جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
بلینکن بزودی در عربستان؛ تداوم تلاش آمریکا برای رویای عادی سازی روابط اسرائیل با ریاض
نیویورک – ایرنا- همزمان با تشدید جنگ اسرائیل در غزه و ناکامی در اجرای قطعنامه آتش بس و مذاکرات سیاسی برای دستیابی به توافق میان اسرائیل و حماس، آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا پس از سفر به چین به عربستان سعودی می رود تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری کشورش، برای رویای عادی سازی روابط ریاض- تل آویو در میانه جنگ تلاش کند.
تفسیر اوکراین، اروپا و ناتو از تحرکات نظامی روسیه
گوستاو گرسل در یادداشتی که در وبسایت شورای روابط خارجی اروپا منتشر شد، نوشت: آمریکا در ماه نوامبر بعد از گزارشهای مربوط به تجمع سربازان روسی در مرز با اوکراین به روسیه هشدار داد که مرتکب اشتباهی جدی نشود. روسها همچنان در این ناحیه مستقر هستند. اتفاقاتی به طور همزمان در حال رخ دادن است که برخی فقط باعث نگرانی اوکراین است و باقی میتواند برای اتحادیه اروپا و ناتو خطرناک باشد.
یک اتفاق مهم به تحرکات یگان چهل و یکم واحد تسلیحات ترکیبی ارتش روسیه مربوط میشود. مقر این واحد در نووسیبیرسک-سیبری است. قبلا در واحد نظامی مرکز قرار داشت، اما در ماه مارس به واحد نظامی غربی که از فنلاند تا مرز روسیه در اوکراین کشیده شده، منتقل شد و در آنجا ماند و در مانور نظامی زاپاد که حمله به جناح شرقی ناتو را تمرین میکند، شرکت کرد.
واحد چهل و یک ابتدا به محدوده آموزشی پوگونووو در منطقه ورونژ روسیه در جوار اوکراین اعزام شد، اما تا اکتبر بخش عمده نیروهایش در یلنیا در منطقه اسمولنسک در مجاورت بلاروس مستقر شدند. محل استقرار ارتش ترکیبی حدود 250 کیلومتر از مرز اوکراین فاصله دارد.
یلنیا در فاصله دورتری در غرب قرار دارد. اگرچه نیروها در یلنیا مستقر شدهاند، اما تحرکات نظامی به طور مستمر ادامه دارد و ردگیری آنها کاری دشوار است؛ با اینحال میتوان حدس زد که در مانورهای نظامی شرکت دارند. یک منبع اوکراینی اوایل نوامبر گفت که دستکم بخشهایی از این مانورها در بلاروس برگزار میشود.
از یک سو به نظر میرسد که اگر واحد چهل و یکم در منطقه اسمولنسک باقی بماند (که مطمئنا خواهد ماند)، شکاف میان ارتش ششم در شمال و ارتش بیستم در شرق را پر خواهد کرد. پیشتر این مکان پهناور را فقط ارتش بلاروس (از داخل کشور خود) پوشش میداد.
اگر روسیه در غرب جنگی را با ناتو رقم بزند، وظیفه واحد چهل و یک رهبری پیشروی از سمت بلاروس به سمت شکاف سوالکی در منطقه مرزی لهستان-لیتوانی خواهد بود که بلاروس را از کالینینگراد روسیه جدا میکند. واحد چهل و یکم احتمالا همراه با سپاه ارتش یازدهم در کالینینگراد پیشروی خواهد کرد و هدفش شکستن دفاع لهستان و لیتوانی خواهد بود. قبلا این وظایف را واحد تانک ارتش به عهده داشت که در حال حاضر به عنوان نیروی ذخیره عملیاتی برای بهرهبرداری از پیشرویهای واحد چهل و یکم و حمله به سمت رود اودر در مرز لهستان با آلمان آزاد است.
از سوی دیگر، اگر جنگی در منطقه دریای سیاه رخ دهد، وظیفه واحد چهل و یک تحت فشار گذاشتن اوکراین از شمال و عمدتا از طریق بلاروس خواهد بود. این نیروها به سرعت ارتباط کییف را با هرگونه نیروی کمکی قطع میکنند و در کرانه غربی رود دنیپر که از پایتختت میگذرد و اوکراین را به دو بخش تقسیم میکند، مستقر خواهند شد. چون واحد چهل و یک باید برای خدمت در دو مسیر عملیاتی آماده باشد، برنامههای اعزام و آمادهسازی آن پیچیدهتر از دیگر واحدها خواهد بود و این امر میتواند دلیل تمرینهای فعلی آن را توضیح دهد.
در ماه نوامبر تحرکات نظامی دیگری هم رخ داد که به طور خاص اوکراین را هدف گرفته است: تجهیزات نظامی در کریمه افزایش یافت، بخشهایی از واحد تانکها به نزدیکی مرز با اوکراین اعزام شد و خودروهای نظامی در شرق اوکراین افزایش یافت. این اقدام روسیه را قادر به نفوذ در منطقه دنباس اوکراین میسازد.
روسیه همچنین نیروهای امنیتی شبهنظامی و یگانهای گارد ملی را بسیج کرده و به این منطقه فرستاده است. از این نیروها در صورت حمله اوکراین برای کنترل منطقه استفاده خواهد شد. بسیج این نیروها نشانه آن است که کرملین دستکم گزینه تهاجم به اوکراین را بررسی میکند. روسیه برخلاف سال 2021 تمایل کمتری برای قابل رویت بودن اقداماتش دارد و این میتواند نشانه آن باشد که روسیه نمیخواهد فقط به عنوان تهدید به نظر برسد و قصد جدیتری دارد.
تصور روسیه از ضعیف بودن غرب که با خروج نامنظم از افغانستان تشدید شد، میتواند مسکو را متقاعد کرده باشد زمان به پایان رساندن کار تمام نشدهاش با کییف فرارسیدهاست. استنباط کرملین از موضع واشنگتن در قبال اوکراین میتواند باعث جسورتر شدن کرملین شده باشد. سفر اخیر دیپلمات ارشد آمریکایی به مسکو این تصور را ایجاد کرد که واشنگتن بر تفسیر مسکو از توافق مینسک صحه خواهد گذاشت.
این اشتباهی اساسی از طرف روسها خواهد بود زیرا این سیاست آمریکا نیست. با این حال ممکن است این تصور با سوءبرداشت دیرینه مسکو از توافق مینسک و تحریف آن در هم آمیخته باشد. روسیه معتقد است که از طریق این توافق میتواند بر قانون داخلی اوکراین اعمال نفوذ کند و احتمالا در صورت نقض این مزیت میتواند جنگ به راه بیندازد. اما درباره چنین چیزی نه در توافق مینسک و نه در مذاکرات پس از آن هرگز توافقی صورت نگرفته است. با این حال سکوت اروپا در قبال تجدیدنظرطلبی روسیه و نقض این توافق با اعزام مستمر نیروهای اشغالگر به دنباس باعث شده است مسکو گمان کند که اروپا تلویحا رویکردش را پذیرفته است.
و در نهایت وقایع کنونی در اطراف بلاروس وضعیت امنیتی اوکراین را به بقیه اروپا ربط میدهد. این وضعیت نه تنها به بنبست فوری ورود مهاجران به مرز بلاروس-لهستان بلکه به استقرارهای نظامی روسیه که ماهیت کامل آن هنوز مشخص نیست ربط دارد. اگر روسیه اوکراین را تصاحب کند، در مرحله بعد با اعتماد به نفس سراغ نفوذ بر فعالیتهای همسایگان جدیدش میرود، یعنی اتحادیه اروپا و دولتهای عضو آن.
آمریکا همین حالا به عنوان بازدارندگی در حال اعزام ناوهای جنگی خود به دریای سیاه است و در آوریل 2021 جتهای جنگنده خود را به لهستان اعزام کرد. این کار در هدفی که دنبال میکرد موفق بود: دو روز بعد والری گراسیموف، رییس ستاد مشترک ارتش روسیه مانوری را که قرار بود در نزدیکی مرز اوکراین برگزار شود، لغو کرد. این تنها زبانی است که مسکو حقیقتا آن را میفهمد، اما بیشتر کشورهای اروپایی هنوز حرف زدن به این زبان را یاد نگرفتهاند.
0 Comments