نباید کنترل غزه را داشته باشد و یا جابجایی اجباری جمعیت فلسطینی نباید صورت بگیرد. اما این اعلام مواضع کمکی به حل مسئله نمی‌کند.»

سعدالدین در خصوص پیامد این رفتارهای اتحادیه اروپا گفت: «آنها اخلاق‌گرایی و ادعای حمایت از حقوق بشر را در جنگ غزه نادیده گرفته‌اند، و این موضوع می‌تو‌اند وجهه اروپایی‌ها را در سطح افکار عمومی جهان مخدوش نماید.»