شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: عضو انجمن مخاطرات محیطی و توسعه پایدار ایران، با تاکید بر ضرورت توجه و اولویت دادن به «دیپلماسی آب»، گفت: ایران، سوریه، عربستان و عراق باید با جلب همکاری سازمان ملل متحد، بانی پیمانهای منطقهای برای کنترل تغییرات اقلیمی، روند تخریب محیط زیست و منابع آبی و حقآبه همه کشورهای خاورمیانه و حتی کنترل بیابانهای خطرآفرین باشند که منشاء اصلی گردوغبار است.
محمدرضا محبوب فر در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با بیان اینکه گردوغباری که در روزهای گذشته کشور را فراگرفت ناشی از شکلگیری جبهههای گردوغبار میان دو کشور سوریه و عراق بوده است، تصریح کرد: جریانات باد غربی از محور سوریه و عراق و محور عراق و عربستان به سمت ایران حرکت کرد و کل کشور را تحت تاثیر قرار داد.
پیامدهای کاهش بارندگی و تغییر اقلیم
وی با اشاره به کاهش بارشها در سوریه، عراق و عربستان و تبدیل زمینهای کشاورزی به چشمههای گردوغبار به دلیل تغییر اقلیم ناشی از فعالیتهای انسانی افزود: از یک سو، مداخلات انسانی متوجه ترکیه است؛ چرا که این کشور 14 اُبَر سَد روی رودخانه فرات احداث کرده و 8 سد نیز بر روی رودخانه دجله ساخته است. ضمن اینکه ساخت سدهای روی رودخانه دجله در حال افزایش است. این مسئله باعث شده گردوخاک ابدی به واسطه برداشت حقآبه کشورهایی مانند سوریه، عراق و ایران، برای این سه کشور ایجاد شود.
این کارشناس و پژوهشگر محیط زیست و توسعه پایدار گفت: به نظر میرسد با تداوم این شرایط این گرد و خاک ابدی خواهد بود و امسال و سالهای آینده سالهای دشواری برای این سه کشور باشد. ضمن اینکه عراق و سوریه تدابیری برای مقابله با ریزگردها داشتهاند، اما ایران تاکنون تمهیدی نداشته و خود را منطبق نکرده است، تاجایی که بودجهای که برای مقابله با ریزگردها اختصاص داده شده بود، از لایحه بودجه سال 1400 و 1401 حذف شده است.
محبوب فر با بیان اینکه بخشی از گردوغباری که کشور را فراگرفت منشاء داخلی و بخش دیگر منشاء خارجی دارد، توضیح داد: در فروردین 1401 نسبت به فروردین سال گذشته، 90 درصد بارندگیها کاهش یافته و این کاهش بارندگی معضلی اساسی است که در کنار مداخلات انسانی، باعث از دست رفتن بخشی از منابع آب سطحی و تالابها، رودخانهها و دریاچهها شده که بستر و زمینه را برای ریزگردها فراهم کرده است.
اهمیت رویکرد همکاری با ترکیه
این عضو انجمن آمایش سرزمین ایران با تاکید بر اینکه میتوان وضعیت موجود را از طریق توجه به بحث دیپلماسی آب و اولویت دادن به آن رفع کرد، افزود: باید به جای تنش و منازعه با ترکیه، رویکرد مبتنی بر همکاری را دنبال کرد. وزارت امور خارجه میتواند با اولویت دادن به بحث «دیپلماسی آب»، مذاکرات جدی در این باره صورت دهد. باید به کشورها تاکید کرد که مباحث محیط زیست و آلودگی هوا، فراسرزمینی است و حد و مرزی نمیشناسد.
وی گفت: با توجه به بحران محیط زیست و آلودگی هوا که چهار کشور را دربرگرفته است، این کشورها باید با ایجاد فضای همکاری، پیمان نامههای همکاری را امضا کنند تا حقآبه همه کشورها تامین شود.
عضو انجمن مخاطرات محیطی و توسعه پایدار ایران تاکید کرد: در شرایط فعلی شاهد هستیم ترکیه نیز درگیر مسأله مهاجرت و پیامدهای ناشی از آن شده است. افزایش تورم در این کشور و شدت مهاجرت به آن پیامدهای زیادی داشته است. با افزایش مشکلات در کشورهای همسایه، ترکیه تصور میکرد هر میزان مهاجر بپذیرد به نفعش است و میتواند سرمایه آنها را جذب کند. در حالی که اکنون بحرانهای ناشی از وضعیت مهاجرین باعث شده تسهیلات و عواید درنظر گرفته شده برای آنها لغو شود و در واقع تنها پول و سرمایههای آنان از دست رفته است.
