أحدث المقالات
تلاش آمریکا برای تقویت طالبان
سعادت شریفی پور در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به مجوز وزارت خزانه داری آمریکا برای تعامل مالی مشروط با طالبان و شبکه حقانی خاطرنشان کرد: تغییر راهبرد طولانیمدت ایالات متحده در افغانستان از دوره اوباما آغاز شد و دولت ترامپ توانست به زعم خود خروج کمهزینه را از این کشور پیگیری کند.
وی خروج آمریکا از افغانستان را مسئلهای فراحزبی خواند و افزود: شاهد این مدعا آن است که دولت بایدن به همکاری با خلیلزاد ادامه داد تا مسیر پیشین را در قبال افغانستان طی کند و خروج اتفاق بیفتد و پس از آنکه پرونده افغانستان به نوعی ثبات نسبی رسید، او را کنار گذاشت.
این تحلیلگر مسائل شبه قاره و افغانستان معتقد است: آمریکا در جنگ مستقیم در افغانستان به پیروزی نرسید و مجبور به خروج شد، بنابراین حالا تلاش دارد از هزینه 20 ساله در این کشور به نحو دیگری استفاده کند.
تلاش آمریکا برای کنترل بحران در افغانستان
شریفی پور توضیح داد: آمریکا راهبرد خود را از جنگ و حضور مستقیم به حضور غیرمستقیم و مدیریت بحران تغییر داده است؛ بنابراین نمیخواهد طالبان به واسطه فشارها، به دامن چین یا روسیه بیفتد. پیش از این نیز، بخش بزرگی از پنجره حضور غیرمستقیم آمریکا و همپیمانانش در افغانستان از طریق سمنهای غربی، کمکهای انساندوستانه و نهادهای بینالمللی در افغانستان صورت میگرفت و در وضعیت جدید، این شیوه حضور بیش از پیش تقویت میشود.
وی تاکید کرد: به هر میزان آمریکا به واسطه حضور غیرنظامی بخشی از توانمندی عملیاتی خود را از دست بدهد، تلاش میکند آن را در حوزه مدنی و سیاسی از طریق ابزارهای سیاسی – بینالمللی بازتولید کند. در این راستا آمریکا گامهایی برداشته و درآینده هم برخواهد داشت تا کمی از فشار به دولت طالبان کاسته شود.
این تحلیلگر مسائل شبه قاره با بیان اینکه با خروج آمریکا تا حدی کنترل اوضاع از دست همه بازیگران خارج شد، به آماده نبودن طالبان برای حکومتداری اشاره کرد و گفت: این فقدان آمادگی و رفتار منطقه در قبال آنها و اینکه هیچ بازیگری حاضر نشد هزینه به رسمیت شناختن طالبان را بپردازد، باعث شد ایالات متحده دوباره بتواند بهتر از ابزارهای سیاسی و بینالمللی خود استفاده کند. گرچه همزمان با اعلام گشایشهای آمریکا، سازمان ملل اعلام کرد همچنان طالبان را به رسمیت نمیشناسد.
ممانعت آمریکا از نزدیکی افغانستان به چین، روسیه و همسایگان
شریفی پور اضافه کرد: ایالات متحده تلاش دارد امتیازاتی را که ممکن است در عرصه بینالمللی و زمینههای سیاسی و اقتصادی به طالبان داده شود، گرانتر به آنها بفروشد و این امتیازات در حدی باشد که ضمن اینکه دولت آنها را سرپا نگه میدارد، مانع از آن شود که به دامن چین و روسیه بیفتد و در عین حال مشکلاتش نیز رفع شود و نیاز کمتری به آمریکا احساس کند.
وی ادامه داد: آمریکا نمیخواهد دولت طالبان در افغانستان، دولتی باشد که همسایگانش بتوانند چندان بر آن تسلط پیدا کنند، بنابراین اگر کمکهای مالی انسان دوستانه به افغانستان به نحوی انجام نشود که دولت طالبان بتواند تداوم داشته باشد، طالبان ناچار خواهد بود به سمت کشورهای همسایه گرایش پیدا کند. آمریکا چندان خواهان این گرایش نیست و تلاش میکند فشار بر طالبان فشاری کنترل شده باشد، به نحوی که بتوان آن را مدیریت کرد. ضمن اینکه طالبان نیز تلاش میکند به رابطهای عادی با آمریکا برسد.
فشار آمریکا بر همسایگان افغانستان
این کارشناس مسائل شبه قاره با بیان اینکه طالبان هنوز نتوانسته خود را به عنوان گروهی منطقی معرفی کند و کشورهای همسایه به دلایل متعدد از شناسایی طالبان نگرانیهایی دارند، تصریح کرد: آمریکا در شرایط فعلی با استفاده از این شرایط و ارائه کمکهای محدود به طالبان، همسایگان افغانستان را به این پرسش مهم میکشاند که فاصله ایجاد شده میان دو همسایه، در شرایطی که دیگران وارد تعاملاتی با طالبان شدهاند، چه پیامدهای ثانویه سیاسی، اقتصادی، مرزی و یا آبی خواهد داشت. در واقع آمریکا تصمیمگیری برای کشورهای همسایه را دشوارتر کرده است.
شریفی پور درعین حال عاقلانهترین تصمیم را درقبال شناسایی طالبان، روند جاری و تلاش برای برخورد هماهنگ در سازوکار شناسایی میان کشورهای همسایه و منطقه با طالبان برشمرد و اضافه کرد: طالبان به لحاظ مالی و اقتصادی ضعفهای زیادی دارد که به بخشهای دیگر تسری یافته است. آنها نیازمند نهادسازی، ایجاد پلیس و ارتش هستند و باید خود را از گروه براندازنده نظم به گروه نظمساز تبدیل کنند و تشکیل دولت دهند. ما حتی شاهد هستیم این گروه نیرویی ندارد که فهمی از مرزداری و تعامل با همسایگان داشته باشد.
وی با بیان اینکه بخشی از خواستههای همسایگان از طالبان که ایجاد امنیت و ثبات در افغانستان است به توانمندی مالی – اقتصادی طالبان برمی گردد، گفت: آمریکا با ارائه این مجوز، فرصتی به طالبان داده که اگر عزم و توانمندی اداره کشور را دارد، با استفاده از آن، خود را به همسایگان و دیگر کشورها اثبات کند تا به سمت کسب مشروعیت برود.
این کارشناس مسائل شبه قاره با تاکید بر اینکه به واسطه نبود زیرساخت، «زمستان» همواره برای همه دولتهای گذشته افغانستان مشکلزا بوده است، آن را عاملی برای افزایش فشارهای داخلی به طالبان دانست و افزود: آمریکا با ارائه برخی مجوزهای مالی، کمکی نیز برای حل این چالش به طالبان کرده است.
0 Comments