شورای راهبردی آنلاین – رصد: ایالاتمتحده آمریکا با چالشهای امنیت ملی متعددی روبروست، درحالیکه همزمان، بودجه فدرال به خاطر بحرانهای زیرساختی و بهداشت عمومی در شرایط دشواری قرار گرفته است. در واکنش به این چالشها، تمایل عمومی فزایندهای به تجدیدنظر در نقش جهانی آمریکا به چشم میخورد.
اندیشکده دفاعی رند آمریکا در گزارشی نوشت: بر اساس یکی از گزینهها، آمریکا در یک راهبرد بزرگ خویشتنداری واقعگرایانه، رویکرد سازندهتری در قبال سایر قدرتها اتخاذ کرده، حضور نظامی و تهاجمی خود را کاهش داده و به برخی از تعهدات امنیتی خود پایان داده یا به توافق دوباره در آنها مبادرت میکند. برای کمک به درک و فهم این گزینه توسط مردم و سیاستگذاران آمریکا، نویسندگان گزارش حاضر چگونگی تغییر سیاستهای امنیتی آمریکا تحت یک راهبرد بزرگ خویشتنداری در مناطق کلیدی را توضیح داده، پرسشهای بیجواب مهم را مشخص کرده و گامهای بعدی این گزینه و پیامدهای سیاسی آن را ارائه دادهاند.
نویسندگان گزارش حاضر به این نتیجه رسیدهاند که سیاست منطقهای تحت راهبرد بزرگ خویشتنداری بسته به سطح منافع آمریکا و ریسک احتمال سلطه یک کشور قدرتمند بر منطقه، متغیر خواهد بود. با توجه به توانمندیهای نظامی قابلتوجه چین، طرفداران خویشتنداری خواهان نقش نظامی هرچه بیشتر آمریکا در شرق آسیا نسبت به مناطق دیگر هستند.
به توصیه این نویسندگان، طرفداران راهبرد عالی خویشتنداری باید راههایی برای پیشبرد این سیاستها ارائه دهند. مخصوصاً، آنها باید مشخص کنند که کدام تغییرات در توانمندیها و رفتار قدرتهای بزرگ، منافع حیاتی آمریکا را به خطر میاندازد، آمریکا در کدام مناطق دریایی باید برتری خود را حفظ کند، اولویتهای فعالیتهای نظامی در زمان صلح کدامها هستند و برنامهریزی وزارت دفاع آمریکا باید چه سناریوهای جنگی را مدنظر قرار دهد.
یافتههای مهم
فرضیهها و ارزیابی طرفداران خویشتنداری از تهدیدها با فرضیهها و ارزیابی سیاستگذارانی که راهبرد بزرگ آمریکا از زمان پایان جنگ سرد را شکل دادهاند، متفاوت است. بهطورکلی، طرفداران خویشتنداری برای حلوفصل تناقض منافع، بیشتر به دیپلماسی متکی هستند و در دفاع از منافع حیاتی آمریکا، سایر کشورها را به حفظ برتری و قدرت نظامی ترغیب میکنند.
اگر راهبرد بزرگ خویشتنداری به کار گرفته شود، آمریکا ارتش کوچکتری خواهد داشت، از تعهدات امنیتی خارجی آن و نیروهای مستقر در خارج این کشور کاسته خواهد شد و بهکارگیری نیروی نظامی با موانع بیشتری نسبت به سیاستهای کنونی مواجه خواهد بود.
پیامدهای خاص این راهبرد بزرگ از منطقهای به منطقه دیگر بسته به سطح منافع آمریکا و خطر احتمال سلطه یک قدرت بر این مناطق، متغیر خواهد بود. طرفداران این راهبرد به دنبال رویکردی سازندهتر با رقبای فعلی آمریکا نظیر روسیه و ایران هستند.
راهبرد آمریکا در آسیا- اقیانوسیه، مهمترین حوزه مورد اختلاف در میان طرفداران خویشتنداری محسوب میشود. طرفداران خویشتنداری معتقدند که ظهور یک کشور قدرتمند در شرق آسیا، اروپا یا خلیجفارس، منافع حیاتی آمریکا را به مخاطره میاندازد، اما آنها هنوز دستورالعملی در مورد چگونگی ظهور این تهدید در اختیار سیاستمداران قرار ندادهاند. برای ارائه سیاستهای هرچه دقیقتر در هر منطقه، طرفداران خویشتنداری باید منطقه خود را قویتر سازند و به تجزیهوتحلیلهای مضاعف بپردازند.
پیشنهادها
برای بررسی دقیقتر نسخههای سیاسی، ارزیابی دلایل زیربنای راهبرد بزرگ خویشتنداری ضروری است. برای اجتناب از احتمال اشتباه کلی یا جزئی دریکی از فرضیههای اصلی راهبرد بزرگ خویشتنداری، باید راهبردهای کاهش ریسک ارائه شود.
باید تعیین شود که در چه شرایطی، آمریکا عقبنشینی نظامی را متوقف و حتی به افزایش عملیات نظامی در یک منطقه مبادرت خواهد کرد و کدام تغییرات در توانمندیها و رفتار قدرتهای بزرگ، تهدیدی جدی علیه منافع آمریکا محسوب میشود.
در مورد چگونگی پاسخ به فعالیتهای چین، روسیه و ایران در منطقه خاکستری، دستورالعملی تهیه شود و مناطق دریایی نیازمند حفظ برتری آمریکا باید مشخص گردد. نسخههایی در مورد چگونگی ارزیابی این تهدیدها و فعالیت در حوزه فضایی و سایبری تجویز شود و برای راهنمایی برنامههای وزارت دفاع آمریکا و اتخاذ مواضع آن، سناریوهایی تعریف شود. اولویتهایی برای فعالیتهای ارتش آمریکا در زمان صلح، نظیر رزمایشها، ارائه و سیاستهای آمریکا در آفریقا، آمریکا و قطب شمال مشخص شود.
پیشنهادهایی در مورد تجارت و دیگر مسائل اقتصادی بینالمللی ارائه شود و صرفهجوییهای حاصل از این سیاستهای تجویزی مورد ارزیابی قرار گیرد.
0 Comments