آناند ساندار در تحلیلی که اندیشکده شورای روابط خارجی اروپایی منتشر کرد، نوشت: این وضعیت کشورهای اروپایی، از جمله بریتانیا و اعضای اتحادیه اروپا، را وادار می‌کند تا روابط دفاعی خود را در برابر تهدیدهای خارجی تقویت کنند.

چالش‌های امنیتی و استراتژیک

تاکید ترامپ بر رقابت با چین و کاهش تمرکز بر اروپا و خاورمیانه، باعث نگرانی درباره احتمال کاهش حمایت نظامی و اقتصادی آمریکا از اوکراین شده است. این امر مستلزم آن است که کشورهای اروپایی، به‌ویژه بریتانیا، به‌طور مستقل‌تر به مسائل امنیتی بپردازند. بریتانیا به‌عنوان یکی از قدرت‌های نظامی اصلی اروپا، نقشی کلیدی در این زمینه دارد.

اقدامات لازم برای بریتانیا

1.        تقویت حمایت از اوکراین

جنگ در اوکراین، فوری‌ترین تهدید امنیتی برای اروپا و بریتانیا است. اگر ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری خود اوکراین را به توافق صلح مجبور کند، بریتانیا باید با همکاری شرکای اروپایی، حمایت نظامی و دیپلماتیک از کی‌یف را افزایش دهد.

بریتانیا می‌تواند با ارسال کمک‌های نظامی پیشرفته‌تر مانند موشک‌های دوربرد، اهرم فشار اوکراین در مذاکرات صلح را تقویت کند. علاوه بر این، در صورت کاهش تعهد آمریکا به اوکراین پس از توافق صلح، بریتانیا باید آمادگی داشته باشد که به‌عنوان بخشی از نیروی مشترک اعزامی (JEF)، نیروهایی برای تضمین امنیت اوکراین مستقر کند.

2.        تقویت روابط دوجانبه با کشورهای اروپایی

بریتانیا باید همکاری‌های دفاعی خود را با کشورهای کلیدی اروپایی یعنی آلمان، فرانسه و لهستان گسترش دهد:

• آلمان: امضای توافق تاریخی «توافق ترینیتهوس» بین بریتانیا و آلمان، آغازگر همکاری‌های عمیق‌تر دفاعی و صنعتی بین این دو کشور بوده است.
• فرانسه: همکاری‌های دفاعی میان بریتانیا و فرانسه، با وجود اهمیت زیاد، هنوز ظرفیت کامل خود را مورد بهره برداری قرار نداده است. بریتانیا باید اعتماد ازدست‌رفته را بازسازی کند و نیروی مشترک 10 هزار نفری «CJEF» را به‌روز کند تا به نیازهای جنگ مدرن پاسخ دهد.
• لهستان: لهستان، به‌عنوان بزرگترین هزینه‌کننده دفاعی ناتو نسبت به تولید ناخالص داخلی، نقشی رو به افزایش در امنیت اروپا دارد. بریتانیا می‌تواند با ایجاد یک «شراکت ممتاز» مشابه روابط خود با آلمان و فرانسه، همکاری‌ها را تقویت کند.

3.        حرکت به سمت یک پیمان امنیتی با اتحادیه اروپا

علاوه بر تقویت روابط دوجانبه، بریتانیا باید مذاکرات با اتحادیه اروپا برای ایجاد یک پیمان امنیتی متمرکز را تسریع بخشد.

• اولویت‌دهی به مسائل امنیتی سخت: پیمان کنونی، حوزه‌هایی همچون انرژی، مواد معدنی حیاتی و مهاجرت را پوشش می‌دهد، اما باید بر همکاری‌های دفاعی و صنعتی تمرکز بیشتری داشته باشد.
• ایجاد اعتماد متقابل: بریتانیا باید با مشارکت معنادار در طرح‌هایی نظیر «صندوق دفاعی اروپا» (EDF) حسن نیت خود را نشان دهد.
• توسعه همکاری هسته‌ای: کاهش احتمالی تعهد آمریکا به امنیت اروپا، مستلزم آن است که بریتانیا نقش هسته‌ای خود را در دفاع جمعی اروپا بازتعریف کند. رایزنی‌های راهبردی با متحدان اروپایی در این زمینه می‌تواند اولین گام باشد.

مزایا و چالش‌های همکاری عمیق‌تر

همکاری دفاعی میان بریتانیا و اتحادیه اروپا، اگرچه کلیدی است، اما با چالش‌هایی نیز همراه است. بسیاری از مقامات اروپایی همچنان به بریتانیا به‌عنوان یک بازیگر «فرصت‌طلب» می‌نگرند. بریتانیا باید نشان دهد که می‌تواند به‌طور پایدار در دفاع اروپا نقش‌آفرینی کند.

نتیجه‌گیری

انتخاب مجدد ترامپ، فرصت مناسبی برای بازنگری در همکاری‌های بریتانیا و اتحادیه اروپا فراهم کرده است. تحولات ژئوپلیتیک کنونی، از جمله کاهش احتمالی حمایت آمریکا از اروپا، لزوم ایجاد یک چارچوب دفاعی مستقل‌تر در اروپا را تقویت کرده است.

همکاری دفاعی عمیق‌تر میان بریتانیا و اتحادیه اروپا می‌تواند امنیت قاره را در برابر تهدیدات خارجی، به‌ویژه از سوی روسیه، تضمین کند و در عین حال ظرفیت اروپا برای مقابله با چالش‌های جهانی را افزایش دهد.