جدیدترین مطالب

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به تحلیل ها و گزارش ها و موضع گیری های اخیر پیش بینی می شود در صورتی که دو کشور با یک توافق منطقی و مبتنی بر اصول بین المللی و لحاظ منافع همه کشورهای درون قفقازی و همسایگان قفقاز مانع ورود و دخالت قدرت های بیگانه شوند، این توافق پایدار بستر مناسبی برای صلح دائمی در قفقاز خواهد بود.

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

Loading

أحدث المقالات

کلید استانبول به چه فردی می‌رسد؟

در استانبول شهر در تصرف تبلیغات انتخاباتی است. از همین حالا دولت اعلام کرده نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی برای روز یکشنبه ممنوع است و پلیس بر سر این موضوع با کسی شوخی ندارد. حکمی که نشان می‌دهد دولت نگران درگیری‌هایی است که امکان دارد میان هواداران گروه‌های مختلف در بگیرد. به ویژه آنکه در روزهای اخیر ویدیویی از مهاجران کرد و ترک تبار ترکیه در بلژیک منتشر شد که نشان می‌داد طرفداران دو طرف منتظر یک جرقه هستند.

آیا ارمنستان توان خروج از پیمان امنیت جمعی روسیه را دارد؟

در حالی که پاشینیان قلباً دوست دارد ارمنستان را به سمت اروپا هدایت کند، اما به‌نظر واقعیت‌های میدانی را درک می‌کند که هیچ مکانیسم آسانی برای خروج ارمنستان از پیمان امنیت جمعی یا اتحادیه اقتصادی اوراسیا وجود ندارد.

Loading

نقش حزب‌الله در حل‌و‌فصل بحران میدان گازی کاریش

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: اخیرا لبنان و رژیم‌صهیونیستی بر سر تعیین مرزهای دریایی و بهره‌برداری از «میدان گازی کاریش» در دریای مدیترانه که در سال‌های گذشته محل مناقشه و اختلاف دو طرف بود، به توافق دست یافتند. قرار است به‌زودی توافق نهایی آن نیز امضا شود. برسام محمدی – کارشناس مسائل منطقه

تا پیش از این، رژیم‌صهیونیستی بدون توجه به حقوق مسلم لبنان در میدان گازی کاریش به‌دنبال مالکیت مطلق و بهره‌برداری یک‌جانبه از منابع اقتصادی و انرژی آن بود.

میدان گازی کاریش به وسعت 1430 کیلومتر مربع، در 100 کیلومتری سرزمین‌های اشغالی و 70 کیلومتری بندر حیفا و در آب‌های شرق مدیترانه قرار دارد. کاریش در بلوک شماره 8 قرار دارد که تنها 7 کیلومتر با بلوک 9 که متعلق به لبنان است فاصله دارد. براساس برآوردهای موجود حجم ذخایر گاز طبیعی در این میدان بین 1.5 تا 2 تریلیون فوت مکعب است.

مناقشه بین لبنان و رژیم‌صهیونیستی بر سر میدان گازی کاریش به زمان کشف آن یعنی سال 2011 برمی‌گردد؛ زمانی‌که لبنان مختصات مرزهای دریایی جنوبی خود را که 860 کیلومتر مربع تخمین زده می‌شد، به سازمان ملل اعلام کرد. لبنان بعدها اعلام کرد در نقشه‌ای که مشخص‌کننده حدود مرزهای دریایی بود، اشتباهی رخ داده، در نتیجه خواستار افزوده شدن ۱۴۳۰ کیلومتر مربع دیگر که بخش‌هایی از میدان کاریش را نیز در بر می‌گرفت، به محدوده مرزهای دریایی خود شد. اما درخواست لبنان مورد موافقت صهیونیست‌ها قرار نگرفت، بنابراین در سال‌های گذشته این موضوع عملاً به یکی از مناقشه‌های جدی بین دو طرف تبدیل شده بود.

در طول این مدت آمریکا پیشنهاد تقسیم منطقه مورد مناقشه و اعطای ۴۹۰ کیلومتر مربع به لبنان و ۳۷۰ کیلومتر مربع به رژیم‌صهیونیستی را ارائه کرد که مورد پذیرش لبنان قرار نمی‌گرفت.

اخیرا، این مناقشه در پی ایفای نقش جدی سید حسن نصرالله، حل‌وفصل شد. براساس توافق به‌دست‌آمده، رژیم‌صهیونیستی حق بهره‌برداری از میدان گازی کاریش را حفظ خواهد کرد. در مقابل لبنان هم از حقوق کامل بهره‌برداری و اکتشاف میادین موسوم به «قانا» یا «صیدا»  که بخش‌هایی از آن در آب‌های سرزمینی فلسطین اشغالی قرار دارد برخوردار خواهد شد. این توافق در داخل رژیم‌صهیونیستی از سوی گروه‌هایی به شدت مورد انتقاد و مخالفت قرار گرفت، چرا که آن را به‌معنای «واگذاری بخش‌هایی از فلسطین اشغالی» به لبنان می‌دانند.

