شورای راهبردی آنلاین -رصد: واکنش‌های رسمی روسیه به پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا محتاطانه و در عین حال منسجم بوده و این تصور را به وجود می‌آورد که یک علامت سیاسی عمدی است که هدف آن هم مخاطبان داخلی روسیه (کاهش انتظارات برای پایان سریع جنگ و بهبود روابط با آمریکا) و هم دولت آینده ترامپ است (ابراز قدردانی از اظهارات او درباره تمایلش به پایان دادن به رویارویی نظامی و بهبود روابط).
شورای راهبردی آنلاین-رصد: بسیاری از شرکت‌های چینی در مناقصات داخلی ترکیه با استفاده از حمایت مالی پروژه اگزیم‌بانک چین و ارائه قیمت‌های رقابتی، پروژه‌ها را به دست می‌گیرند. در حالی که مناقصه نیروگاه‌های حرارتی با سوخت فسیلی به پایان رسیده است، اخبار اخیر از برنامه‌های تولید سالانه 150000 خودروی برقی در منطقه صنعتی سازمان یافته مانیسا حکایت دارد. خاطرنشان می‌شود که در مرحله تولید 2500 کارگر چینی مشغول به کار خواهند شد. اما این کارگران چگونه اسکان داده و تغذیه می‌شوند و چگونه در جامعه محلی ادغام می‌شوند؟ واضح است که فرآیندهای مربوطه بسیار پیچیده است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: جنگ نیابتی زمانی است که دو کشور به طور غیرمستقیم و با حمایت از شرکت کنندگان در حال جنگ، با یکدیگر می‌جنگند. نمونه‌های کلاسیک دوران جنگ سرد عبارتند از بحران کنگو در دهه 1960 و بحران آنگولا در دهه 1970، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده هر یک از جناح‌های متخاصم در یک جنگ داخلی با پول، اسلحه و گاهی اوقات سربازان از کشورهای دیگر حمایت کردند، اما خود هرگز مستقیماً درگیر جنگ نشدند. براین اساس، رویکرد آمریکا و اروپا در قالب ناتو و در حمایت همه جانبه از اوکراین همه نشانه‌های جنگ نیابتی آنها علیه روسیه را دارد.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: مین آنگ هلاینگ، رهبر نظامی میانمار، با اتهام جنایت علیه بشریت به دلیل کشتار و آزار و اذیت مسلمانان روهینگیا روبه‌رو است. این جنایات که بیش از یک میلیون نفر از مردم میانمار را تحت تأثیر قرار داد، بین ماه‌های آگوست تا دسامبر 2017 رخ داد. در این مدت، ارتش میانمار عملیاتی تحت عنوان “پاکسازی” را با بهانه مبارزه با گروه‌های مسلح آغاز کرد که منجر به نسل‌کشی مسلمانان استان راخین در غرب میانمار شد. این عملیات با کشتار وسیع بیش از 200 هزار نفر از مسلمانان روهینگیا و آوارگی حدود 700 هزار نفر همراه بود. دیوان کیفری بین‌المللی این اقدامات را به عنوان مصادیق نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت شناسایی کرده است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: اخیرا وزیر بازرگانی ترکیه تایید کرد که سیستم گمرک ترکیه، به روی تجارت با رژیم صهیونیستی، به طور کامل بسته شده است. این خبر با حواشی و سوال‌های بسیاری مواجه شد و یکی از مهمترین پرسش‌ها این بود که چرا ترکیه تصمیم به چنین اقدامی گرفت و درعمل تا چه حد جدی می‌باشد و پیامدهای آن بر مناسبات طرفین چه خواهد بود؟
شورای راهبردی آنلاین -رصد: واکنش‌های رسمی روسیه به پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا محتاطانه و در عین حال منسجم بوده و این تصور را به وجود می‌آورد که یک علامت سیاسی عمدی است که هدف آن هم مخاطبان داخلی روسیه (کاهش انتظارات برای پایان سریع جنگ و بهبود روابط با آمریکا) و هم دولت آینده ترامپ است (ابراز قدردانی از اظهارات او درباره تمایلش به پایان دادن به رویارویی نظامی و بهبود روابط).
