طی روزهای اخیر یک سری تحرکاتی از سوی ارتش رژیم صهیونیستی در اطراف مزارع شبعا در جنوب لبنان مشاهده شده است. یک گروه از نیروهای حزب‌الله لبنان برای بررسی وضعیت در اطراف این مزارع مشغول گشت‌زنی و رصد تحرکات ارتش اسرائیل بودند که با یک گروه کماندویی اسرائیلی برخورد کرده و درگیری‌هایی بین دو طرف رخ داد و این درگیری‌ها منجر به زخمی شدن یکی از فرماندهان ارتش رژیم صهیونیستی شد.

در پی این رخدادها، به دستور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی یک تیپ از نیروهای مکانیزه ارتش اسرائیل به جنوب لبنان اعزام شدند و در مقابل حزب‌الله نیروهای خود را در جنوب لبنان به حالت آماده‌باش درآوردند و هواپیماهای اسرائیلی نیز چندین بار به حریم هوایی لبنان تجاوز کردند. البته عکس‌العمل به‌موقع و هوشمندانه حزب‌الله موجب شد که ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور موقت از اطراف مزارع شبعا عقب‌نشینی کند، اما این احتمال وجود دارد که ارتش تل‌آویو بار دیگر دست به ماجراجویی جدیدی علیه حزب‌الله بزند که البته هرگونه اقدامی می‌تواند با واکنش نظامی حزب‌الله مواجه شود.

تحرکات اخیر رژیم‌صهیونیستی در جنوب لبنان با هدف انحراف افکار عمومی از اعتراضات علیه این رژیم

در رابطه با دلایل ماجراجویی اخیر رژیم صهیونیستی باید نگاهی به اوضاع داخلی این رژیم داشته باشیم. مهم‌ترین مسئله تظاهراتی است که از مدت‌ها پیش توسط یهودیان سفاردیم و فلاش‌ها در اعتراض‌ به شرایط تبعیض‌آمیز موجود در فلسطین اشغالی علیه حاکمیت اسرائیل آغاز شده است. سفاردیم‌ها که به یهودیان مهاجر از آسیای میانه و خاورمیانه گفته می‌شود طی ۶ دهه گذشته همواره به عنوان شهروندان یهودی درجه دو تلقی می‌شوند. همچنین یهودیان فلاش‌ها که از اتیوپی و آفریقا به فلسطین اشغالی مهاجرت کرد‌ه‌اند از مزایای حقوق شهروندی محروم هستند. لذا طی سال‌های اخیر این دو مجموعه یهودیان به دلیل احساس تحقیر بارها دست به تظاهرات زدند اما اخیراً به دلیل گسترش ویروس کرونا در فلسطین اشغالی و بیکار شدن شمار زیادی از یهودیان سفاردیم و فلاش‌ها، این دو مجموعه به صورتی هماهنگ و یکپارچه دست به اعتراضاتی گسترده‌ زدند. همچنین شاهد بودیم که تجمع این یهودیان در برابر دفتر نخست‌وزیری اسرائیل به خشونت منجر شد و برای نخستین بار به دستور بنیامین نتانیاهو، ارتش رژیم صهیونیستی برای سرکوب آنان وارد عمل شد. این امر نشان می‌دهد که جامعه یهودیان ساکن اراضی اشغالی در حال گسست از حاکمیت هستند و این امر یک بحران اجتماعی شدیدی برای رژیم صهیونیستی به وجود خواهد آورد. گفته می‌شود که در تظاهرات اخیر اراضی اشغالی علیه تبعیض‌نژادی در اسرائیل بیش از ۶۰۰ هزار تن شرکت داشتند که تاکنون سابقه نداشته است. به همین دلیل بنیامین نتانیاهو برای خروج از بحران اجتماعی داخلی درصدد انتقال این بحران به خارج از مرزهای فلسطین اشغالی برآمده است. تحرکات اخیر ارتش رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان در این راستا قابل ارزیابی و تحلیل است؛ زیرا تجربه ثابت کرده است که هرگاه رژیم صهیونیستی با یک بحران سیاسی و اجتماعی مواجه شده از طریق ماجراجویی در منطقه سعی کرده که از این بحران خارج شود.

