جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
روسیه از چه کسی در انتخابات پیش رو در ارمنستان حمایت خواهد کرد؟
کریل کریوشیف در تحلیلی که در وب سایت اندیشکده کارنگی منتشر شد، نوشت: برای بیشتر ارمنستانیها این انتخابات انتخابی بین بد و بدتر است. نظرسنجیهای اخیر نشان داد که ۳۲ درصد از رای دهندگان میخواهند به نفع اتحاد نیکول پاشینیان و شش درصد به نفع روبرت کوچاریان رای دهند. تقریباً نیمی از شرکت کنندگان در این نظرسنجی یا هنوز تصمیم نگرفته اند به چه کسی رای بدهند یا میخواهند به هیچ کاندیدایی رای ندهند.
مبارزات انتخاباتی با دیدار دو کاندیدای اصلی از روسیه به طور غیر رسمی آغاز شد. این دیدارها شامل دیدارهایی با پوتین نیز بود. هیچ یک از دو کاندیدا دست خالی به خانه برنگشت. کوچاریان، دوست قدیمی پوتین یک مصاحبه یک ساعته با تلویزیون روسیه داشت که در آن مانیفست خود را ارائه کرد. پاشینیان نیز اولین بخش از واکسنهای اسپوتنیک روسی را همراه خود به کشورش برد.
این رویکرد غیر جانبدارانه کرملین در قبال کاندیداها نشان میدهد که ارزیابی افکار عمومی مبنی بر اینکه مسکو از پاشینیان حامی غرب خسته شده و در انتظار فرصتی برای احیای کوچاریان است، درست نیست.
مطئناً روسیه نمیخواهد با تحمیل کاندیدای مطلوب خود و ظاهر شدن در قامت یک ارباب مستعمراتی اعتبارش را در جامعه ارمنستان از بین ببرد.
۶۳ درصد از ارمنستانیها معتقدند که کشورشان باید روابطش با مسکو را تقویت کند اما به ترتیب ۱۶ درصد و پنج درصد از آنها خواهان روابط بیشتر با آمریکا و اتحادیه اروپا هستند.
شاید پاشینیان به اندازه کوچاریان سرسپرده مسکو نباشد اما در طول سه سال قدرتش به روسیه نشان داده است که میتواند شریکی مناسب برای همکاری باشد. بنابراین احتمال دارد که روسیه چگونگی پیشرفت مبارزات انتخاباتی را تماشا کند و مانند داور مسابقات فوتبال ابتدا به یک طرف و سپس به طرف دیگر کمک کند. این کشور اهرمهای نفوذ زیادی در ارمنستان دارد اما این اهرمها برای به دست گرفتن کامل کنترل کافی نیست. روسیه هیچ کنترل مستقیمی، به طور مثال، بر مسئله مهم رای دهندگان ارمنی در خصوص بازگشت همه زندانیان جنگ از آذربایجان ندارد.
یکی از مسائلی که بعد از جنگ ارمنستان دربارهاش زیاد بحث میشود، اظهارات پاشینیان درباره استفاده از موشکهای اسکندر روسی در جنگ اخیر قره باغ است که گفته بود ارتش ارمنستان موشکهای اسکندری را پرتاب کرد که در دوره سرکیسیان خریداری شده بود اما موشکها یا اصلاً منفجر نشدند یا فقط ۱۰ درصد آنها منفجر شد.
اظهارات او هم نیروی نظامی ارمنستان و هم مسکورا خشمگین کرد. روسیه این اظهارات را توهینی به تسلیحات روسی خواند. وزارت دفاع روسیه استفاده از موشکهای اسکندر در مناقشه قره باغ را تکذیب کرد.
پاشینیان به دلیل اتهامات بی اساس و تخریب بی دلیل روابط با مهمترین متحد ارمنستان مورد انتقاد قرار گرفت. باکو اواخر ماه گذشته اعلام کرد که بقایای یک کلاهک اسکندر منفجر نشده از نوع ام را که فقط ارتش روسیه در اختیار دارد، در نزدیکی شهر شوشی پیدا کرده است. مقامات آذری خواستار توضیح در باره چگونگی رسیدن این جنگ افزار مهلک به دست ارتش ارمنستان شدند.
حالا کرملین میگوید که نیروی نظامی روسیه با نیروی نظامی آذربایجان در تماس نزدیک است. این امر نشان دهنده فاصله گرفتن روسیه از موضع اولیه خود است.
این سردرگمی باعث شکل گیری تفاسیر و شایعات مختلفی شده است. پذیرفتهترین تفسیر در ارمنستان این است که قطعات موشک اسکندر-ام توسط متحدین ترک در اختیار ارتش آذربایجان قرار گرفته است.
با این حال آذربایجان اصرار دارد که اسکندر-ام میتواند به صورت غیرقانونی به ارمنستان وارد شده باشد.
هر دو این تفاسیر با گزارش منتشر شده در روزنامه کامرسانت در تضاد است. ایوان صفرونوف، در سال 2018 به نقل از منبعی گزارش داد که مسکو با نقض رژیم کنترل فن آوری موشکی، موشکهای اسکندر-ام را در اختیار ایروان قرار داده است. او بعد از انتشار این گزارش به اتهام خیانت بازداشت شد. مسکو ظاهرا برای برطرف کردن عدم توازن قدرتی که به نفع آذربایجان بود، عجله داشت و برای تولید نسخه اسکندر-ای که کوتاه برد است، فرصت نداشت.
ممکن است این موضوع به حل این راز کمک کرده باشد اما باعث بی ثباتی کمتر موقعیت ارمنستان نشده است. یک نظریه قابل قبول دیگر نیز وجود دارد که میگوید دلیل منفجر نشدن موشکها این بوده که پرسنل نیروی نظامی روسیه قادر به آزادسازی کلاهک هستند و آنها پرتاب موشک را تایید نکرده بودند. اگر این درست باشد، برای کوچاریان و نخبگان قدیمی خوشایند نیست: چرا باید تسلیحاتی خریداری شود که سربازان ارمنی حتی نمیتوانند به صلاحدید خودشان از آنها استفاده کنند؟
ارمنیها از این که صلح بانان ورود به منطقه قره باغ را از طرف ارمنستان به عهده دارند و به بسیاری اجازه ورود نمیدهند، ناخشنودند. از طرف دیگر رای دهندگان ارمنی نیز حق دارند قدردان مسکو باشند. سربازان ارمنی همچنان در قره باغ حضور دارند. صلح بانان روسی حضور آنها را نادیده گرفته اند.
غرب باید در این وضعیت پیچیده نقشی را ایفا کند. ایروان و باکو از آمریکا، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و ناتو درخواست یاری کرده اند. اما این در چارچوب اختیار غرب نیست که سربازان ارمنی را از قره باغ بیرون کند یا زندانیان ارمنی را به آذربایجان برگرداند.
سرکیسیان اخیرا در مصاحبه ای گفت که روسیه باید تصمیم بگیرد که میخواهد شاهد چطور ارمنستانی باشد. گزینه اول کشوری ضعیف با وابستگی شدید است که درآن گروهای بانفود در حال نزاع با هم هستند و گزینه دوم ارمنستانی قوی است که از همه منابع و پتانسیل خود برای تقویت اقتدار خود و متحدش و ارتقای منافعش استفاده میکند.پ
0 Comments