جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
تهران و قاهره در آستانه تفاهم و درک متقابل
آنچه که بر ضرورت پیگیری این پیامهای پیاپی از سوی دو طرف میافزاید، وزن اثرگذار دو کشور در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا به جهت حل و فصل برخی مسائل لاینحل است که نیاز جدی به رفع مشکلات روابط ایران و مصر را طلب مینماید؛ اما باید توجه داشت که شکاف موجود در روابط دو کشور به سادگی قابل ترمیم نیست و باید نخست بر موضوعات چالشی موجود در منطقه که برای طرفین دارای اهمیت راهبردی است تمرکز شود تا سرآغازی برای مذاکرات راهبردی میان دو کشور باشد؛ بهویژه آنکه مصر سیاست خارجی خود را در یک چارچوب عربی و نه آفریقایی تعریف نموده که پیشبرد تمایل دو طرف در از سرگیری روابط را با پیچیدگی بیشتری مواجه مینماید.
این پیچیدگی نیز ناشی از چالشهای موچود در رابطه با کشورهای حاشیه خلیج فارس و موضوع رابطه ایران و عربستان است که به شکل مستقیم بر این فرآیند اثر خواهد گذاشت. درواقع قاهره همواره پارامترهای حساس کشورهای عربی منطقه را در سیاست خارجی مدنظر قرار داده مراقب روابط استراتژیک خود با این کشورها بوده است. اگرچه عوامل ذکر شده بر پیچیدگی و دشواری آغاز روابط دو کشور میافزایند، اما در زمان کنونی هم ایران و هم مصر میتوانند مشترکا با درک متقابل و تفاهم و با پشت سرگذاردن اختلافات باقیمانده از گذشته برخی از بحرانهای منطقه خود را خصوصاً در حوزه امنیت و سیاست خارجی مرتفع نمایند؛ همچنین با برقراری روابط، زمینههای اتفاق نظر و چگونگی گسترش و تعمیق حوزههای همکاری مشترک را به رسمیت بشناسند و متعاقب آن منافع، فرصتها و امتیازهای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را نصیب این دو کشور نمایند. همچنین این نزدیکی میتواند تاثیرات مثبتی بر تحولات منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا، خصوصاً بر محور امنیت برجای بگذارد. به عنوان نمونه ایران و مصر در دو نقطه مهم ژئوپلیتیک جهان قرار دارند.
تنگههرمز در خلیجفارس و کانالسوئز در دریایسرخ، دو گذرگاه استراتژیک جهان به شمار میروند. موقعیت جغرافیایی ایران در منطقه خلیجفارس، نزدیکی ایران به کشورهای آسیای مرکزی و جمهوریهای قفقاز، برخورداری از منابع عظیم نفتی و گازی و نفوذ منطقهای از مولفههایی است که اهمیت ایران را برای مصر نشان میدهد؛ از سوی دیگر موقعیت جغرافیایی مصر در محل پیوند دو قاره آفریقا و آسیا، اهمیت این کشور برای ایران خصوصاً در حوزه نفوذ در آفریقا به عنوان قاره آینده در سیاست جهان را نشان میدهد؛ در عین حال باید مدنظر داشت که تحولات نظام بینالملل برای دوره 2025 تا 2030 میلادی به سمتی پیش میرود که با ورود به دهه 30 قرن حاضر تغییرات وسیعی را آغاز نماید؛ لذا بازیگران نظام بینالملل چه در سطح جهانی و چه منطقهای با در پیش گرفتن کنش و واکنشهایی تلاش دارند این دوران را به سرانجام برسانند و کمترین مشکلات را داشته باشند؛ به این معنی که اثرگذاریهای مخرب و فرسایشی این تحولات بر منافع و امنیت ملی خود را کاهش داده و مدیریت نمایند؛ لذا میتوان علامتهای کنونی دو کشور به جهت مذاکرات را در همین راستا ارزیابی کرد. درواقع ایران و مصر در پی تحولات کنونی و آینده جهان ناچارند که با ایجاد بستری مناسب و مدیریت شده با ائتلافسازیهای جدید فشارهای نظام بینالملل را مدیریت کنند؛ در این میان سه عامل امنیت، اقتصاد و سیاست بر این گفتگوها بیش از پیش اثر گذار خواهد بود؛ به عنوان نمونه در حوزه اقتصاد دو کشور با دو قاره متفاوت به دنبال بازارهای جدید هستند.
بنابراین پیش بینی میشود ایران و مصر هرچند که پیچیدگیهای خارجی و داخلی زیادی در نزدیکی به یکدیگر دارند، ولی به دلیل منافع متقابل و فشارهای عوامل منطقهای و فرامنطقهای در آینده نزدیک گفتگوهای راهبردی میان خود را آغاز خواهند نمود؛ اکنون تهران و قاهره به این واقعبینی رسیدهاند که در بسیاری از مسائل منطقه از جمله موضوع امنیت و تروریسم، ایجاد ثبات سیاسی و بازارهای اقتصادی دارای منافع متقابل ژئوپلتیک بوده و برای یکدیگر نقطه اتصال به منافع سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه هستند. بدون تردید تقویت همکاری میان آنها به عنوان دو ملت با سابقه تمدنی کهن بر نقش و قدرت آنها در منطقه نیز اثرگذار خواهد بود.
0 Comments