حسن‌ هانی زاده در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی درباره عواقب ورود رژیم صهیونیستی به عنوان عضو ناظر در اتحادیه آفریقا گفت: «ورود رژیم‌صهیونیستی به اتحادیه آفریقا موجودیت و هویت برخی از کشورهای آفریقایی را در آینده مورد تهدید قرار خواهد داد.»

به گفته این کارشناس، الجزایر برای اخراج رژیم صهیونیستی از اتحادیه آفریقا که کمیسیون این اتحادیه اخیرا آن را به عنوان عضو ناظر پذیرفته است، تعدادی از کشور‌های آفریقایی را با خود همراه کرده است و هم‌زمان نیز برخی ورزشکاران عرب از حضور در مقابل حریفان اسرائیلی در رقابت‌های المپیک خودداری کردند که خود بیانگر نفرت ملت‌های عربی از این رژیم است.

هانی زاده با اشاره به اینکه پذیرش رژیم صهیونیستی به عنوان عضو ناظر اتحادیه آفریقا با واکنش تند برخی کشورهای اسلامی عضو این اتحادیه مهم آفریقایی مواجه شد، افزود: «رژیم صهیونیستی خارج از حوزه جغرافیایی قاره آفریقا قرار دارد و بر اساس قانون داخلی اتحادیه آفریقا، این رژیم نمی‌تواند به این اتحادیه ورود پیدا کند.»

این کارشناس تأکید کرد: «گفته می‌شود علاوه بر برخی رژیم‌های مرتجع عربی، آمریکا و کشورهای اروپایی نیز در تحت‌فشار قرار دادن کشورهای عضو اتحادیه برای پذیرش رژیم رژیم‌صهیونیستی نقش داشته‌اند.»

هانی زاده در رابطه با چگونگی پیوستن رژیم صهیونیستی به این اتحادیه گفت: «به دلیل چالش‌های بین اتیوپی با دو کشور عربی مصر و سودان بر سر سد النهضه، کشور اتیوپی با اعمال نفوذ در این اتحادیه، رژیم رژیم‌صهیونیستی را بر خلاف آیین‌نامه داخلی به عضویت این اتحادیه مهم آفریقا درآورد.»

کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: «بااینکه اتحادیه آفریقا نوعا خارج از قاره آفریقا هیچ کشوری را نمی‌پذیرد اما پذیرش رژیم صهیونیستی به عنوان عضو ناظر این گمانه‌زنی را تقویت کرده که اتیوپی تلاش دارد تا پای این رژیم را به قاره آفریقا باز کند.»

به گفته هانی زاده، کشور اتیوپی با احداث سد بزرگ النهضه بر روی رود نیل جریان آب این رودخانه به سمت سودان و مصر را به عنوان تنها منبع آب شرب و کشاورزی این دو کشور عربی، به‌شدت کاهش داد و این امر موجب شد تا مصر و سودان کشور اتیوپی را مورد تهدید نظامی قرار دهند.

این کارشناس معتقد است که اتیوپی برای ایجاد توازن در قاره آفریقا تلاش کرد تا نفوذ رژیم صهیونیستی در این قاره مهم را تقویت کند و با اعمال نفوذ بر کشورهای آفریقایی زمینه ورود رژیم‌صهیونیستی به اتحادیه آفریقا را فراهم ساخت.

هانی‌زاده تأکید کرد: «‌هدف اتیوپی این است که در آینده اگر مورد حمله نظامی مشترک مصر و سودان قرار گیرد از کمک نظامی رژیم صهیونیستی برای تقابل با این دو کشور استفاده کند.»

وی افزود: «ورود رژیم‌صهیونیستی به عنوان عضو ناظر در اتحادیه آفریقا موجودیت و هویت برخی از این کشورها را در آینده مورد تهدید قرار خواهد داد؛ زیرا برخی کشورهای آفریقایی مانند آفریقای جنوبی، الجزایر، تونس، سودان و مصر نسبت به پذیرش غیرقانونی رژیم‌صهیونیستی در اتحادیه آفریقا ابراز نارضایتی کردند.»

این کارشناس درباره نگاه غرب به این مسئله نیز توضیح داد: «گفته می‌شود که اروپا و آمریکا برای کاهش نفوذ کشورهای اسلامی مانند مصر، سودان، الجزایر، تونس و لیبی در قاره آفریقا تلاش دارند تا نفوذ رژیم صهیونیستی را در این قاره مهم آفریقا تقویت کنند.»

وی افزود: «الجزایر به عنوان یک کشور تأثیرگذار عربی و عضو مهم اتحادیه آفریقا طرحی برای لغو عضویت ناظر رژیم‌صهیونیستی در اتحادیه افریقا به دبیرخانه این اتحادیه تسلیم کرده اما به نظر نمی‌رسد این طرح عملیاتی شود. علت این امر این است که عربستان، امارات متحده و بحرین با تطمیع و نفوذ بر کشورهای فقیر آفریقا تلاش دارند تا زمینه ورود رژیم‌صهیونیستی به اتحادیه را فراهم کنند.»

هانی زاده بابیان اینکه ممکن است این امر، مقدمه‌ای برای ورود این رژیم به سایر نهادهای منطقه‌ای اسلامی و عربی تلقی شود، ادامه داد: «برخی حقوقدانان رژیم صهیونیستی اعتقاددارند که بیش از یک و نیم میلیون نفر از ساکنان اراضی اشغالی را فلسطینیان 1948 تشکیل می‌دهند و این رژیم می‌تواند به عضویت ناظر نهادهای عربی و اسلامی بپیوندد.»

به گفته هانی زاده، خیز رژیم صهیونیستی برای فتح قاره آفریقا نشان می‌دهد که رهبران این رژیم، رویای تعامل اقتصادی، سیاسی و امنیتی با حداقل 40 کشور آفریقایی را در سر می‌پرورانند.

این کارشناس تأکید کرد که اگر این اتفاق رخ دهد قطعاً این رژیم در یک دهه آینده خواهد توانست بازار مناسبی برای صادرات کالاهای خود به قاره آفریقا پیدا کند که این امر، جایگاه اقتصادی برخی کشورهای اسلامی در قاره آفریقا را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

این کارشناس در خصوص پیشینه این اتحادیه آفریقایی توضیح داد: «اتحادیه آفریقا در سال 1963 و به پیشنهاد مرحوم جمال عبدالناصر، رییس جمهوری وقت مصر با شرکت 30 کشور آفریقایی و برای شکل‌گیری یک مجموعه سیاسی و اقتصادی در قاره سیاه تاسیس شد. تاسیس این مجموعه بزرگ که جمعیت بالایی از ساکنان قاره آفریقا را تشکیل می‌دهد، نقطه عطفی در تاریخ مبارزات استقلال‌خواهانه ملت‌های آفریقایی تلقی می‌شود.»

وی با اشاره به اینکه این مجموعه در آغاز با عنوان سازمان وحدت آفریقا آغاز به کارکرد، افزود: «سپس با استقلال چند کشور آفریقایی و پیوستن این کشورها به آن، این مجموعه به اتحادیه آفریقا تغییر نام داد و در سال 2002 تحت عنوان اتحادیه آفریقا با عضویت 53 کشور کار خود را ادامه داد. مقر اتحادیه آفریقا در «آدیس‌آبابا» پایتخت کشور آفریقایی اتیوپی قرار دارد.»