امیرعلی ابوالفتح در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی ادامه داد: «هفت دهه است که ایالات‌متحده آمریکا و کره شمالی در حالت ترک مخاصمه قرار دارند.»
ابوالفتح با اشاره به جنگ میان آمریکا و کره شمالی از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ افزود: «پس‌ازآن جنگ، بین دو کشور فقط یک توافق آتش‌بس امضاشده و نه قرارداد صلح؛ لذا از منظر حقوق بین‌الملل، واشنگتن و پیونگ‌یانگ در حالت ترک مخاصمه قرار دارند.»
وی بابیان این مسئله که در قبال موضوع پیونگ‌یانگ، تمام تلاش آمریکا طی سال‌های اخیر بر مهار کره شمالی متمرکز بوده است، ادامه داد: «پیش از آنکه پیونگ‌یانگ به سلاح اتمی دست پیدا کند فشار آمریکا در این جهت بود که در درجه نخست کره شمالی از منافع آمریکا در شرق آسیا محافظت کند، دوم اینکه مجدداً به کره جنوبی حمله نکند و در سومین مورد نیز آمریکایی‌ها تلاش می‌کردند که حکومت کمونیستی در کره شمالی را سرنگون کنند.»
وی توضیح داد: «به‌ویژه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این امید بیشتر احساس می‌شد که بعد از طوفان ضد کمونیستی در شرق اروپا، این طوفان به کره شمالی و چین نیز سرایت پیدا کند و احزاب کمونیستی در این کشورها سرنگون شوند اما چنین اتفاقی نیفتاد.»
به گفته این کارشناس، در حال حاضر دولت واشنگتن تمرکز خود را روی مقابله با گسترش توان هسته‌ای پیونگ‌یانگ متمرکز کرده است؛ زیرا دیگر مسیر برگشتی وجود ندارد. وی تأکید کرد که حتی سه دور مذاکره‌ای که دونالد ترامپ با کیم جونگ اون، رهبر کره انجام داد هم نتوانست مسیری را فراهم کند که این کشور سلاح اتمی را کنار بگذارد.
ابوالفتح در ادامه گفت: «ازاین‌جهت تنها ابزاری که اکنون آمریکا در اختیار دارد، ادامه تحریم‌ها است.»
البته این کارشناس تأکید کرد که تحریم‌ها دیگر روی کره شمالی خیلی اثرگذار نیستند و دو دلیل برای آن ذکر کرد و گفت: «نخست اینکه دیگر چیزی برای تحریم کردن باقی نمانده و افزایش تحریم‌های آمریکا فشار اقتصادی بر پیونگ‌یانگ وارد نمی‌کند. دلیل دیگر عدم کارآمدی تحریم‌ها نیز این است که کره شمالی به حمایت قاطع چین امیدوار است و تمام این سال‌ها با کمک پکن توانسته است فشارهای تحریمی کاخ سفید را خنثی کند.»
ابوالفتح تأکید کرد: «ازآنجایی‌که روابط بین واشنگتن و پکن روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شود، این مسئله، فرصت تنفسی برای کره شمالی ایجاد یا ظرفیت مقابله با تحریم را برای آن گسترش می‌دهد. به این معنا که دیگر حربه تحریمی آمریکا نیز روی کره شمالی خیلی اثرگذار نیست.»
کارشناس مسائل آمریکا درباره تحریم‌های روزافزون آمریکا در قبال برخی کشورها توضیح داد: «کشوری مانند کره شمالی با مسئله تحریم‌ها به‌نوعی کنار آمده و اکنون پیونگ‌یانگ کار خود را انجام می‌دهد یعنی به قدرت موشکی و هسته‌ای‌اش اضافه می‌کند و واشنگتن نیز کار خود را یعنی همچنان کره شمالی را تحریم می‌کند.»
به گفته این کارشناس، با گذشت زمان، اثرگذاری تحریم‌ها نیز در حال کاهش است و در گزارش‌های نهادها و جامعه نخبگان آمریکا دائماً هشدار داده می‌شود که استفاده مکرر از چاقوی تحریمی، آن را کُند کرده است و کشورهای تحریمی در برابر آن مقاوم شده‌اند.
کارشناس مسائل آمریکا با تأکید بر اینکه در خصوص مسئله کره شمالی هیچ گزینه‌ای به‌جز مذاکره وجود ندارد، گفت: «جنگ با کره شمالی یک جنون محض است و این مسئله را همه دنیا می‌دانند. لذا تهدید جنگ خیلی جدی قلمداد نمی‌شود و کره‌ای‌ها نیز می‌دانند که این حرف‌ها بلوفی بیش نیست.»
ابوالفتح در ادامه در رابطه با تفاوت نگاه دولت جو بایدن و دونالد ترامپ در قبال مسئله کره شمالی توضیح داد: «نگاه هیئت حاکمه آمریکا نسبت به مسئله پیونگ‌یانگ تغییری نکرده است. دراین‌بین نگاه ترامپ در قبال کره شمالی نسبت به باقی روسای جمهور آمریکا چه جمهوری‌خواه و چه دمکرات متفاوت بود. ترامپ تصور می‌کرد که چون یک تاجر موفق بوده و فن مذاکره را بلد است با یک یا دو بار نشست‌وبرخاست با رهبر کره شمالی مشکلات حل می‌شود.»
وی ادامه داد: «به همین دلیل رئیس‌جمهور پیشین آمریکا با کیم جونگ اون دیدار کرد. روسای جمهور قبل از ترامپ این اقدام را انجام ندادند زیرا تصور آن‌ها این است که هرگونه تماس با پیونگ‌یانگ مشروعیت بخشیدن به حکومت کمونیستی و به‌زعم آمریکا حکومت دیکتاتوری خاندان کیم است.»
ابوالفتح در نهایت گفت که این تجربه ترامپ نیز در مورد کره نتیجه‌بخش نبود.
