جدیدترین مطالب

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

علی اسماعیلی اردکانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویراستاران کتاب «استراتژی کلان» تری بالزاک، پیتر دامبروفسکی و سیمون ریک، درک نسبتاً انعطاف‌پذیری از استراتژی کلان طرح می‌کنند که شامل روش‌ها و ابزارهایی است که دولت‌ها برای تعقیب اهداف استراتژیک خود به کار می‌گیرند، حالا به هر شکل که آنها را تعریف کنند.

تهدید هوش مصنوعی علیه ۸ میلیون شغل در انگلیس

“موسسه پژوهش سیاست‌های عمومی” در انگلیس (Institute for Public Policy Research) در گزارشی برآورد کرد با سیاست‌های جاری دولت انگلیس، فناوری هوش مصنوعی، حدود ۸ میلیون شغل را در این کشور تهدید می‌کند.

شمار شهدای غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید

وزارت بهداشت حماس پنجشنبه اعلام کرد شمار شهدای فلسطینی از آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس در نوار غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید.
بنا بر اعلام وزارت بهداشت حماس، در ۲۴ ساعت گذشته، ۶۲ فلسطینی دیگر به شهادت رسیدند.

Loading

أحدث المقالات

انتقاد شدید نماینده فلسطین از نقض قطعنامه شورای امنیت توسط اسرائیل

نیویورک – ایرنا- سفیر و نماینده تشکیلات خودگردان فلسطین در سازمان ملل از نقض قطعنامه ۲۷۲۸ شورای امنیت مبنی بر برقراری آتش بس فوری از سوی اسرائیل بشدت انتقاد کرد و گفت: اسرائیل با نقض قطعنامه شورای امنیت مرتکب جنایت می شود.

تدابیر جدید دیوان لاهه در رابطه با جنگ در غزه

دیوان دادگستری بین‌المللی در لاهه تدابیر جدیدی اتخاذ کرده که به موجب آن رژیم صهیونیستی ملزم به انجام اقدامات لازم و موثر جهت همکاری با سازمان ملل بدون هرگونه تاخیر است.

Loading

مؤلفه‌های نقش‌آفرینی مصر و ترکیه در لیبی

شورای راهبردی آنلاین – رصد: اگرچه شروع مجدد روند صلح سیاسی در لیبی بر نقش بازیگران داخلی متمرکز شده است، اما همچنان لازم است برای ارزیابی امکان تحقق صلح واقعی در میان جناح‌های رقیب لیبی به اقدامات بازیگران خارجی توجه شود.

وب‌سایت شورای آتلانتیک آمریکا (Council Atlantic) در یادداشتی نوشت: عبدالفتاح السیسی پس از انتخابات ریاست جمهوری مصر در سال 2014، از ژنرال خلیفه حفتر رئیس ارتش ملی لیبی (LNA) پشتیبانی کامل نظامی، لجستیکی و اطلاعاتی انجام داد و وی را کاندیدایی ایده آل برای برقراری ثبات در لیبی و محافظت از منافع استراتژیک مصر در این کشور می‌دانست. بااین‌حال، شکست حفتر در کارزار نظامی در 2019-2020 استراتژی مصر را مختل کرده و قاهره را مجبور کرد هم‌زمان با حمایت از یک‌راه حل سیاسی، در برنامه‌های خود و کاهش حمایت از حفتر تجدیدنظر کند.

احیای روابط دیپلماتیک اخیر قاهره با دولت وحدت ملی طرابلس دقیقاً نشان‌دهنده تلاش سیسی برای تجدید ارزیابی استراتژی خود برای جلوگیری از تشدید درگیری‌های نظامی است. مصر به‌خوبی می‌داند که امنیت ملی و ثبات داخلی آن به‌طور اجتناب‌ناپذیری با سرنوشت لیبی درهم‌آمیخته است. این‌یکی از دلایلی است که مصر در ژوئن 2020 خط قرمز خود را در مورد پیشروی شبه‌نظامیان غربی به سمت مرزهای خود اعلام کرد و بلافاصله آتش‌بس پیشنهادی دولت توافق ملی را در اوت 2020 پذیرفت و از تلاش‌های مأموریت پشتیبانی سازمان ملل در لیبی برای ازسرگیری گفتگوی ملی بین جناح‌های رقیب حمایت کرد. مصر از آتش‌بس امضاشده در ژنو در 23 اکتبر سال 2020 نیز حمایت کرد.

در حال حاضر، به نظر می‌رسد دولت مصر تمایل خود برای حمایت از عبدالحمید دبیبه، نخست‌وزیر جدید لیبی را با پیشنهاد بازگشایی سفارت مصر در طرابلس و همچنین امضای چندین تفاهم‌نامه در بخش‌های اساسی – ازجمله انرژی، ارتباطات، زیرساخت‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و حمل‌ونقل — در جریان سفر نخست‌وزیر مصر به پایتخت لیبی در ماه آوریل، نشان داده است. بازدید نماینده ویژه آمریکا در لیبی از قاهره در ماه می زمینه را برای سطوح جدید همکاری بین مصر و ایالات‌متحده در لیبی فراهم کرده است.

بنابراین، بدیهی است که محورهای سیاست مصر در لیبی در حال انطباق با تحولات میدانی هستند و پیامدهای گسترده‌تری در منطقه دارند. در این مرحله، برای مصر بسیار حیاتی است که بااحتیاط از استراتژی عربستان و امارات فاصله بگیرد تا یک نقش مستقل و تسهیل‌کننده صلح را در پرونده لیبی در نظر بگیرد. درعین‌حال، به نفع قاهره است که اعتدال بیشتری در سطح بین‌المللی نشان دهد تا از بروز تنش‌های احتمالی با دولت جدید ایالات‌متحده جلوگیری کند.

به‌علاوه، تعدیل روابط با ترکیه در سطح منطقه‌ای برای ارزیابی امکان مصالحه مناسب با آنکارا ضروری است. در این سناریوی جدید، ستون استراتژی قاهره ساماندهی بخش امنیتی در لیبی است. به نظر می‌رسد که قاهره در تلاش است تا برای خلیفه حفتر و افراد حلقه وی نقشی در نیروهای مسلح آینده – که از طریق ساماندهی بخش امنیتی ایجاد می‌شود – پیدا کند، چراکه به حاشیه رفتن حفتر می‌تواند منجر به تقویت خطرناک گروه‌های مسلح همسو با ترکیه در لیبی و افزایش نفوذ شبه‌نظامیان طرابلس شود.

بنابراین، دلایلی برای ازسرگیری یک گفتگوی رسمی دیپلماتیک بین قاهره و آنکارا وجود دارد. در جریان گفتگوهای دوجانبه سطح بالا که در ماه می در قاهره برگزار شد، دو طرف زمینه‌های اصلی همکاری برای آینده نزدیک را تعیین کردند که عبارت بود از لیبی و نیاز مشترک برای دستیابی به ثبات بیشتر در منطقه مدیترانه شرقی.

بااین‌حال، مصر تاکنون بااحتیاط به اقدامات ترکیه واکنش نشان داده است، زیرا علیرغم زمینه‌های مثبت «معامله بزرگ» احتمالی بین دو کشور، منافع متضاد به‌خصوص در مورد لیبی هنوز هم وجود دارد. در سطح نظامی، ترکیه می‌تواند خروج هزاران مزدور سوری موردحمایت ترکیه از لیبی را قبول کند (ارزیابی دقیق این تعداد دشوار است)، بااین‌وجود یک حضور نظامی پایدار را طبق توافقنامه دفاعی 2019 بین ترکیه و لیبی حفظ می‌کند. این موضع برای دولت مصر کاملاً غیرقابل‌قبول است، زیرا از شرط خود مبنی بر اینکه نیروهای ترکیه و مزدوران وابسته باید کشور را ترک کنند عقب نخواهد نشست.

مصر می‌ترسد که حمایت نظامی آنکارا از طرابلس همراه با حمایت طولانی‌مدت ترکیه از اخوان‌المسلمین بتواند یک دولت اسلامی در طرابلس ایجاد کند. این خطری است که رئیس‌جمهور مصر نمی‌خواهد، حتی در ازای یک توافق کلی با آنکارا، آن را اجرا کند زیرا این وضعیت را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌داند. مصر همچنان وضعیت لیبی را از دریچه امنیتی مشاهده می‌کند. علی‌رغم فشار دیپلماتیک، روند تصمیم‌گیری مصر همچنان تحت کنترل یک وسواس امنیتی است – تا جایی که سیاست خارجی لیبی به‌جای وزارت خارجه توسط دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی نزدیک به سیسی شکل می‌گیرد.

توافق با ترکیه می‌تواند نقش نظامی، سیاسی و اقتصادی مصر را در لیبی حفظ کند و فرصتی برای تقویت روابط اقتصادی با لیبی فراهم کند. علاوه بر این در صورت اقدام هم‌زمان قاهره و آنکارا، توانایی یکپارچه کردن یک‌راه حل سیاسی در لیبی شکننده دوچندان می‌شود، به‌طوری‌که هیچ بازیگر منطقه‌ای یا اروپایی توانایی انجام این کار را ندارد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *