شورای راهبردی آنلاین – رصد: پس از دو سال کنترل دموکراتها بر ریاست جمهوری و هر دو مجلس کنگره، اینک جمهوری خواهان کنترل مجلس نمایندگان را برعهده گرفتهاند. اما به راستی حکومت تقسیم شده چه معنایی برای سیاست خارجی ایالات متحده خواهد داشت؟
جیمز لیندسی در یادداشتی که شورای روابط خارجی آمریکا آن را منتشر کرد؛ نوشت:
- جو بایدن در دو سال باقی مانده ریاست جمهوری خود با بادهای مخالف سیاسی بسیار شدیدتری مواجه خواهد شد. جمهوری خواهان مجلس به سادگی با اقدامات وی همراهی نخواهند کرد. در چنین شرایطی، بایدن تا چه حد میتواند از اقدامات خود در دو سال گذشته دفاع کند؟ جمهوریخواهان مجلس به دنبال برچیدن بسیاری از اقدامات قبلی بایدن، بهویژه آنهایی هستند که با تغییرات آب و هوایی سر و کار دارند. فراتر از آن، جمهوریخواهان مجلس نمایندگان، مجموعهای از جلسات استماع را برگزار خواهند کرد تا اشتباهات و گامهای نادرست سیاست خارجی دولت بایدن ازجمله خروج فاجعه بار ایالات متحده از افغانستان، سیل مهاجران در مرز ایالات متحده و مکزیک و معاملات تجاری هانتر بایدن را برجسته کنند. این جلسات استماع بیطرفانه نیست، بلکه اقدامی برای آسیب رساندن به بایدن و دموکراتهایی است که خود را برای انتخابات ۲۰۲۴ آماده میکنند.
- کنگره 118ام احتمالاً به معنای واقعی کلمه، به «کنگره هیچ کاری نکن» تبدیل شود. کنگره تنها زمانی میتواند اقدام کند که مجلس نمایندگان و سنا توافق کنند. اما حصول هر توافقی ممکن است طی دو سال آینده دشوار باشد. در واقع، همانطور که نبرد ادامهدار جمهوریخواهان بر سر انتخاب یک سخنگو نشان میدهد، جلب موافقت آنها در مجلس بسیار سخت خواهد بود.
از طرفی گروهی از جمهوریخواهان مجلس نمایندگان آمریکا تأثیر بیشتری بر سیاستگذاریهای آتی خواهند داشت. چراکه تعدادی از آنها میخواهند حزب خود را به سمت راست افراطی بکشانند، همچنانکه نشان دادهاند برای رسیدن به آنچه میخواهند، دولت را تعطیل خواهند کرد.
استراتژیستهای دموکرات ممکن است وسوسه شوند که از بینظمی و شکاف موجود در میان جمهوری خواهان مجلس نمایندگان خوشحال باشند، زیرا میتواند به پیروزی به نامزدهای آنها در انتخابات سال 2024 کمک نماید. اگرچه این فرضیه ممکن است درست باشد، اما ادامه این روند به قیمت ناکارآمدی گسترده سیاسی دولت از جمله در سیاست خارجی خواهد بود. درچنین شرایطی، احتلافات دموکراتها و جمهوریخواهان در موضوعات سیاست خارجی فاجعه بار خواهد بود.
تغییر رویکرد “تعامل استراتژیک” به سمت “رقابت ژئوپلیتیک” با چین
- کنگره از سیاست سختگیرانه بایدن در مورد چین استقبال خواهد کرد، و به حمایت از اوکراین نیز پایان نخواهد داد. وقتی پای سیاست ایالات متحده در قبال چین به میان میآید، دموکراتها و جمهوریخواهان به هم نزدیک میشوند. هر دو طرف تعامل استراتژیک با پکن را کنار گذاشته و رقابت ژئوپلیتیکی را پذیرفتهاند. خطر اکنون این است که سیاست ایالات متحده، همانطور که قبلاً بارها اتفاق افتاده است، بیش از حد دچار نرمش شود. جمهوری خواهان رویکرد سختی را علیه چین اعمال میکنند و به هر اقدامی که دولت بایدن برمی دارد که میتواند به عنوان اقدام «نرم» در قبال پکن تعبیر شود، حمله خواهند کرد. این فشار میتواند موقعیت چانه زنی دولت را برای نشان دادن عزم ایالات متحده برای مقابله با خطر چین تقویت کند. اما اگر این قاطعیت به عنوان تحریک تلقی شود، میتواند تنشها را تشدید کند. در این خصوص، تصمیم سخنگوی جدید مجلس نمایندگان برای سفر به تایوان میتواند حیاتی باشد. این در حالی است پکن احتمالاً حتی واکنش تهاجمیتری نسبت به دیدار نانسی پلوسی در آگوست گذشته خواهد داد.
در همین حال، حمایتهای زیادی در حزب جمهوری خواه برای کمک به اوکراین مطرح شده است. درحالیکه به نظر میرسد رای دهندگان جمهوری خواه کمتر از اوکراین حمایت میکنند، اما اکثر قانونگذاران جمهوری خواه همچنان از کی یف حمایت میکنند.
چالشی که بایدن با آن مواجه است این نیست که مجلس نمایندگان به طور کامل به پایان دادن به حمایت ایالات متحده از اوکراین رأی خواهد داد، بلکه این است که بلوک کوچک اما پر سر و صدای ضد اوکراین در مجلس نمایندگان موفق خواهد شد حمایت از اوکراین را با ایجاد تغییرات بزرگ در سیاست مهاجرت و پناهندگی ایالات متحده پیوند دهد، تغییراتی که اکثر دموکراتها آن را غیرقابل قبول میدانند. این استدلال که دولت بایدن میخواهد امنیت مرزهای اوکراین را حفظ کند اما مرزهای آمریکا را نه، در واقع نادرست است، اما میتواند از نظر سیاسی قدرتمند باشد. سپس سوال این خواهد بود که چگونه میتوان معاملهای را انجام داد که به همه طرفها چیزی از آنچه میخواهند را پرداخت کند؟ تحقق آن میتواند دشوار باشد.
در مجموع، به نظر میرسد کنگره 118ام بیش از پیشرفت، آشفتگی ایجاد خواهد کرد.
0 Comments