جدیدترین مطالب
عقبنشینی نیروهای روسیه از قفقاز جنوبی؛ راهبرد یا تاکتیک؟
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل قفقاز گفت: به دنبال انتشار خبری مبنی بر آنکه کرملین به طور ضمنی تأیید کرد که صلحبانان روس از منطقه قرهباغ عقب میکشند و سلاحها و تجهیزات خود را به همراه میبرند، این پرسش به طور جدی مطرح است که آیا روسیه میخواهد منطقه قفقاز جنوبی را به غرب واگذار کند؟
اهمیت راهبردی کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا
شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: هند و امارات متحده عربی کار بر روی اولین مرحله از ایجاد کریدور اقتصادی هند – خاورمیانه – اروپا معروف به کریدور آیمک (عربمِد) که به عنوان مسیری جایگزین برای تنگه هرمز و طرح جاده ابریشم چین معرفی شده بود را آغاز کردهاند. اگرچه برخی گمانهزنیها مطرح است که با ادامه جنگ در غزه و التهاب در خاورمیانه، ممکن است کار بر روی این کریدور به حاشیه رانده شود.
تلاشهای کابینه جنگ نتانیاهو برای انحراف افکار عمومی از جنگ غزه
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: رژیم صهیونیستی درصدد «بهرهبرداری روانی» از مسائل اخیر منطقه، برای انحراف افکار عمومی جهانی از جنایات این رژیم در غزه است. بررسی فضای حاکم بر محافل سیاسی و رسانهای رژیم صهیونیستی و مراکز همسو با آن در سطح منطقه و بینالملل نشان میدهد که این رژیم، بهدنبال «برجسته و غالبسازی» تنشهای اخیر با جمهوری اسلامی ایران است تا فشار سنگینی که را که در افکار عمومی داخلی، منطقهای، بینالمللی و حتی دولتهای اروپایی علیه جنگ غزه ایجاد شده است، را کاهش دهد.
أحدث المقالات
آمریکا و معاهدات بینالمللی
امیرعلی ابوالفتح/ کارشناس مسائل آمریکا
در واقع جریان ملیگرا در ایالات متحده آمریکا معتقد است که طی 6،7 دهه اخیر این کشور به شکلی اشتباه وارد یک سری توافقات دوجانبه و چندجانبه شده، برخی تعهدات را متقبل شده و محدودیتهایی را برای خود در نظر گرفته که سرعت نفوذ آمریکا را کاهش خواهد داد، تبعات داخلی و خارجی دارد و منافع ایالات متحده را تامین نمیکند. به همین دلیل ملیگرایان در تلاش هستند تا اشتباهات گذشته را تصحیح کنند؛ یعنی اگر پیمانهایی قابل اصلاح است، از طریق اصلاحاتی درون این پیمانها منافع آمریکا را به حداکثر برسانند و اگر قابل اصلاح نیست باقی ماندن در این پیمانها را به مصلحت نمیدانند و از آن خارج میشوند. هدف ملیگرایان این است که از این طریق قدرت و نفوذ از دست رفته آمریکا را احیا کنند.
باید توجه داشت مناسبات کنونی در نظام بینالملل بر منطق چندجانبهگرایی، مشارکتجویی و همکاریهای بینالمللی از طریق توافقات دوجانبه، چندجانبه، منطقهای و بینالمللی شکل گرفته است. به نظر میرسد که آمریکاییها امیدوار هستند که فرآیند غیرمنضبط گسترش جهانی شدن را تاحدودی ترمیم کنند و بین منافع ملی و مصلحت جهانی یک پل بزنند. در حال حاضر آمریکاییها مریکابه دنبال زیرورو کردن نظام بینالملل و تغییرات بنیادین در آن نیستند بلکه به نظر میرسد که تلاش هستند تا اصلاحی در مناسبات بینالمللی ایجاد کنند. البته هواداران جریان جهانی شدن معتقد هستند که این اقدامات در نهایت به وخامت اوضاع میانجامد و کشورها در صورت الگوبرداری از فرآیند تمایلات ملیگرایانه در آمریکا به سمت برخورد با یکدیگر پیش خواهند رفت؛ چرا که منافع ملی به مصالح بینالمللی ارجحیت پیدا میکند. لذا زمینه تعارض و اصطکاک بین قدرتهای بزرگ فراهم میشود و امنیت نسبی که حداقل بین قدرتهای بزرگ در جریان بوده از بین میرود و وقوع جنگهای نظامی یا جنگهای اقتصادی و سایبری را شاهد خواهیم بود. از این جهت این گروه به شدت نسبت به بازگشت جهان به دوران هرج و مرج و یا آشوب پیش از استقرار نظام مستقر بینالمللی پس از جنگ جهانی دوم ابراز نگرانی میکنند. اما گروه دیگری در داخل آمریکا و حتی در خارج از این کشور مانند اروپا و برخی مناطق آسیا و آمریکای لاتین معتقد هستند که استمرار سیاستهای جهانی شدن، پیامدهای وخیمی به همراه خواهد داشت، باعث میشود که تنشها بین کشورها رو به افزایش گذاشته شود و در نهایت جهان به سمت بیثباتی بیشتر حرکت کند. این تفاوت دیدگاه و تفاوت برداشت بین دو جریان ملیگرا و جریان بینالمللگرا است.
در این خصوص این مسئله نیز مطرح است که آیا این سیاستهای ملیگرایانه باعث افول آمریکا خواهد شد یا در نهایت رشد این کشور را به دنبال خواهد داشت. این مسئله بستگی به آن دارد که افراد به کدام گرایش فکری سیاسی یا ایدئولوژیک تمایل داشته باشند یعنی از منظر ملیگرایان به این موضوع نگاه شود یا از منظر جریان بینالمللگرا. کسی که از منظر جهانی شدن به این موضوع نگاه میکند معتقد است که حفظ جایگاه رهبری آمریکا و از خودگذشتگیهایی که این کشور در عرصه بینالمللی در برخی حوزهها ممکن است متقبل شود مانند تامین هزینه امنیت متحدانش، تامین هزینه انتقال انرژی و حضور فعال در نهادهای بینالمللی، گرچه برای آمریکا هزینههایی در بر دارد اما در نهایت باعث حفظ هژمونی واشنگتن در عرصه بینالمللی و شکل دادن به قواعد حاکم در نظام بینالملل خواهد شد. از این جهت این گروه معتقد هستند که بازگشت به دوره ملیگرایی مخاطراتی ایجاد خواهد کرد و جایگاه آمریکا را به خطر میاندازد. همچنین افول قدرت جهانی و از دست رفتن امپراتوری آمریکا را در پی خواهد داشت. در مقابل گروه دیگری معتقد هستند که برای حفظ توان ملی و رقابت با رقبای جدید نیاز است تا آمریکا بخشهای غیرضروری و زاید این امپراتوری جهانی را واگذار کند و هزینههایش را کاهش دهد تا بتواند بخشهای حساستر این امپراتوری را حفظ کند و قابلیت رقابت با رقبای جدید را داشته باشد. از این جهت این گروه اعتقاد دارند که اگر چنین اصلاحاتی صورت نگیرد در نهایت آمریکا به سمت افول حرکت خواهد کرد که این افول نه فقط در عرصه جهانی بلکه در عرصه داخلی نیز مخاطراتی ایجاد خواهد کرد.
0 Comments