جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
حساسیت زمانی درگیری بین هند و چین
بروس ریدل در مطلبی که اندیشکده بروکینگز آن را منتشر ساخت، نوشت: درگیری مرگبار اخیر بین نیروهای هند و چین در منطقه هیمالیا بدترین بحران از زمان درگیری مرزی سال 1967 بین دو کشور است. این بحران ممکن است به بدترین شکل خود از زمان جنگ دو کشور در سال 1962 تبدیل شود. همهگیری ویروس کرونا وضعیت فعلی را بدتر کرده است. پاکستان همانند جنگ سال 1962 بین هند و چین، باعلاقه زیاد وضعیت میان دو کشور مذکور را از نزدیک رصد میکند و امیدوار است رقیبش یعنی هند تحقیر شود.
منطقه دورافتاده جایی که درگیری بین هند و چین رخ داد از حیث راهبردی برای دو کشور مهم است، چراکه نزدیک منطقهای است که سه کشور هند، چین و پاکستان دارای مرز مشترک میباشند.
در جنگ سال 1962، هند شکست خورد و منطقه اقصی چن[1] در ناحیه لداخ را ظرف چند روز از دست داد. برخلاف دیگر مناطق مرزی که نیروهای چین به نیروهای هند فقط ضربه ناگهانی وارد ساختند، اما در سال 1962 از منطقه اقصی چن عقبنشینی نکرد. چین حدود 15 هزار مایل مربع از نواحی اقصی چن متعلق به هند را به دست آورد و از آن زمان تاکنون در کنترل خود دارد.
برای دههها طرفین زیرساختهای حملونقل برای ارسال تدارکات و اعزام نیرو به منطقه هیمالیا ایجاد کردهاند. جاده جدیدی که توسط هند احداثشده علت درگیری اخیر است.
هم هند و هم چین دارای دولت بهشدت ملیگرا هستند و هر دو کشور نسبت به جزئیترین تحرکات حساسیت دارند. نارندا مودی، نخستوزیر هند به نظر چهره بازنده است و این تصویری نیست که وی از آن راضی باشد. وی میداند که ارتش هند آماده نبرد با چین نیست. همانند جنگ 1962، هند امروز از حیث نظامی ضعیفتر از چین است.
در اکتبر و نوامبر 1962، مائو تسه تونگ نیروهای چین را به منطقه مورد مناقشه در امتداد مرز لداخ (شمالیترین نقطه هند) و آنچه در آن زمان مرزبانی شمال شرق هند خطاب میشد اعزام کرد و نیروهای هند را به عقب راندند. جواهر لعل نهرو، نخستوزیر هند چارهای جز درخواست کمک از واشنگتن و لندن نداشت. جان اف کندی، رئیسجمهور وقت آمریکا بلادرنگ دستور ارسال تسلیحات و تدارکات به هند را صادر کرد و نیروی هوایی آمریکا تجهیزات و تسلیحات به هند ارسال نمود.
ارسال تجهیزات و تسلیحات آمریکا به هند کافی نبود. حمله دوم چین در نوامبر 1962 انجام شد و نیروهای هند را در منطقه مرزی شمال شرق از بین برد. نهرو از کندی درخواست 350 فروند جنگنده و 10 هزار خدمه نمود. این درخواست طی نامهای به واشنگتن منتقل شد. قبل از اینکه کندی به درخواست فوقالعاده هند پاسخ دهد، مائو یکطرفه اعلام آتشبس کرد و نیروهایش را از منطقه شمال شرق فراخواند، اما از ناحیه لداخ عقبنشینی نکرد.
کندی همچنین باید با پاکستان نیز برخورد میکرد که مشتاق بود نواحی بیشتری از منطقه کشمیر تحت کنترل هند را به دست میآورد. کندی برای رهبران پاکستان روشن ساخت که هرگونه مشارکت این کشور را اقدام جنگی تلقی خواهد کرد. آمریکا همزمان با بحران موشکی کوبا نیز درگیر بود.
در حال حاضر، مناسبات پاکستان با چین بسیار گستردهتر از سال 1962 است. این دو کشور دانش هستهای مبادله کردهاند. چین دهها میلیارد دلار در ایجاد زیرساخت برای برقراری اتصال بین چین و دریای عرب در شمال اقیانوس هند از طریق خاک پاکستان، بهویژه در بندر گوآدر سرمایه گذاری کرده است.
ارتش پاکستان از نزدیک تحولات بین چین و هند را در منطقه لداخ دنبال میکند. بعد از درگیری اخیر بین هند و چین، سرویس اطلاعات نظامی پاکستان نشست فرماندهان ارشد ارتش را در راولپندی برگزار کرد. پاکستان چندین بار با هند درگیر شده است.
همهگیری ویروس کرونا به هر سه کشور هند، پاکستان و چین آسیب زده است. ویروس کرونا شرایط را برای تصمیمگیری تمام رهبران مسئول در سراسر جهان دشوار ساخته است.
از حیث منطقهای و از منظر شرایط موازنه قوای جهانی، تفاوتهای بسیاری در موازنه قدرت سال 1962 و امروز وجود دارد. رویدادهای سال 1962 بهخوبی در ذهن رهبران چین، هند و پاکستان هست. سال 2020، همانند سال 1962 نیست. نه پکن نه دهلینو و نه اسلامآباد در آن زمان تسلیحات اتمی نداشتند. در حال حاضر خطر تشدید درگیری و تقابل بسیار زیاد است. همه بازیگران میدانند که باید از مواجهشدن با بدترین سناریو اجتناب کنند.
1- منطقهای مورد مناقشه در شمال شرق ناحیه لداخ ِ کشمیر در رشتهکوه هیمالیا است.
0 Comments