جدیدترین مطالب

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

Loading

أحدث المقالات

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

Loading

چشم انداز تنش‌ها میان آمریکا و ایران

۱۳۹۸/۰۳/۰۴ | سیاسی, یادداشت

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: آینده این تحولات در حقیقت دو سر یک طیف است و از دل این آرایش جنگی و جنگ لفظی یا یک جنگ بزرگ به وقوع می‌پیوندد که البته نشانه‌های آن قوی نیست یا شرایط بهتری برای مذاکره میان طرفین ایجاد خواهد شد.

امیرعلی ابوالفتح/ کارشناس مسائل آمریکا

تنش‌های بین تهران و واشنگتن سریع‌تر از هر زمان دیگری در چند دهه اخیر در حال تشدید شدن است؛ در حالی که از یک سو شاهد آرایش نظامی در منطقه هستیم، اما از سوی دیگر مقامات آمریکا ضمن آنکه تاکید دارند جنگی رخ نخواهد داد دائما از مذاکره با ایران و شرایط آن سخن می‌گویند. در چنین شرایطی شاید محتمل‌ترین سناریو در رابطه با ایران و آمریکا مذاکره در شرایط نسبتا برابر باشد و گزینه جنگ را بتوان یک گزینه غیرمحتمل توصیف کرد. چراکه استراتژی رفتن به لبه پرتگاه که هم دولت آمریکا با به حداکثر رساندن فشارهای تحریمی و آرایش جدید نظامی در منطقه دنبال می‌کند و هم جمهوری اسلامی ایران با مقاومت، کاهش برخی تعهدات برجامی و همچنین آرایش نظامی در پیش گرفته، می تواند درنهایت فرصتی برای گفتگو میان طرفین ایجاد نماید. باید در نظر بگیریم که پیش تر برجام به نوعی یک توازن را بین خواسته‌ها و نیازهای ایران با خواسته‌ها و نیازهای آمریکا ایجاد کرده بود. زمانی که این تعادل برقرار شد برجام نتیجه داد اما زمانی که واشنگتن به صورت یک جانبه از برجام خارج شد این توازن را برهم زد و امیدوار بود که صرفا فشارها ایران را وادار کند که به مذاکرات برجامی یا غیربرجامی رضایت دهد. اما مقاومت ایران و همینطور تصمیمی که اخیرا در رابطه با کاهش تعهدات برجامی گرفت نشاندهنده این است که ایران می‌خواهد این تعادل برهم خورده را دوباره بازگرداند و احیانا اگر قرار باشد مذاکره‌ای صورت بگیرد با دست پر وارد گفتگو شود. صحبتی که اخیرا آقای روحانی، رئیس‌جمهور ایران داشتند نیز حکایت از آن دارد که ما اهل مذاکره هستیم اما مذاکره را در شرایط کنونی نمی‌پذیریم. مقام معظم رهبری نیز تاکید دارند که در این شرایط مذاکره‌ای صورت نخواهد گرفت. به عبارت دیگر اگر شرایط تغییر کند احتمال شروع مذاکرات بین تهران و واشنگتن وجود دارد. لذا آمریکایی‌ها باید به این نتیجه برسند که ایران نیز در برابر استراتژی رفتن به لبه پرتگاه همان استراتژی را در پیش گرفته است؛ یعنی ممکن است ایران علاوه بر آنکه فعالیت‌های منطقه‌ای و دفاعی‌اش را تقویت کرده، در گام‌های بعدی فعالیت‌های هسته‌ای اش را نیز از سر بگیرد. در اینجا آمریکایی‌ها به دلیل نگرانی از وقوع جنگ یا آنچه که تحت عنوان تولید سلاح اتمی توسط ایران از آن یاد می‌کنند احتمال دارد در نهایت حاضر به مذاکره با ایران شوند، از موضع نسبتا برابری با ایران برخورد کنند و شروط ۱۲ گانه مایک پمپئو وزیر خارجه این کشور را نیز نادیده بگیرند. در این شرایط است که می‌توان گفت آمریکا به شکل منصفانه‌ای وارد مذاکره شده است که نتیجه آن نوعی امتیاز دادن و امتیاز گرفتن است. مقامات ایرانی این گونه عنوان می‌کنند که در شرایطی که توازن برقرار نیست و آمریکایی‌ها حداکثر فشار را بر کشور وارد می‌کنند ورود به هرگونه گفتگو با آمریکا صرفا امتیاز دادن از طرف ایران و کسب نکردن هیچ امتیازی از سوی واشنگتن خواهد بود. البته باید توجه داشت که استراتژی رفتن به لبه پرتگاه، شرایط بسیار پرریسکی دارد و به بیان دیگر یک نوع قمار است مبنی بر این که امکان دارد یک برخورد نظامی عامدا یا سهوا رخ دهد اما حداقل می‌توان توازن را برقرار کرده و طرفین را از وحشت وخیم‌تر شدن اوضاع به سمت واگذاری امتیازات به طرف مقابل تشویق کند. از این جهت اگر فرضیه احتمال جنگ را کنار بگذاریم می‌توان تصور کرد اتفاقاتی که در حال رخ دادن است می‌تواند به آغاز مذاکراتی کمک کند تا آمریکایی‌ها دیگر از موضع بالا با ایران برخورد نکنند و از موضع برابر پای میز مذاکره بنشینند. در چنین شرایطی است که آمریکایی‌ّها برگ‌های برنده و ابزارهایی که در اختیار ایران قرار دارد را به رسمیت خواهند شناخت و مطالبات تهران را تامین خواهند کرد. از این جهت می‌توان گفت که آینده این تحولات در حقیقت دو سر یک طیف است و از دل این آرایش جنگی و جنگ لفظی یا یک جنگ بزرگ به وقوع می‌پیوندد که البته نشانه‌های آن قوی نیست یا شرایط بهتری برای مذاکره میان طرفین ایجاد خواهد شد.

البته احتمال دارد هیچ کدام از این دو رویداد پیش نیاید و در میان مدت شرایط به همین صورت باقی بماند یعنی فشار حداکثری آمریکا و مقاومت حداکثری ایران تداوم پیدا کند تا در نهایت شرایط شکل جدیدتری به خود بگیرد.

در خصوص گزینه نظامی هم قابل ذکر است که ایالات متحده آمریکا وارد جنگ نوع قرن بیستمی با ایران نخواهد شد.

درواقع بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران معتقد هستند که آمریکا امروز ابزار جنگ را تغییر داده وگرنه جنگ و ماهیت آن به قوت خود باقی است.

ایالات متحده آمریکا نه تنها در قبال ایران بلکه در قبال بسیاری از کشورها به این نتیجه رسیده که مخرب‌ترین، موثرترین و کم‌هزینه‌ترین جنگ‌افزاری که در زرادخانه خود در اختیار دارد، تحریم‌ها است؛ تحریم‌هایی که از نظر آنها بسیار موثر است و بدون تلفات انسانی و بدون وارد آوردن هزینه به اقتصاد آمریکا می‌تواند در جنگ‌های مدنظر این کشور مورد استفاده قرار گیرد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *