جدیدترین مطالب

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

ادامه تظاهرات سراسری حمایت از غزه در جهان

تظاهرکنندگان اردنی که سفارت رژیم صهیونیستی در اردن را برای اعلام حمایت از مردم مظلوم غزه محاصره کرده اند، شعار می‌دهند: نه سفارت می‌خواهیم و نه سفیر… برو بیرون‌ ای خوک.

Loading

أحدث المقالات

در کرملین درباره وتوی قطعنامه پیشنهادی آمریکا در خصوص کره شمالی در شورای امنیت توضیح دادند

دیمیتری پسکوف، سخنگوی ریاست جمهوری روسیه اعلام کرد استفاده روسیه از حق وتو برای جلوگیری از تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد تمدید مأموریت کارشناسان در زمینه تحریم ها علیه کره شمالی با منافع فدراسیون روسیه مطابقت دارد.

بولتون: ترامپ مصمم به خروج از ناتو است

مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین آمریکا با تاکید بر اینکه ترامپ مصمم به خروج از ناتو است گفت که وی در صورت عهده داری مجدد ریاست جمهوری آمریکا می تواند به ناتو پشت کند.

ژاپن کمک مالی به آنروا را از سر می‌گیرد

تهران- ایرنا- پس از ناکامی رژیم صهیونیستی در متهم کردن آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) به مشارکت در عملیات ۷ اکتبر گروه‌های مقاومت فلسطینی، شبکه «الجزیره» خبر داد که ژاپن در حال برنامه‌ریزی برای از سرگیری کمک‌های مالی خود به این آژانس است.

Loading

نگرانی متحدان از عدم اجرای تعهدات آمریکا

شورای راهبردی آنلاین – رصد: در دهه‌های اخیر، تهدید تکثیر سلاح‌های هسته‌ای عمدتاً از خاورمیانه و جنوب و شمال شرق آسیا ناشی شده است، اما تهدید تکثیر تسلیحات هسته‌ای همواره در این مناطق متمرکز نبوده است. خیلی قبل از این‌که کشورهایی نظیر کره شمالی در صدر لیست تهدیدهای هسته‌ای قرار بگیرند، رهبران واشنگتن نگران گروه متفاوتی از کشورها (متحدان آمریکا در اروپا و آسیا) بودند. درواقع، اوایل دهه 1960، مقامات اطلاعاتی معتقد بودند که تا اواسط دهه 1970، احتمالاً 10 تا 15 قدرت هسته‌ای در جهان وجود خواهد داشت و کشورهایی نظیر استرالیا، آلمان، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه برای پیوستن به باشگاه فزاینده هسته‌ای اقدام خواهند کرد.

وب‌سایت شورای امور جهانی شیکاگو در یادداشتی نوشت: برای جلوگیری از این موضوع، در سال 1968 «پیمان منع تکثیر سلاح‌های هسته‌ای» (ان پی تی) طراحی شد و به این هدف نائل آمد؛ اما موفقیت این پیمان تا حدی زیادی مدیون تلاش هماهنگ آمریکا از دهه 1960 برای خاطرجمع ساختن متحدان خود در سراسر جهان بود که چتر هسته‌ای آمریکا سرزمین آن‌ها را نیز پوشش داده و امنیت آن‌ها را تضمین خواهد کرد. متحدان اصلی آمریکا در اروپا و آسیا به‌جای توسعه توانمندی‌های هسته‌ای ملی خویش، به تضمین‌های هسته‌ای آمریکا اتکا کردند. از زمان اجرای «ان پی تی» در سال 1970، تنها چهار کشور (هند، اسرائیل، پاکستان و کره شمالی) به تسلیحات هسته‌ای دست‌یافته‌اند.

بااین‌حال، اخیراً اعتبار تضمین هسته‌ای آمریکا پرسش‌هایی را در اروپا و آسیا پیش کشیده است. متحدان آمریکا در هر دو منطقه با تهدیدهای فزاینده نظامی ناشی از روسیه، ظهور چین و کره شمالی مسلح به هسته‌ای مواجه شده‌اند. از سوی دیگر، دولت‌های متوالی آمریکا از برخی تعهدات دیرینه خود عقب‌نشینی کرده و متحدان آمریکا را با این بلاتکلیفی رها کرده‌اند که آیا آن‌ها هنوز هم می‌توانند در دفاع و امنیت خود (هسته‌ای یا غیره) به آمریکا متکی باشند یا خیر. تابه‌حال، بحث‌ها در مورد تضمین و بازدارندگی هسته‌ای، عمدتاً خارج از دید عمومی برگزارشده است، اما این مسئله با توجه به تهدیدهای فزاینده روسیه و به‌ویژه چین و همچنین، افزایش شک و تردیدها در مورد آمریکا، به‌طور فزاینده‌ای اهمیت یافته و آمریکا و متحدان آن نمی‌توانند این واقعیت را نادیده بگیرند؛ زیرا برای جلوگیری از تکثیر تسلیحات هسته‌ای بین متحدان آمریکا باید اذعان کرد که مسائلی که قبلاً غیرمحتمل به نظر می‌رسید، اکنون بار دیگر محتمل شده است.

اگرچه دولت بایدن به تعهدات امنیتی دیرینه آمریکا در قبال متحدان خود مجدداً تأکید کرده است، اما ازنظر غالب متحدان آمریکا، تغییر در دولت آمریکا برای بازسازی اعتبار تضمین‌های امنیتی آمریکا، ازجمله چتر هسته‌ای، به‌تنهایی کافی نیست. اعتماد از بین رفته است و خاطرجمع ساختن متحدان آمریکا از تعهدات تضمینی مستلزم چیزی بیش از بازگشت صرف به مراودات معمولی است. اگر واشنگتن به دنبال اعاده اعتبار خویش است، بازسازی اعتماد بین آمریکا و متحدان آن به قالب مشترک برای دفاع جمعی، زمان و تلاش زیادی می‌طلبد.

آمریکا برای بازسازی اعتماد و اطمینان به تعهدات امنیتی خویش (ازجمله تضمین هسته‌ای) باید ابتکار عمل نشان دهد. این کشور باید این تعهدات خود را به طرق واضح و جدید نشان داده و برای تجدید قالب دفاع جمعی خود (به‌ویژه از جنبه هسته‌ای که برای مدت طولانی فراموش‌شده اما به‌طور فزاینده‌ای اهمیت یافته است) با متحدان خود در اروپا و آسیا همکاری نزدیک داشته باشد. هم‌زمان، متحدان آمریکا نیز باید به‌نوبه خود به بازسازی روابط با واشنگتن و مابین خود کمک کنند تا بازدارندگی کلی را تقویت کرده و تضمین‌های مجدد آمریکا را معتبر و متقاعدکننده سازند. همچنین، همه متحدان آمریکا باید به بازنگری در چارچوب کنترل تسلیحات (هسته‌ای و متعارف) متعهد باشند که معرف روابط بین آمریکا، روسیه، چین و قدرت‌های کلیدی آسیا و اروپاست.

به مدت بیش از پنجاه سال، ائتلاف‌های امنیتی آمریکا برای تضمین عدم تکثیر تسلیحات هسته‌ای حیاتی بوده است. آمریکا با گسترش چتر هسته‌ای خود برای دفاع از متحدان در اروپا و آسیا، امنیت آن‌ها در قبال تهدیدات و حملات هسته‌ای را تضمین کرده و نیاز آن‌ها به توانمندی هسته‌ای را برطرف ساخته است. بااین‌حال، با اقدامات تهاجمی روسیه برای گسترش نفوذ، بلندپروازی‌های فزاینده چین در جهان، توسعه توانمندی موشکی و هسته‌ای کره شمالی و دودستگی سیاسی آمریکا و بروز شک و تردید در موردتعامل جهانی این کشور در آینده، جو امنیتی پیش روی متحدان آمریکا به‌سرعت در حال تغییر است.

دولت بایدن بازسازی ائتلاف‌های آمریکا را در صدر اولویت‌های خود قرار داده است. تأکید مجدد بر تعهدات دفاع جمعی در اروپا و آسیا گامی مثبت و ضروری است اما این امر به چیزی بیش از قول رئیس‌جمهور نیاز داشته و مستلزم ایجاد تحول اساسی در روابط آمریکاست. بازسازی ائتلاف‌های امنیتی در اروپا و آسیا ضروری است زیرا بدون آن‌ها، تکثیر تسلیحات هسته‌ای بین متحدان آمریکا بار دیگر در دستور کار قرار خواهد گرفت.

برای دست‌یابی به اهداف فوق، توصیه می‌شود رهبری آمریکا بازسازی و احیا شود، توانمندی‌های دفاعی اروپا تقویت شود، در آسیا بازدارندگی چندجانبه ایجاد شود و کنترل چندجانبه تسلیحات پیگیری شود.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *