جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
انتخابات پارلمانی افغانستان و مشکلات آن
پیرمحمد ملازهی- کارشناس مسائل شبهقاره
لذا جبههای تحت عنوان جبهه نجات افغانستان تشکیل شد تا در برابر این اختلافنظرها، بتوانند سیاست واحدی را دنبال کنند. این جبهه شامل افرادی از درون حاکمیت مانند ژنرال عبدالرشید دوستم، صلاحالدین ربانی، محمد محقق و عطا محمد نور است. این افراد در ترکیه تصمیم گرفته بودند در انتخابات جبهه واحدی را تشکیل دهند و همین کار را نیز کردند. اعضای جبهه نجات افغانستان، هم نسبت به زمان برگزاری انتخابات و هم شرایط انتخاب کمیسیون مستقل انتخابات از طرف رئیسجمهور اعتراض اصلی را داشتند.
در حال حاضر نیز جبهه نجات معتقد است که انتخابات پارلمانی اخیر بهنوعی سالم برگزار نشده و بحثهایی که داشتند در این انتخابات برآورده نشده است.
واکنشهای بعدی آنها نیز بستگی به آن دارد که در انتخابات اخیر چه تعداد از افراد آنها انتخاب شوند. به اعتقاد جبهه نجاتیها مشکل بعدی چگونگی اعلام افرادی است که رأی اکثریت را در مجلس به دست آوردهاند.
بهبیاندیگر انتخابات به آن مفهومی که در دنیا معمول و مرسوم است در افغانستان مفهوم ندارد. درواقع زدوبندهای پشت پرده است که سهمبندیها را تعیین و مشخص میکند که هرکدام از اعضای دو جبهه وحدت ملی چگونه انتظاراتشان را با انتظارات طرف مقابل هماهنگ کرده و به یک جمعبندی برسند که چه افرادی رأی آوردهاند.
لذا مأموریت بعدی کمیسیون انتخابات، این است که این دو جناح را بهگونهای راضی کند که بتوانند مواضعشان را به هم نزدیک کرده و روی افراد توافق کنند؛ یعنی آرای کسبشده خیلی تعیینکننده نیست و نظر این افراد مهم است. در همین راستا برخی افراد معتقد هستند که تنها توافق این دو گروه مسئله نیست بلکه نگاه و موضعگیری نمایندههای سفارتخانههای انگلیس، آلمان و فرانسه که در افغانستان نیرو دارند نیز مهم است.
بنابراین تمام گروهها در پی آن هستند که سهم مناسبی را از مجلس به دست بیاورند و این یک مسئله اساسی است که آینده دموکراسی و حاکمیت را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
در این میان طالبان نیز تا جایی که توانست این انتخابات را با مشکل مواجه کرد؛ یعنی در مناطقی که قدرت داشتند بهطورکلی اجازه ندادند که انتخابات برگزار شود و بدین ترتیب بخشی از جامعه در انتخابات اخیر شرکت نکرد. درواقع رقمی حدود هشت میلیون و هشتصد هزار نفر در این انتخابات ثبتنام کرده بودند ولی فقط نزدیک به 4 میلیون نفر آرایب در انتخابات حاضر شده و رأی دادند. از دیگر سو پروسه رأیگیری نیز با مشکلاتی مواجه شده بود؛ بهعنوانمثال لیست افرادی که برای کابل ثبتنام کرده بودند به زابل فرستاده شد. مشکل دیگر این بود که افراد مستقر در ستادهای انتخاباتی نحوه کار با دستگاههای بیومتریک که برای انگشتنگاری تهیه شده بود را بلد نبودند. همچنین افرادی که بهعنوان مسئولین جمعآوری آرا انتخاب شده بودند بسیار دیر در محل حاضر شدند؛ بنابراین بینظمی در این انتخابات کاملاً مشهود بود و حتی برخی معتقد هستند شاید این بینظمیها با یک برنامهریزی صورت گرفته باشد. البته کارشناسانی که با شرایط افغانستان آشنا هستند میگویند که عمدی در این بینظمیها در کار نبوده و طبیعی بود که چنین مشکلاتی پیش بیاید.
در حقیقت شرایط بسیار سختی طی دو روز انتخابات در افغانستان حاکم بود و طالبان حدود 10 نفر از نامزدهای انتخابات را ترور کرد و بمبگذاریهایی نیز انجام داد؛ اما بااینوجود شاهد حضور پررنگ مردم بهویژه جوانان و زنان پای صندوقهای رأی بودیم که این مسئله بیانگر اراده کافی از سوی آنها برای عبور از شرایط سخت است. در کنار این مشکلات باید این واقعیت را در نظر گرفت که صحنه سیاسی افغانستان فعلاً به این صورت است و در همین صحنه بود که انتخابات برگزار شد؛ اما نکته مهم طی برگزاری انتخابات پارلمانی اخیر این بود که برای نخستین بار بعد از سال 2001 خود افغانها انتخابات را برگزار کردند و نیروهای بینالمللی و سازمان ملل در آن دخالت نداشتند. لذا افغانها میتوانند ضعفهای اولین تجربه انتخاباتیشان را برطرف کرده و برای انتخابات سال آینده ریاست جمهوری آماده شوند.
0 Comments