همچنین به نظر می‌‌رسد به دلیل اینکه آمریکا درگذشته و حال به‌ویژه در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ به‌شدت از رژیم صهیونیستی حمایت کرده، اکنون شخص نتانیاهو و حزب لیکود با تکیه‌بر حمایت‌های آمریکا سعی دارند تا با یک سلسله حملات نظامی، محور مقاومت را تضعیف کنند. همچنان که جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی ترامپ، در کتاب اخیر خود گفته است تیم امنیتی و سیاسی رئیس‌جمهور آمریکا به‌شدت از رژیم اسرائیل حمایت کرده و بارها این رژیم را در حمله مستقیم به ایران و محور مقاومت تشویق کرده بودند. موضوعی که به‌طور حتم در ماجراجویی‌های نظامی صهیونیست‌ها در لبنان و سوریه و نیز لفاظی‌های این رژیم علیه جمهوری اسلامی ایران بی‌تأثیر نبوده است.

اما اینکه چرا اسرائیل در طی چند سال اخیر به‌رغم تهدیدات گسترده نظامی خود نتوانسته است هیچ اقدام جدی را علیه کشورهای حوزه مقاومت انجام دهد، به نگرانی مقامات این رژیم از پاسخ و انتقام این کشورها بازمی‌گردد. همچنان که به اعتقاد کارشناسان نظامی، تهدید سال گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر اینکه اگر رژیم صهیونیستی دست به ماجراجویی بزند جمهوری اسلامی ایران، «حیفا و تل‌آویو» را با خاک یکسان خواهد کرد و یا اینکه اخیراً ایشان بر ضرورت انتقام خون سردار شهید قاسم سلیمانی از آمریکا تأکید کردند سران ارتش رژیم صهیونیستی را نسبت به عواقب هرگونه حمله نظامی به کشورهای حوزه مقاومت هوشیار کرده است که نباید بی‌گدار به آب بزند چراکه ممکن است عواقب پیش‌بینی‌نشده‌ای در انتظار این رژیم باشد.

به‌عنوان‌مثال، تهدیدات اخیر حزب‌الله مبنی بر هدف قرار دادن مخازن گاز آمونیاک اسرائیل در شهر بندری حیفا که در واکنش به تحرکات صهیونیست‌ها صورت گرفته موجب وحشت سران تل‌آویو شده است. چراکه اگر اسرائیل دست به ماجراجویی بزند، حزب‌الله با استفاده از موشک‌های بالستیکی پیشرفته مخازن آمونیاک شهر حیفا را منهدم خواهد کرد که این امر،‌ پاشنه آشیل اسرائیل تلقی می‌شود. درواقع اگر این مخازن که ۸۰ درصد از آب شرب موردنیاز اسرائیل را از طریق دریای مدیترانه تصفیه می‌کند مورد هدف قرار گیرد، یک بحران اجتماعی بزرگ گریبان گیر اسرائیل خواهد شد و آب شرب دو سوم جمعیت ساکنان اراضی اشغالی قطع می‌شود. همچنین نیروگاه اتمی دیمونا در صحرای نقب که زمانی نماد قدرت اتمی اسرائیل تلقی می‌شد اگر موردحمله موشکی قرار گیرد، ۱۸ میلیون نفر در فلسطین اشغالی،‌ مصر، اردن، لبنان، سوریه و حتی قبرس تحت تأثیر تشعشعات پلوتونیوم موجود در این نیروگاه قرار خواهند گرفت و فاجعه‌ای به‌مراتب بالاتر از فاجعه نیروگاه چرنوبیل روسیه به وقوع خواهد پیوست. ازاین‌رو مقامات رژیم صهیونیستی با توجه به محدودیت جغرافیایی اراضی اشغالی و ضریب آسیب‌پذیری این رژیم، تمایل چندانی برای ورود به یک جنگ کلاسیک علیه لبنان و دیگر کشورهای محور مقاومت را ندارند، چراکه آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که هر اقدام نظامی از سوی این رژیم با واکنش دیر یا زود کشورهای محور مقاومت مواجه خواهد شد.