«آموس یادلین»، رئیس سابق دستگاه اطلاعات رژیم‌صهیونیستی در اظهاراتی تصریح کرده است: «فرض نزدیک به واقعیت این است که سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان به هر آنچه می‌خواست، رسیده و به همین دلیل او احساس رضایت دارد».

نتانیاهو نیز در سخنانی عنوان داشته است: «یائیر لاپید نخست‌وزیر کنونی به صورت شرم‌آوری تسلیم تهدیدات سید حسن نصرالله شد.‌ای شهروندان اسرائیل، لاپید زمین دارای حاکمیتی را به همراه میدان گازی بزرگی که متعلق به شماست به حزب‌الله می‌دهد… لاپید اختیار این را ندارد که اراضی دارای حاکمیت را به یک کشور دشمن تحویل بدهد».

جزئیاتی که تاکنون از توافق منتشر شده و همچنین واکنش‌های داخلی در فلسطین اشغالی نشان می‌دهد که لبنان در مناقشه طولانی‌مدت خود بارژیم صهیونیستی، به یک توافق «تاریخی» دست یافته است.

با توجه به اینکه لبنان از سال 2019 در یک وضعیت نابسامان سیاسی، اقتصادی و امنیتی به‌سر می‌برد و در مناقشه تعیین مرزهای دریایی نیز از هر نظر در موضع ضعف قرار داشته و همه چیز به نفع رژیم‌صهیونیستی بود، بنابراین «هشدارهای قاطع» سید حسن نصرالله، نقش بسیار مؤثری در حل‌و‌فصل منقاقشه مذکور داشت.

از خرداد ماه که رژیم‌صهیونیستی درصدد بود تا به‌صورت یکجانه منابع گازی مشترک در دریای مدیترانه را استخراج کند، دبیرکل حزب‌الله چندین بار هشدار داده بود تا زمانی که منافع لبنان تأمین نشود، اجازه نخواهد تا صهیونیست‌ها هم از این منابع استفاده کند. نصرالله در پیامی که از طریق آمریکا به تل‌آویو منتقل شد، «تهدید» کرده بود کشتی‌های صهیونیستی را که به قصد استخراج گازی وارد آب‌های مورد مناقشه شوند را هدف قرار خواهد داد.

بنابراین، بدون «تدابیر سنجیده و هوشمندانه» سید حسن نصرالله و همچنین قدرت‌نمایی و صف‌آرایی نظامی اخیر حزب‌الله در مقابل رژیم‌صهیونیستی که با ارسال پهپادهای شناسایی بر روی تاسیسات گازی رژیم صهیوینستی در کاریش همراه بود، امکان توافق به‌وجود آمده که یک «پیروزی بزرگ» و «تعیین‌کننده» برای لبنان محسوب می‌شود، غیرممکن بود.

در حقیقت هشدارهای نصرالله در دفاع از منافع لبنان در ماه‌های اخیر موجب گسترش وحشت فراگیر در سرزمین‌های اشغالی شده بود. این مسئله باعث شد تا مقامات و رسانه‌های صهیونیستی ضمن اعتراف به اینکه نصرالله به و‌عده‌هایش عمل خواهد کرد، ناگزیر به «عقب‌نشینی» از مواضع قبلی و تن دادن به خواسته‌های لبنان شدند و در نهایت نیز صهیونیست‌ها اعتراف کردند که حزب‌الله پیروز شد.

پیروزی اخیر لبنان بر رژیم‌صهیونیستی در این مناقشه، به لطف «مقاومت» و سلاح‌های حزب‌الله لبنان به‌دست‌آمد. این موضوع نشان می‌دهد اصرار آمریکا، اروپا و برخی رژیم‌های مرتجع عربی در منطقه مبنی بر «خلع سلاح» حزب‌الله که حتی در داخل لبنان نیز برخی آن را طرح می‌کنند، مسئله بسیار خطرناکی است که می‌تواند ضمن تضعیف لبنان در مقابل رژیم‌صهیونیستی، امنیت و منافع ملی و تمامیت ارضی و ارکان وجودی این کشور را با تهدیدهای حیاتی مواجه سازد.

قدرت‌نمایی و قاطعیت سید حسن نصرالله در عبور موفق و تاریخی لبنان از بحران به‌وجود‌آمده و عقب راندن تل‌آویو از مواضع قبلی خود، نه تنها موجب «ارتقاء جایگاه مقاومت» و حزب‌الله در داخل لبنان و منطقه می‌شود، بلکه باعث اثبات کارایی «رویکرد و گفتمان مقاومت» در قبال رژیم‌صهیونیستی خواهد شد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *