وب سایت اندیشکده انگلیسی چتم هاوس در یادداشتی نوشت: همان‌طور که آمریکا برای اقدام نظامی علیه سوریه، تمایل  چندانی نشان نمی‌دهد، برخی کشورهای عرب نیز برای پایان دادن به انزوای دیپلماتیک سوریه تلاش می‌کنند. در ماه‌های اخیر، امارات، بحرین و عربستان، روابط خود با دولت سوریه افزایش را داده‌اند، هرچند که سطح و اهداف این روابط متفاوت است.

با توجه به اینکه جو بایدن نیروهای نظامی آمریکا را از افغانستان خارج کرده است، اعراب خلیج (فارس) برای خروج احتمالی واشنگتن از خاک سوریه نیز آماده می شوند. بویژه آنکه، به سختی می‌توان کسی را در دولت آمریکا پیدا کرد که بحران سوریه را در راستای منافع حیاتی واشنگتن تلقی کند.

اخیرا رهبران چندین کشور عرب از جمله اردن و امارات با هدف احیای روابط با سوریه، درباره لغو تحریم‌های سوریه با مقامات ارشد آمریکا رایزنی کرده‌اند. به‌رغم انتقاداتی که به نظام بشار اسد وجود دارد کشورهای عرب بر سر نفوذ در سوریه و مشارکت در بازسازی آن کشور با یکدیگر به رقابت پرداخته‌اند.

اگرچه احتمال موافقت آمریکا با لغو تحریم‌های سوریه بسیار کم است، اما برخی از کشورهای عرب، برای خروج نظامی آمریکا از سوریه و یا احتمال حصول توافق واشنگتن با مسکو درباره سوریه، آماده شده، و تمایلی هم ندارند تا قبل از تامین منافع سیاسی خود، هزینه بازسازی سوریه را برعهده بگیرند.

دستیابی به تفاهم با اسد با توجه به خصومت شخصی علیه او و خانواده اش، به ویژه برای عربستان سعودی آسان نخواهد بود. اگرچه رهبران اماراتی و بحرینی تردید کمتری داشته و حتی بحرینی‌ها از روابط برادرانه خود با سوریه در دهه ۱۹۷۰ صحبت کرده اند، اما در شرایط کنونی بعید است که دستاورد‌ها بیشتر از خطرات و پیامد‌های عادی سازی روابط با سوریه باشد.

اگرچه دولت های عرب پس از یک وقفه ۱۰ ساله به دنبال بازسازی و تقویت روابط خود با سوریه هستند، اما این بار، بیشتر به دنبال معامله هستند. زیرا دوره‌ای که کشورهای عرب با یک به اصطلاح «دسته‌چک باز» با بحران‌های منطقه برخورد می‌کردند، تمام شده است.

در طول جنگ سوریه، عمان رابطه دیپلماتیک سطح بالای خود با این کشور را حفظ کرد و اخیرا هم بر حضور دیپلماتیک خود در سوریه افزوده است. هر چند عمان از نفوذ کافی برای لغو تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب برخوردار نیست، اما برای پیشبرد این هدف، با امارات، بحرین و اردن همراستا شده است.

امارات که از سال ۲۰۱۸ سفارت خود در دمشق را بازگشایی کرد، بر فعالیتش افزوده است تا به عنوان بخشی از رقابت خود با آنکارا در خاورمیانه، شمال آفریقا، و ناحیه دریای سرخ، با نفوذ ترکیه در سوریه مقابله کند. امارات همکاری با دولت دمشق و گروه مخالف کرد موسوم به «نیروهای دموکراتیک سوریه» را در تضاد هم تلقی نکرده و عقیده دارد هر توافق سیاسی، به پایان اختلافات آن‌ها کمک خواهد کرد.

در حال حاضر منافع عربستان سعودی در سوریه محدود بوده و در درازمدت، مقابله با نفوذ ایران را شامل خواهد شد. همچنین ملاقات‌های مقامات امنیتی عربستان سعودی با همتایان خود در سوریه برای تبادل اطلاعات به منظور مقابله با تهدیدهای مشترک را نباید به عنوان حمایت عربستان سعودی از دولت سوریه تلقی کرد؛ چرا که سعودی ها از پل‌هایی که حالا ساخته می‌شود، بعدها برای انتقال به سوریه بدون اسد، بهره خواهند گرفت.

می‌توان تصور کرد که از دید بایدن، ادامه حضور سربازان آمریکایی در سوریه در جهت منافع ملی آمریکا نیست، اما نحوه خروج آمریکا از افغانستان ممکن است وی را متقاعد کند که رسیدن به توافق با روسیه، بهتر از خارج شدن و پشت سر گذاشتن متحدان خود در سوریه است.

این راه حل می‌تواند شامل پذیرش یک دولت انتقالی متشکل از عناصری از حکومت فعلی و افرادی از گروه‌های معارض مختلف و جامعه مدنی باشد. در عوض، منافع روسیه در سوریه از سوی جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته خواهد شد و نفوذ سیاسی و نظامی مسکو در آن ادامه پیدا خواهد کرد. این راه حل برای کشور‌های عرب خلیج (فارس) جهت عادی سازی روابط با سوریه کافی خواهد بود.