جدیدترین مطالب

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

علی اسماعیلی اردکانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویراستاران کتاب «استراتژی کلان» تری بالزاک، پیتر دامبروفسکی و سیمون ریک، درک نسبتاً انعطاف‌پذیری از استراتژی کلان طرح می‌کنند که شامل روش‌ها و ابزارهایی است که دولت‌ها برای تعقیب اهداف استراتژیک خود به کار می‌گیرند، حالا به هر شکل که آنها را تعریف کنند.

تهدید هوش مصنوعی علیه ۸ میلیون شغل در انگلیس

“موسسه پژوهش سیاست‌های عمومی” در انگلیس (Institute for Public Policy Research) در گزارشی برآورد کرد با سیاست‌های جاری دولت انگلیس، فناوری هوش مصنوعی، حدود ۸ میلیون شغل را در این کشور تهدید می‌کند.

شمار شهدای غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید

وزارت بهداشت حماس پنجشنبه اعلام کرد شمار شهدای فلسطینی از آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس در نوار غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید.
بنا بر اعلام وزارت بهداشت حماس، در ۲۴ ساعت گذشته، ۶۲ فلسطینی دیگر به شهادت رسیدند.

Loading

أحدث المقالات

انتخابات محلی ترکیه؛ زورآزمایی سیاسی اردوغان با امام‌اوغلو و حزب رفاه نوین

اپوزیسیون ترکیه که در انتخابات عمومی سال ۲۰۲۳ میلادی مقابل رجب طیب اردوغان شکست خورد، اکنون قصد دارد در انتخابات محلی این کشور که روز یکشنبه برگزار می‌شود، تا حدودی این شکست را جبران کند و برای این کار نیز بزرگترین امیدش کسی نیست جز اکرم امام‌اوغلو، شهردار استانبول.

ادعای بولتون: پوتین منتظر نتیجه انتخابات آمریکا است

«جان بولتون» مشاور سابق امنیت ملی آمریکا مدعی شد انتخابات ریاست جمهوری نوامبر (آبان) نقش کلیدی در پایان دادن به جنگ اوکراین دارد و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه احتمالا منتظر نتایج این انتخابات است.

Loading

«پیمان آکوس»؛ تلاش آمریکا برای تکمیل راهبرد آسیاپاسیفیکی

۱۴۰۰/۰۷/۱۶ | خبر تاپ, سیاسی, یادداشت

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: از یک دهه گذشته رهبران آمریکا بر لزوم تمرکز بر منطقه آسیا پاسیفیک در سیاست خارجی این کشور تأکید کرده‌اند. محمد جواد قهرمانی - کارشناس مسائل آسیا

این تحول راهبردی از دوره ریاست جمهوری باراک اوباما آغاز شده، تاکنون استمرار یافته و تقویت شده است. راهبرد آمریکا در این دهه ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی و نظامی امنیتی را در‌بر‌می‌گیرد. با وجود این، در یک دهه گذشته در برخی از این حوزه‌ها، آمریکا به موفقیت‌هایی دست یافته و در برخی موارد نیز راهبرد این کشور موفق نبوده است. پیمان اخیر آمریکا، بریتانیا و استرالیا (آکوس) جدیدترین اقدام آمریکا در اولویت بخشی راهبردی بر آسیا پاسیفیک به شمار می‌رود.

در حوزه اقتصادی، مهم‌ترین ابتکار دولت اوباما پیوستن به موافقت‌نامه مشارکت فراآتلانتیک موسوم به «تی‌پی‌پی» بود. آمریکا در سال 2009 به مذاکرات مربوط به این رژیم اقتصادی پیوست و سرانجام در فوریه 2016 نیز به امضای نهایی آن اقدام کرد. اما به قدرت رسیدن دونالد ترامپ با شعار «اول آمریکا» به خروج واشنگتن از این ابتکار انجامید.

با این حال، آمریکا در این دوره، هم بر همکاری اقتصادی دوجانبه تأکید می‌کرد و هم در نتیجه اعمال فشارهای تجاری بر پکن، جنگی تجاری میان دو کشور آغاز شد که همچنان نیز ادامه دارد.

ابتکار «ساختن جهانی بهتر» توسط گروه هفت در ژوئن 2021 که در برابر ابتکار «کمربند و راه» چین مطرح می‌شود و به دنبال کمک به کاهش شکاف زیرساختی در کشورها در حال توسعه است نیز از جمله تلاش‌های با رهبری آمریکا در همراه کردن متحدان و شرکا در بعد اقتصادی است.

این ابتکار خود بر اساس ابتکار »شبکه نقطه‌های آبی» استوار است که در سال 2019 میان آمریکا، استرالیا و ژاپن به عنوان مکانیسم تأیید پروژه‌های زیرساختی بر مبنای استانداردهای مشخص بین‌المللی، راه اندازی شد.

در حوزه دیپلماتیک نیز آمریکا تلاش برای همسویی با کشورهای منطقه را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار داده است.

مهم‌ترین ابتکار دیپلماتیک این کشور تلاش برای احیای «گفتگوی امنیتی چهارچانبه» معروف به «کواد» (شامل آمریکا، ژاپن، استرالیا و هند) در سال 2017 بود که هدف آن هماهنگی اعضا در موضوعات مختلف است.

نخستین نشست رهبران این گروه در ماه مارس به صورت مجازی برگزار شد و دومین نشست رهبران نیز به صورت حضوری در اواخر سپتامبر در واشنگتن برگزار شد. اگرچه در بیانیه منتشر شده به دنبال نشست نامی از چین برده نشده، اما تأکید بر «هند و پاسیفیک آزاد و باز» و موضوعاتی که ذیل آن مطرح می‌شود نشان می‌دهد چین در محور اهداف آن قرار دارد.

اما امضای پیمان آکوس میان آمریکا، بریتانیا و استرالیا، که به معنای تجهیز استرالیا به زیردریایی‌های هسته‌ای است عزم آمریکا در همراه کردن متحدان از یکسو و تلاش برای ممانعت از تغییر توازن نظامی به نفع چین در منطقه از سوی دیگر را به نمایش می‌گذارد. این پیمان دارای بعد نظامی قوی است که با یک متحد کهن آمریکا در آسیا پاسیفیک امضاء می‌شود که در تمام جنگ‌های آمریکا، این کشور را همراهی کرده است. واشنگتن نیاز دارد چالش مسافت خود با مناطق حساس آسیا پاسیفیک را با تقویت توان نظامی متحدان منطقه‌ای جبران کند.

پیمان آکوس به معنای ورود به مرحله جدیدی در تحولات نظامی منطقه آسیا پاسیفیک به شمار می‌رود و به معنای ورود محتمل استرالیا به منازعات احتمالی آتی میان آمریکا و چین است. اگرچه پیش از این، استرالیا تلاش می‌کرد هم چتر امنیتی آمریکا را حفظ کند و هم از روابط اقتصادی با چین به بالاترین حد بهره برد، اما تنش‌های اخیر در روابط کانبرا و پکن، احتمالاً مقامات استرالیا را به ترجیح چتر امنیتی آمریکا واداشته است.

دارا بودن زیردریایی‌های هسته‌ای، به استرالیا امکان حضور در مناطق دور دست را می‌دهد. این امر می‌تواند به معنی حضور بیشتر در کنار آمریکا در دریای چین جنوبی و یا در حمایت از تایوان باشد. استرالیا اکنون اولین کشور غیرهسته‌ای قلمداد می‌شود که دارای زیردریایی هسته‌ای خواهد بود. این امر می‌تواند در واکنش به اطلاعات دریایی آمریکا نیز باشد که بر مبنای آن تا سال 2030، چین شش فروند زیردریایی هسته‌ای را به تجهیزات دریایی خود اضافه خواهد کرد.

در پایان باید گفت پیمان آکوس به معنای تقویت همکاری نظامی میان آمریکا و متحدان به شمار می‌رود که در سند هند‌وپاسیفیکی این کشور در سال 2019 نیز بر آن تأکید شده است. اگرچه لزوماً این پیمان به معنای تغییر جدی در توازن قدرت منطقه‌ای یا برخورد نظامی میان آمریکا و متحدان با چین نیست، اما تشدید رقابت‌ها و تنش‌ها محصول احتمالی آن است.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *