سعدالله زارعی*
با توجه به اهمیت این مساله، در ادامه به دلایلی که باعث می شود تا ایران وارد هیچ نوع مذاکره موشکی نشود، اشاره خواهد شد.
نخست اینکه هیچ کشوری در رابطه با تسلیحات و توان دفاعی خود حاضر به گفتگو با کشور ثالث نمیشود؛ امروز قدرتهایی مانند آمریکا، فرانسه، انگلیس و حتی قدرتهای منطقهای حاضر نیستند که در مورد قدرت دفاعیشان با طرف ثالث وارد صحبت شوند. در نتیجه این مسئله یک مسئله طبیعی و بدیهی است و در مورد تمام کشورهای کوچک و بزرگ دنیا صدق میکند. لذا آنها نباید از جمهوری اسلامی ایران نیز انتظار داشته باشند که در مورد مسائل موشکی و دفاعیاش با آنها وارد مذاکره شود. اما در این میان، مثل باقی موارد از آنجایی که غربیها مایلند ایران را در چارچوب یک قاعده اختصاصی مورد ملاحظه قرار دهند، میخواهند این قاعده عمومی را در مورد ایران بشکنند که این رویکرد غرب با مصالح ایران قطعا ناسازگار است و به همین دلیل نیز ایران از این فرمول تبعیت نمیکند.
در این خصوص بارها مقامات کشورمان نیز تاکید کردهاند که مذاکره بر سر مسائل موشکی که توان دفاعی کشور را شامل میشود امکانپذیر نیست. همچنانکه اخیرا آقای ولایتی، مشاور امور بینالملل مقام معظم رهبری در سخنانی هشدارآمیز خطاب به امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه گفتند که “به نفع آقای مکرون و فرانسه نیست که در موضوع موشکی و امور راهبردی جمهوری اسلامی ایران که در آن حساسیت بسیار داریم، دخالت کند؛ این دخالتها جز کاستن از اعتبار دولت فرانسه نزد جمهوری اسلامی ایران خاصیت دیگری ندارد.”
از دیگر سو، هر کشوری تلاش میکند در زمان صلح به توانمندیهایی دست پیدا کند که اگر جنگی به آن تحمیل شد توانایی دفاع از خود را داشته باشد؛ بنابراین به طور طبیعی، ایران به لحاظ تجهیزات نظامی در شرایطی بهسر میبرد که باید به تولید و افزایش کیفیت سلاحهایش مبادرت ورزد تا اگر فردا روزی از سوی دشمن مورد هجوم قرار گرفت، توانایی دفاع از خود را داشته باشد. در واقع ما باید آمادگیهای لازم دفاعی را کسب کنیم تا اگر خدای ناکرده اتفاقی مانند جنگ تحمیلی عراق به ایران را شاهد بودیم، مثل آن زمان برای تامین موشک به کشورهای دیگر احتیاج نداشته باشیم.
همچنین این نکته نیز حائز اهمیت است که ایران در موقعیت بسیار خاصی بهسر میبرد و دور تا دور آن، کشورهایی مانند عربستان، امارات و قطر قرار دارند که انواع سلاحها را از کشورهایی چون آمریکا و فرانسه خریداری کرده و کاملا مجهز هستند. بنابراین هیچ دلیلی ندارد وقتی خود غربیها کشورهای اطراف ایران را کاملا تجهیز به سلاح میکنند، ایران از حق مشروع خود کوتاه بیاید.
نکته دیگری که در این رابطه وجود دارد این که برخی کشورها و مقامات غربی گمان میکنند که ایران به دلیل فشار تحریمهای اقتصادی بر سر میز مذاکرات هستهای حاضر شد و لذا امروز با افزایش فشارها باز در پی آن هستند که ایران را در مورد مسائل موشکی و منطقهای وادار به مذاکره کنند. این در حالی است که یکی از دستاوردهای برجام برای ایران این بود که دیگر نباید وارد مذاکره با غرب به خصوص آمریکا شویم. درواقع مذاکرات هستهای و نتایجی که در این ماجرا بهدست آمد به ایران این سیگنال را میدهد که نباید زیر بار مذاکره جدیدی برود. چرا که مذاکره قبلی منجر به ایجاد حقوقی برای طرف مقابل شد و ما را از حداقل حقوقمان نیز محروم کرد. لذا اگر غرب برای مذاکرات جدید فشار وارد میآورد طبیعتا پاسخ ایران این است که چون تجربه قبلی به شکست انجامید و طرف آمریکایی به تعهداتش پایبند نبود جایی برای گفتگوهای دوباره پیرامون مسائلی که جزء حقوق و مسائل امنیتی ایران است، باقی نخواهد ماند.
کارشناس مسائل خاورمیانه*
0 Comments