جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
چشمانداز مبهم گفتگوهای صلح افغانستان
مکس بوت در یادداشتی که وب سایت اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا منتشر کرد، نوشت: هیچکس نباید از این گفتوگوها که برای اولین بار بعد از ورود آمریکا به جنگ افغانستان انجام میگیرد، انتظار پیشرفت سریع یا اصلاً انتظار پیشرفتی را داشته باشد. دو طرف فاصله زیادی از یکدیگر دارند و شرایط برای خاتمه دادن به مناقشهای داخلی که از سال ۱۹۷۸ تاکنون به شکلهای مختلف ادامه داشته است، مساعد نیست.
کوتاه آمدن امریکا در مقابل طالبان با اعطای امتیازات بزرگ
کشاندن طالبان بهپای میز مذاکره مستلزم انجام یک سری مصالحههای مهم از جانب دولتهای آمریکا و افغانستان بوده است. در توافق ۲۹ فوریه با طالبان دولت دونالد ترامپ توافق کرد که حضور سربازان آمریکایی در افغانستان را ظرف چند ماه از ۱۲۰۰۰ به ۸۶۰۰ نیرو کاهش دهد و همه این نیروها باید تا نیمه سال ۲۰۲۱ از این کشور خارج شده باشند. این کاهش نیروها پیش از موعد مقرر انجام میشود و ترامپ وعده داده است که تا روز انتخابات کمتر از ۵ هزار نیرو در افغانستان باقی بماند.
دولت افغانستان بهعنوان بخشی از معامله آمریکا با طالبان مجبور شد ۵ هزار زندانی طالبان ازجمله قاچاقچیان مواد مخدر و تروریستهای مسئول مرگ اتباع استرالیا، فرانسه و آمریکا را آزاد کند. در عوض طالبان هزار زندانی دولتی را آزاد کرد و نیز از کشتن سربازان آمریکایی خودداری کرده است؛ اگرچه باور بر آن است که طالبان مسئول پرتاب راکتهایی باشد که در تابستان سال جاری به سمت پایگاههای آمریکایی پرتاب شد اما تلفاتی در بر نداشت.
آیا طالبان قبل از مذاکرات حملات را کاهش داد؟
مذاکرهکنندگان آمریکایی امیدوار بودند که طالبان خشونت علیه نیروهای امنیتی و غیرنظامیان افغان را کاهش دهد و رابطهاش با القاعده را بهطور علنی به هم بزند اما هیچکدام از این دو مورد اتفاق نیفتد. بسیاری از جنگجویان آزادشده طالبان به میدان نبرد بازگشتند و خشونت ادامه یافت. درواقع، چند روز قبل از آغاز گفتوگوهای صلح درون افغانی، معاون عالیرتبه رئیسجمهور افغانستان بهزحمت از انفجاری در کابل که به کشته شدن ده تن منجر شد، جان سالم به در برد. کنث مک کنزی، رئیس فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) در ماه ژوئیه گفت که حملات طالبان با رفتار کسی که با حسن نیت مذاکره میکند، مطابقت ندارد.
گزارش سازمان ملل در مورد القاعده که در ماه مه ۲۰۲۰ منتشر شد، مشخص کرد که طالبان با این گروه رابطه نزدیکی دارد. درواقع این گزارش نشان داد که طالبان در طول مذاکراتش با آمریکا با القاعده مشورت و تضمینهایی دراینباره ارائه کرده است که به روابط تاریخیشان احترام بگذارد.
آیا طالبان در خصوص مسائل مهم حقوق بشری مصالحه میکند؟
بسیاری از جنگجویان طالبان توافق با آمریکا را یک پیروزی برای جنبش خود میدانند و وعده میدهند که به جنگیدن تا زمانی که بر کشور غلبه کنند، ادامه میدهند. یک جنگجوی طالبان در ماه ژوئیه به واشنگتنپست گفته بود که «فقط قدرت ۱۰۰ درصدی در افغانستان را میپذیرند». مذاکرهکنندگان طالبان در اظهارات علنی خود آشتیجویانهتر بودهاند اما تاکنون تمایل اندکی به ترک سنتهای طالبان در خصوص مسائل مهم نظیر دموکراسی و حقوق زنان از خود نشان دادهاند.
دلیل اندکی وجود دارد که باور کنیم طالبان در حال حاضر با مصالحه درباره یک دموکراسی پارلمانی که در آن حقوق افراد تضمین میشود، راحت باشد. طالبان حتی مشروعیت دولت کابل را نیز به رسمیت نشناخته و به همین دلیل است که با هیئتی متشکل از نمایندگان جامعه مدنی مذاکره میکند. درعینحال طالبان آتشبس را درحالیکه مذاکرات ادامه دارد، منتفی دانسته است. با توجه به اینکه نیروهای آمریکایی در سال آینده، فارغ از اینکه چه کسی رئیسجمهور آمریکا باشد، احتمالاً افغانستان را ترک خواهند کرد، طالبان دلایل چندانی برای آنکه در حال حاضر مصالحه مهمی انجام دهد، نمیبیند. طالبان میتواند منتظر بماند تا آمریکاییها از این کشور خارج شوند و امیدوار باشد که روزی دوباره به قدرت برگردد. آنچه حسین حقانی سفیر سابق پاکستان در واشنگتن در این خصوص گفته بود درست به نظر میرسد: «آمریکا همه امتیازات را داد و طالبان احساس پیروزی کرد. مشکل میتوان تصور کرد که با تسلیم شدن در برابر طالبان بتوان برای افغانستان صلح را به ارمغان آورد.»
0 Comments