شورای راهبردی آنلاین-رصد: بسیاری از شرکت‌های چینی در مناقصات داخلی ترکیه با استفاده از حمایت مالی پروژه اگزیم‌بانک چین و ارائه قیمت‌های رقابتی، پروژه‌ها را به دست می‌گیرند. در حالی که مناقصه نیروگاه‌های حرارتی با سوخت فسیلی به پایان رسیده است، اخبار اخیر از برنامه‌های تولید سالانه 150000 خودروی برقی در منطقه صنعتی سازمان یافته مانیسا حکایت دارد. خاطرنشان می‌شود که در مرحله تولید 2500 کارگر چینی مشغول به کار خواهند شد. اما این کارگران چگونه اسکان داده و تغذیه می‌شوند و چگونه در جامعه محلی ادغام می‌شوند؟ واضح است که فرآیندهای مربوطه بسیار پیچیده است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: جنگ نیابتی زمانی است که دو کشور به طور غیرمستقیم و با حمایت از شرکت کنندگان در حال جنگ، با یکدیگر می‌جنگند. نمونه‌های کلاسیک دوران جنگ سرد عبارتند از بحران کنگو در دهه 1960 و بحران آنگولا در دهه 1970، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده هر یک از جناح‌های متخاصم در یک جنگ داخلی با پول، اسلحه و گاهی اوقات سربازان از کشورهای دیگر حمایت کردند، اما خود هرگز مستقیماً درگیر جنگ نشدند. براین اساس، رویکرد آمریکا و اروپا در قالب ناتو و در حمایت همه جانبه از اوکراین همه نشانه‌های جنگ نیابتی آنها علیه روسیه را دارد.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: مین آنگ هلاینگ، رهبر نظامی میانمار، با اتهام جنایت علیه بشریت به دلیل کشتار و آزار و اذیت مسلمانان روهینگیا روبه‌رو است. این جنایات که بیش از یک میلیون نفر از مردم میانمار را تحت تأثیر قرار داد، بین ماه‌های آگوست تا دسامبر 2017 رخ داد. در این مدت، ارتش میانمار عملیاتی تحت عنوان “پاکسازی” را با بهانه مبارزه با گروه‌های مسلح آغاز کرد که منجر به نسل‌کشی مسلمانان استان راخین در غرب میانمار شد. این عملیات با کشتار وسیع بیش از 200 هزار نفر از مسلمانان روهینگیا و آوارگی حدود 700 هزار نفر همراه بود. دیوان کیفری بین‌المللی این اقدامات را به عنوان مصادیق نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت شناسایی کرده است.
شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: اخیرا وزیر بازرگانی ترکیه تایید کرد که سیستم گمرک ترکیه، به روی تجارت با رژیم صهیونیستی، به طور کامل بسته شده است. این خبر با حواشی و سوال‌های بسیاری مواجه شد و یکی از مهمترین پرسش‌ها این بود که چرا ترکیه تصمیم به چنین اقدامی گرفت و درعمل تا چه حد جدی می‌باشد و پیامدهای آن بر مناسبات طرفین چه خواهد بود؟
«آلیس با» در تحلیلی که در وب سایت «موسسه صلح ایالات متحده» منتشر شد، نوشت: با توجه به این که آسیای جنوب شرقی محل تلاقی و برخورد این قدرت ها با یکدیگر است، کشورهای منطقه برای حفظ تعادل در روابطشان با آنها با چالش مواجهند اما در عین حال از گزینه‌هایی برای چگونگی مدیریت ریسک و فرصت‌هایی که این رقابت برایشان فراهم می‌کند، برخوردارند.
در واقع رقابت آمریکا و چین در آسیای جنوب شرقی به موضوعی پرتکرار در اخبار اخیر تبدیل شده است. در ماه ژوئیه، اهمیت آسیای جنوب شرقی برای آمریکا و چین در نشست‌های مجمع کشورهای جنوب شرق آسیا (آ.سه.آن) با حضور آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا و وانگ‌یی، دیپلمات ارشد چین، در کانون توجه قرار گرفت. هر دو دیپلمات تلاش می‌کردند کشورهای آسیای جنوب شرقی را متقاعد کنند تا از دیگری فاصله بگیرند.
