جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
تقابل هند و چین؛ پایان رؤیای هند برای وحدت آسیا
آشوک شارما در مطلبی که موسسه امور بینالملل استرالیا آن را منتشر ساخت، نوشت: چین مدعی مالکیت بر دره گلوان است که هند آن را بهعنوان تلاش یکجانبه جهت تغییر وجود موجود رد کرده است. تلاشهای دیپلماتیک و نظامی برای خروج از بنبست هیچگونه نتایج قابلتوجهی نداشته است و در حال حاضر خطر جنگ دو کشور هستهای را تهدید میکند.
درگیری مرگبار در دره گلوان در 15 ژوئن 2020 نقطه اوج هفتهها افزایش تنش و تقریباً شش دهه اختلاف بین دو کشور است که به جنگ هند – چین در سال 1962 برمیگردد. این موضوع حتی به گذشته دورتر یعنی سال 1914 بازمیگردد، وقتیکه چین توافق خط مک ماهون بین هند آن زمان و تبت را قبول نکرد و همچنین چین، تبت را بهعنوان یک منطقه خودمختار شناسایی نکرد. چین خودمختاری تبت و توافق خط مرزی مک ماهون را نپذیرفت.
در دوره پساجنگ جهانی دوم، تنشها بین دو کشور هند و چین ایجاد شد. علیرغم حمایت جواهر لعل نهرو، نخستوزیر هند از همبستگی آسیایی و پشتیبانی این کشور از عضویت چین در شورای امنیت سازمان ملل متحد، پکن سیاست غیردوستانهای را در قبال هند دنبال کرد. مناسبات دو قدرت آسیایی شروع به وخامت نمود و سرانجام جنگ در سال 1962 میان دو کشور در گرفت. چین در جنگ پیروز شد و 43 هزار کیلومترمربع از سرزمین هند در اقصی چین را تصرف کرد. بیش از 1000 سرباز هندی کشته و 3000 نفر به اسارت درآمدند. حدود 800 سرباز چین نیز کشته شدند.
پنج سال بعد در سپتامبر و اکتبر 1967 جنگ تمامعیار به راه افتاد و هند استحکامات چین را از بین برد. حدود 340 سرباز چینی و 150 سرباز هندی کشته شدند. بنبست عمده در سال 1987 و 2013 اتفاق افتاد، اما به جنگ منجر نشد. در بنبست و مواجهه در منطقه مرزی دوکلام در سال 2017، هند 40 هزار سرباز برای مقابله با چین مستقر کرد. مواجهه و بنبستهای اخیر بهواسطه 3488 کیلومتر از مرز تعیین حدود نشده و برداشتهای متفاوت از خط مرزی واقعی بوده است؛ اما مؤلفههای دیگری وجود دارد که باید در قصد ژئوپلیتیکی چین دیده شود.
در درگیری 15 ژوئن 2020، 20 سرباز هندی در نبرد تنبهتن کشته شدند. سربازان چینی از میلههای آهنی و سنگ استفاده کردند. چین هیچ خسارت جانی را گزارش نکرد، اما گزارش خبری هند و آمریکا کشته شدن 35 سرباز چینی را گزارش کردند. البته چین کشته شدن یک سرباز این کشور را تائید کرده است.
همهگیری ویروس کرونا که جان بیش از نیم میلیون نفر را در سراسر جهان گرفته تأثیر شدیدی بر اقتصاد کشورها داشته است. پکن در تلاش است تا از این فرصت برای از بین بردن برتری آمریکا در عرصه جهانی، بهویژه در منطقه هندوپاسیفیک بهره گیرد. آمریکا نیز به دنبال متوازن ساختن بلندپروازی ژئوپلیتیکی چین بوده و قصد دارد زنجیره عرضه جهانی که چین بر آن تسلط دارد را ساماندهی کند. در این راستا و در جهت کمک به پیشبرد تلاشهای آمریکا در این زمینه، هند کنشگر مهمی قلمداد میشود.
