آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟
نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان هنگام استقبال از جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا در بیروت گاف عجیبی داد و به اشتباه با یک زن دیگر روبوسی کرد. میقاتی که در مقابل پلههای هواپیما ایستاده بود تصور کرد که یکی از زنان دیپلمات ایتالیایی، جورجیا ملونی است و به گرمی از او استقبال کرد، اما لحظاتی بعد به او گفته شد که این زن نخست وزیر ایتالیا نیست.
اکبرقاسمی / سفیر پیشین در اوکراین
برای اثبات این ادعا، برآوردی از آخرین راهبردها و رویکردهای بازیگران بین المللی و منطقهای مختلف در حاشیه اجلاس اخیر گروه 20 ارائه می شود:
نخست آنکه، ترامپ در پرتو نتایج انتخابات میاندوره ای کنگره، راهبرد مرحلهای متمایزی را در عرصه های داخلی و خارجی برگزیده است؛ چنانکه در بستر این رهیافت جدید همچنان درصدد است برای ثبت دستاوردهای اقتصادی بیشتر برای تحقق دکترین ” اول آمریکا” با شتاب بیشتری حرکت نماید، لیکن با نیم نگاهی به رقبای زخم خورده خود ” دمکراتها ” که از ژانویه پیش رو زمام امور را در مجلس نمایندگان به عهده خواهند گرفت، احتیاط بیشتری را در پرونده های مربوط به سیاست خارجی به کار خواهد گرفت.
دوم آنکه، در راستای راهبرد مرحله ای اداره آمریکا، ترامپ ناگزیر است گامهای اصلی و چشم اندازهای واقعی راهبردهای خویش را در تمامی عرصهها در چهارچوب مانیفست جدید بده و بستان با دمکراتها به گونه ای احتیاط آمیز تنظیم نموده و از بی گدار به آب زدن اجتناب ورزد، چرا که از ماه می به بعد، دو رقیب دمکرات و جمهوریخواه وارد فاز رسمی رقابت تبلیغاتی برای انتخابات ریاست جمهوری 2020 خواهند شد.
سوم آنکه، ترامپ در چهارجوب حفظ شتاب دستاوردهای بیشتر برای دکترین “اول امریکا”، اولین پیش نویس اصلاحیه توافق نفتا را با کانادا و مکزیک در حاشیه نشست گروه 20 به امضا رسانید. او در این توافق جدید، سعی نمود در راستای تولیدات کالاهای آمریکایی، اشتغالزایی و همچنین کسب منافع حداکثری برای تجارت آمریکا، امتیازات قابل توجهی را کسب نماید.
چهارم آنکه، در عرصه مناسبات آمریکا و روسیه، ترامپ تا قبل از نتایج انتخابات میاندوره ای کنگره، در قالب دو اجلاس هلسینکی و ژنو در سطح دبیران شورای امنیت ملی، برای هماهنگی در موضوعات مختلف همچون ثبات راهبردی، سوریه و اوکراین …، گامهای بلندی را برداشته بود که البته متاثر از دو بازی افشاگری کوهن علیه پنت هاوس برج ترامپ در مسکو و تنش بوجود آمده در دریای ازوف بین اوکراین وروسیه، همه اقدامات وی در محاق فرو رفت.
پنجم آنکه، در عرصه مناسبات آمریکا و چین در سه پرونده مهم شامل تعرفه های تجاری فیمابین، نیاز به همکاری چین در پیشبرد خلع سلاح کره شمالی برای اجلاسیه ژانویه آینده بین کیم و ترامپ و همچنین استمرار فشار بر ایران در موضوع خرید نفت این کشور، ترامپ علیرغم اهمیت و سرسختی در حفظ منافع اقتصادی آمریکا در مناسبات خود با پکن، ناگزیر شد با شی جین پینگ به یک آتش بس و مصالحه مرحله ای سه ماهه دست یابد، هرچند که ناظران، ماهیت چالشهای موجود میان واشنگتن و پکن را بسیار شکننده تر از این مصالحه ارزیابی نموده و حفظ پایداری آن را تا حداکثر بازه زمانی پایان تعطیلات ژانویه آینده متصور می دانند.
ششم آنکه، ترامپ برای توازن بخشی در مناسبات بازیگران شرق، جنوب شرق و غرب آسیا، با نمایش نوعی نزدیکی بین هند و ژاپن در قالب نشستی سه جانبه سعی داشت ابتکارات چین در راهبرد یک کمربند یک جاده و همچنین گامهای فعالانه مسکو با آ سه آن را تحت تاثیر قرار داده و به نوعی مدیریت نماید.
هفتم آنکه، محمد بن سلمان که در اجلاس گروه 20 به شدت از انزوای ناشی از قتل خاشقجی رنج می برد سعی داشت با بهره گیری از مصافحه های داغ با پوتین، اعتباری تصنعی را برای خود دست پا کند و از سوی دیگر با ترتیب دادن دیدارهایی با رهبران چین، کره جنوبی، هند و کانادا و نیز با برجسته سازی منافع حاصله این کشورها، موقعیتی را بدست اورد تا در بستر آن برگزاری نشست دوسال بعد گروه 20 در ریاض را تثبیت نماید.
هشتم آنکه، مقامات ترکیه با رد درخواست ملاقات با محمد بن سلمان درحاشیه اجلاس گروه 20، همچنان بر ضرورت روشن شدن ابعاد فاجعه قتل خاشقجی تاکید نمودند. در خصوص مناسبات ترکیه با واشنگتن نیز علیرغم آنکه ترامپ به علت نهایی شدن توافق اس 400 بین مسکو و آنکارا، دیدار خود را با اردوغان لغو کرده بود، و لیکن در مرحله آخر به علت نیاز واشنگتن به ترکیه در موضوعات مختلف،دیدار فیمابین میان دو رئیس جمهور صورت گرفت. به نظر می رسد در این دیدار موضوع پرونده جانسون و مسائل مرتبط با آن و هماهنگی های لازم درباره بحران سوریه و روابط ایران و ترکیه مورد بحث و بررسی قرار گرفته باشد.
نهم آنکه، رهبران اتحادیه اروپا در اجلاس گروه 20 به علت درگیری خانم ترزا می در بحران برگزیت، مکرون در بحران جلیقه زردها و مرکل در بحران جانشینی رهبری سیاسی آلمان ، عمدتا نقش فعالی نداشتند و موضوعات مطروحه آنها همچون امنیت و ارتش اروپایی و برجام نیز چندان مورد توجه نبود، چنانکه موضع این سه کشور که در دیگر اجلاسیه های گروه های اقتصادی جهانی بویژه در حمایت از برجام همواره فعال بود در این نشست شاید به دلایل پیشبرد اهداف خاص اتحادیه در پرونده تعاملات بانکی با ایران، چراغ خاموش ظاهر شدند و در بیانیه نهایی نشست نیز رویکرد سکوت گرایی را دنبال کردند.
دهم آنکه، در اجلاس اخیر گروه 20 به لحاظ مباحث محتوایی و تکنیکی با زمینه های اصلی سه گانه تجارت جهانی، توافق آب وهوایی و مهاجرت، تمامی اعضا فقط در مبحث اصلاح تجارت جهانی آن هم با حذف حمایت گرایی به تفاهم رسیدند و در دیگر موضوعات اجماع نهایی حاصل نگردید.
0 Comments