در سال‌های اخیر بارها شاهد چنین رویدادهایی بوده‌ایم. تحلیلگران و سیاستگذاران آمریکایی به دفعات درباره «روند صعودی اقدامات ناسودمند، قهری و غیرمسئولانه چین در دریای چین جنوبی» و تهدید این اقدامات برای منافع دریایی کشورهای آسیای جنوب شرقی صحبت کرده‌اند. تحلیلگران و سیاستگذاران چینی نیز در گفتگو با همتایان خود در آسیای جنوب شرقی بر خطرات مربوط به تحریکات موسوم به «جنگ سرد» توسط آمریکا و سیاست‌های اقتصادی بی‌ثبات کننده آمریکا تاکید داشته‌اند. این امر نشان می‌دهد که تنش‌های آمریکا و چین منجر به اعمال فشاری روبه‌رشد به کشورهای آسیای جنوب شرقی شده است تا یکی از این دو رابطه را انتخاب کنند.
اما دولت‌های جنوب شرق آسیا چگونه به رقابت رو به گسترش آمریکا و چین پاسخ می‌دهند؟ تا چه اندازه گزینه‌های خود را در برخورد با آنها محدود می‌بینند یا نیاز به ارزیابی مجدد را احساس می‌کنند؟ اغلب تحلیگران به جای بررسی این موضوع که دولت‌های جنوب شرقی آسیا چطور این رقابت را مدیریت می‌کنند و روابط را به نفع خود و در جهت اولویت‌های شان شکل می‌دهند، بر این مساله متمرکز می‌شوند که آمریکا و چین چه اقداماتی در برخورد با کشورهای آسیای جنوب شرقی انجام می‌دهند.
با تشدید تنش میان آمریکا و چین، این سوال مطرح است که دولت‌های آسیای جنوب شرقی چگونه می‌توانند و چطور باید به این تنش‌ها پاسخ بدهند. این کشورها می‌توانند توانایی آمریکا و چین را برای دستیابی به اهداف راهبردی خاص، پیچیده یا تسهیل کنند. چشم انداز کشورهای آسیای جنوب شرقی نیز می‌تواند از جایگاه و مشروعیت برنامه‌های آمریکا و چین حمایت کند یا این که آنها را تضعیف کند.
توجه آمریکا و چین به آسیای جنوب شرقی و همچنین تلاش ژاپن، کره جنوبی و کشورهای اروپایی برای تعامل با کشورهای آسیای جنوب شرقی، بر نکته‌ای تأکید می‌کند که اندرو اسکوبل، کارشناس مسائل چین در «موسسه صلح ایالات متحده» نیز در اوایل ماه ژوئن در کارگاهی در مالزی به آن اشاره کرد: «آنچه در آسیا در حال وقوع است بسیار بزرگ‌تر از یک بازی دو نفره است.»
با این وجود، کشیده شدن تنش‌های آمریکا و چین به حوزه‌های اقتصادی بیشتر، به‌ویژه سیاسی‌سازی زنجیره‌های تأمین، تأثیرات این تنش بر آسیای جنوب شرقی را گسترش می‌دهد. برای همه کشورهای آسیای جنوب شرقی، اقتصاد زیربنای مشروعیت و ثبات رژیم در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین برخلاف دریای چین جنوبی، تاثیر سیاست‌های اقتصادی آمریکا و چین در سراسر این منطقه به طور گسترده احساس می‌شود. اگرچه آ.سه.آن در خصوص پاسخ به چالش‌ها در دریای چین جنوبی دچار اختلاف نظر است، اما اعضای آن درباره نیاز به حفظ شرایط برای رشد اقتصادی به شکلی گسترده با یکدیگر همسو هستند.
رقابت آمریکا و چین روندهای ادغام چهار دهه گذشته و پایه‌هایی را که کشورهای آسیای جنوب شرقی بر اساس آن به درجات بسیار ارزشمندی از ثبات منطقه‌ای، شکوفایی اقتصادی، جایگاه دیپلماتیک و مشروعیت دست یافته‌اند، متزلزل کرده است. باید دید که کشورهای جنوب شرق آسیا به این بی‌ثباتی چگونه پاسخ خواهند داد و آیا سیاست‌های جدیدی را برای مقابله با این رقابت رو به گسترش اتخاذ خواهند کرد یا خیر؟
0 Comments