واکنش هند و برتری راهبردی
نارندا مودی، نخستوزیر هند در واکنش به درگیری دره گلوان گفت: «فداکاری سربازان هندی به هدر نخواهد رفت. هند به دنبال صلح است، اما اگر اقدام تحریکآمیزی صورت گیرد قادر به واکنش جدی به اقدامات چین است. این حرفهای توخالی نیست. هند ممکن است از حیث اقتصادی ضعیفتر از چین باشد، اما برخلاف تصور عموم، دارای برتری راهبردی در بخش دفاع است».
هند از حیث توان هوایی با برخورداری از جنگندههای پیشرفته و پایگاههای هوایی در امتداد خط کنترل واقعی (یک خط جداسازی است که قلمرو تحت کنترل هند را از قلمرو تحت کنترل چین جدا میکند)، برتر از چین است. جنگنده جی-10 چین از حیث فنی با میراژ-2000 هند قابلمقایسه نیست. جنگنده هندی سوخو-30 ام.کی.آی برتر از تمامی جنگندههای چینی، ازجمله جنگندههای مدل جی-11 و سوخو 27 است. چین 101 فروند جنگنده نسل چهارم در اختیار دارد، این در حالی است که هند 122 جنگنده در اختیار دارد.
هند تجربه جنگهای بیشتری از چین دارد و طی 45 سال گذشته بیشتر از چین جنگیده است. آخرین بار چین با ویتنام در سال 1979 جنگید، درحالیکه هند طی سالهای گذشته بهکرات با پاکستان جنگیده و پیروز شده است. نیروهای هند بهواسطه مبارزه با تروریستها آشنایی بیشتری از نیروهای چین با ناهمواری زمین در هیمالیا دارند. طی دو دهه گذشته نیروهای هند بر مقابله با تهدید دوگانه از ناحیه چین و پاکستان متمرکز بوده و ساختارهای مناسب را در بخش نیرو توسعه داده است. آمادگی نیروهای هند برای مقابله با حمله بالقوه چین بهطور قابلتوجهی متمرکز بر مستحکم ساختن زیرساختها، مقاومت پایگاهها، تقویت توان دفاع هوایی و دریایی، فرماندهی مضاعف، کنترل و سامانههای ارتباطاتی بوده است. ضمناً چین مشغول تهدیدهای امنیتی از ناحیه آمریکا در دریای جنوب چین بوده است. البته خودپسندی هند میتواند موجب برتری پکن بر دهلینو شود.
مشارکت دفاعی و راهبردی
علاوه بر توانایی دفاعی، هند از حیث دوستان راهبردی وضعیت بهتری از چین دارد. هند با غرب سیاسی به رهبری آمریکا بسیار نزدیک است و مشارکت راهبردی قابلتوجهی با بسیاری از کشورهای مخالف چین در منطقه هندوپاسیفیک برقرار کرده است. امروزه، اغلب قدرتهای جهان از حیث سیاسی و راهبردی با هند در موضوعاتی همچون نظم قانونمحور و ثبات راهبردی در منطقه هندوپاسیفیک همسو و همگرا هستند. این در حالی است که چین فقط دو متحد به نام کره شمالی و پاکستان دارد.
گروه چهارجانبه متشکل از آمریکا، ژاپن، هند و استرالیا برای مقابله با چین گفتگوها را با کره جنوبی، ویتنام و نیوزیلند در گروه چهارجانبه پلاس توسعه دادهاند. هند موافقتنامههای دفاعی قابلتوجهی با قدرتهای نظامی همچون آمریکا، فرانسه، انگلیس و شریک دفاعی طولانیمدت به نام روسیه دارد. هند با این کشورها در امور دفاعی، تجاری، مانورهای نظامی و تبادل اطلاعات تعامل دارد.
0 Comments