جعفر قنادباشی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی اظهار داشت: «تحلیلگران نسبت به آنچه در سودان صورت گرفت و در قالب کودتا از آن یاد شد، نگاه متفاوتی دارند و تحلیل‌های مختلفی را ارائه کردند. برخی از تحلیلگران این کودتا را نتیجه سیاست‌های نوین آمریکا در شمال آفریقا تلقی و برخی نیز آن را نتیجه رقابت‌های میان گروه‌های مورد حمایت عربستان و گروه‌های وابسته به اخوان المسلمین می‌دانند.»

وی افزود: « به نظر می‌رسد که هیچ کدام از این تحلیل‌ها نه تنها نمی‌تواند واقعیت این حرکت نظامیان سودانی را که کودتا نام گرفته تحلیل کند بلکه اذهان را از واقعیات موجود در این کشور منحرف می‌کند.»

به گفته این کارشناس، ریشه اصلی این حرکت که در دو مرحله و در فاصله یک ماه تحت عنوان یک کودتای نافرجام و سپس یک کودتای موفق در سودان صورت گرفت را باید در نارضایتی عمومی شدید و ناتوانی نظامیان سودان در کاهش و پایان دادن به این ناآرامی‌ها واکاوی کرد.

وی تاکید کرد: «‌به عبارت دیگر نظامیان سودانی به رهبری ژنرال عبدالفتاح البرهان، کوشیدند تا با به راه انداختن یک تسویه‌حساب در ساختار حکومتی و به دنبال آن امنیتی کردن فضای سودان، مردم این کشور را از ادامه اعتراضات منصرف کرده و به عبارت دیگر حرکت‌های براندازانه علیه نظامیان را در برابر این حرکت منفعل سازند.»

قنادباشی درباره نقش آمریکا در این تحولات توضیح داد: «این درواقع تدبیری بود که در اتخاذ آن، فرستاده ویژه آمریکا، با حضور در خارطوم نقشی اساسی ایفا کرد و از حرکت ژنرال عبدالفتاح البرهان، رئیس حکومت سودان در کنار گذاشتن بخش غیرنظامی حاکمیت این کشور حمایت کرد. حرکتی که از دیدگاه آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان، تنها راه حل توقف اقدامات ضدحکومتی در سودان و تنها راه فائق آمدن نظامیان بر موج مخالفت‌های عمومی در این کشور تلقی شد.»

این کارشناس با بیان اینکه این حرکت کودتاگونه که با هیچ یک از تعاریف کودتا انطباق ندارد، ادامه داد: «به رغم امنیتی کردن شرایط سودان و عملیات سرکوب‌گرایانه‌ای که منجر به کشته و مجروح شدن عده زیادی از تظاهرکنندگان شد، تاکنون نظامیان به هیچ کدام از اهداف خود دست نیافته اند. این در حالی است که اغلب احزاب و گروه‌های سیاسی در سودان و اغلب صنوف و اتحادیه‌های کارمندی در این کشور نه فقط به مخالفت‌های خود با تداوم حکومت البرهان ادامه داده‌اند بلکه با رد هرگونه گفتگوی آشتی‌جویانه با حکومت نظامیان خواستار کناره‌گیری هرچه سریعتر رئیس حکومت نظامی شده‌اند.»

قنادباشی با اشاره به اینکه نظامیان سودانی ‌کوشیدند تا مطالبات مردم را در بازگشت سیاسیون به قدرت و بازگشت نخست‌وزیر معزول، آقای عبدالله حمدوک منحصر کنند افزود: «بر این اساس آن‌ها وعده‌هایی را مبنی بر حضور مجدد سیاسیون سودانی در کنار نظامیان ارائه کردند. اما این تدبیر نظامیان هیچ نقشی در آرامش اوضاع و پایان دادن به تظاهرات و اعتراضات سراسری ایفا نکرد. چنانکه اتحادیه مشاغل سودان از یک سو و بزرگترین احزاب سودانی از سوی دیگر با انتشار اطلاعیه‌ها و بیانیه‌های مختلف بر ضرورت ادامه مخالفت‌ها با نظامیان تاکید کرده و نقشه‌راه‌های مختلفی را برای روی کار آمدن حکومتی منتخب مردم پیشنهاد کردند.»

وی درباره ریشه این اتفاقات نیز گفت: «این اعتراضات و مخالفت‌ها نه تنها از ناکارآمدی نظامیان در ادامه امور به ویژه تامین حداقلی معیشت عمومی در سودان سرچشمه می‌گیرد بلکه بخش عمده آن مربوط به سیاست خارجی خفت‌باری است که نظامیان در قبال رژیم صهیونیستی، عربستان و آمریکا اتخاذ کرده‌اند.»

وی ادامه داد: «در این میان باید به نفرت عمومی مردم سودان از جریان‌های وهابی مرتبط با عربستان از یک سو و بدبینی و مخالفت شدید آن‌ها با هرگونه عادی سازی رابطه با رژیم صهیونیستی از سوی دیگر اشاره کرد.»

به گفته این کارشناس مسائل آفریقا، از دیدگاه مردم سودان ژنرال البرهان متهم است که حتی در دوران عمر البشیر سربازان سودانی را در حمایت از حرکت‌های تجاوزکارانه عربستان در یمن به این کشور اعزام کرده و از این منظر از ابتدای قرار گرفتن در راس قدرت سیاسی سودان مورد حمایت عربستان و امارات بوده است.

وی با تاکید بر اینکه عادی‌سازی روابط خارطوم-تل‌آویو و همچنین ارتباطات پنهانی البرهان با مقامات این رژیم و رفت‌وآمدهای مشکوک معاون وی، حمیدتی از دیدگاه مردم سودان جرمی نابخشودنی است که هرگونه صلاحیت این دو تن را در راس قدرت این کشور زیر سوال می‌برد، گفت: «به عقیده مردم سودان این دو شخص و دیگر نظامیان همسو با آن‌ها با این گرایش و ارتباطات نزدیک با رژیم صهیونیستی در ردیف خائنین به کشور قرار می‌گیرند. »

قنادباشی درخصوص نقش عربستان و امارات در کودتای اخیر سودان گفت: «در جریان کودتای اخیر علاوه بر آمریکا، عربستان و امارات نیز اقدامات زیادی را از جمله ارسال مبالغی برای سران احزاب سودانی انجام دادند تا از سرنگونی حکومت نظامیان جلوگیری به عمل آورند؛ تلاش‌هایی که تاکنون هیچ نتیجه روشنی دربرنداشته است.»

وی درباره چشم‌انداز پیش رو نیز تاکید کرد: «بر این اساس گفته می‌شود اصرار نظامیان و حامیان آن‌ها برای باقی ماندن در قدرت از یک سو و پافشاری مردم بر ضرورت کناره‌گیری نظامیان از سوی دیگر، سودان را وارد دالان تاریک و مبهمی ساخته که دورنمای بسیار مبهمی را برای این کشور ترسیم می‌کند. همچنین به‌رغم ادامه تلاش‌های میانجیگرایانه و گفتگوهای پنهانی هیچ روزنه‌ای برای عبور سودان از این مرحله دشوار فعلا به چشم نمی‌خورد.»