محبوب فر با بیان اینکه امید ترکیه این بود که سرمایه اقتصادی کشورهای همسایه را جذب کند، ادامه داد: مرزهای ترکیه و کشورهای اروپایی از ناحیه کشورهایی که حقآبه آنها برداشت و پایمال شده، متشنج است و شکلگیری این کوچ اجباری برای این کشورها بسیار خطرناک است.
وی با اشاره به گردهمایی 110 کشور در اجلاس گلاسکو که بر اساس آن تا سال 2030 باید فعالیتهای مضر برای محیط زیست از جمله برداشت از حقآبه دیگر کشورها، متوقف شود، تاکید کرد: ترکیه باید این توافقنامه را بپذیرد و به آن پایبند باشد. اگر این کشور زیر بار نرود، پیامدهای ناشی از بیتوجهی به آن، خساراتی در کشورهایی مانند ایران، عراق، سوریه و عربستان وارد خواهد کرد و به زودی متوجه ترکیه نیز خواهد شد. این امر فاجعهای اقلیمی برای ترکیه است و افزایش دما، سدهایی که احداث کرده را با تبخیر بیش از اندازه مواجه میکند و با آلودگی هوا و حجم بالای ریزگردهایی که از کشورهای همجوار برمیخیزد، مواجه میکند.
فرامرزی بودن مسائل زیست محیطی
این عضو انجمن آمایش سرزمین ایران گفت: ترکیه باید بپذیرد که مسائل محیط زیستی و موضوعات مربوط به آب، آلودگی هوا و ریزگردها مرز سیاسی نمیشناسد و فراسرزمینی است. این کشور باید به امضای پیمان نامههای منطقهای برای رفع معضلات محیط زیست و مشکلات تغییر اقلیم تن دهد.
محبوب فر با بیان اینکه ایران، سوریه، عربستان و عراق باید بانی پیمانهای منطقهای برای کنترل تغییرات اقلیمی، روند تخریب محیط زیست و منابع آبی و حقآبه همه کشورهای خاورمیانه و حتی کنترل بیابانهای خطرآفرین که منشاء اصلی گردوغبار است، باشند، ادامه داد: این کشورها باید ترکیه را نیز متقاعد نمایند تا از شرایط موجود خارج شویم. این اتفاقی عملی است، اما باید منازعه جای خود را به همکاری منطقه ای و با مشارکت سازمان ملل متحد در راستای احیای محیط زیست و منابع آب بدهد.
وی با اشاره به تجربه موفق برخی کشورها در این راستا گفت: کشورهای اروپایی و حتی آمریکا و کانادا، در راستای تغییرات اقلیمی هم پیمان شده اند و تجربه آن را دارند. با اینکه ابتدای اجلاسیه گلاسکو نیز شاهد مخالفتهایی بودیم، اما در نهایت آنها نیز به همزیستی مسالمتآمیز تن دادند؛ چرا که به هر حال جان همه موجودات زنده، اقلیم و آب وهوا در خطر است. همانطور که سازمان ملل تاکید کرده، در صورت بیتوجهی دولتها به تعهداتشان در اجلاسیه گلاسکو، دمای زمین ماه به ماه افزایش مییابد و این روند میتواند فاجعهای اقلیمی به بار بیاورد.
عضو انجمن مخاطرات محیطی و توسعه پایدار ایران اضافه کرد: خاورمیانه به سمت تغییر اقلیم در حرکت است که پیامدهای متعددی دارد، بنابراین این کشورها باید در راستای حفظ محیط زیست با یکدیگر همگرایی پیدا کنند. متاسفانه در این زمینه میان سوریه، عراق، ترکیه و عربستان شاهد واگرایی هستیم. این کشورها باید با همکاری ایران، به دیپلماسی آب بپیوندند.
محبوب فر با بیان اینکه دیپلماسی آب، پیچیده، اما شدنی است، گفت: کشورهای خاورمیانه و جنوب آسیا باید بپذیرند، فشار را از روی منابع آبی خود بردارند تا غبارخیزی کانونهای داخلی و خارجی، کاهش یابد. این اتفاق شدنی است. ترکیه باید توجیه شود که عملکرد این کشور عامل ایجاد گردوغبار در سوریه، عراق و ایران شده است و مسئولیت پیامدهای آن را بپذیرد.
0 Comments