جدیدترین مطالب

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به تحلیل ها و گزارش ها و موضع گیری های اخیر پیش بینی می شود در صورتی که دو کشور با یک توافق منطقی و مبتنی بر اصول بین المللی و لحاظ منافع همه کشورهای درون قفقازی و همسایگان قفقاز مانع ورود و دخالت قدرت های بیگانه شوند، این توافق پایدار بستر مناسبی برای صلح دائمی در قفقاز خواهد بود.
Loading

أحدث المقالات

وتوی روسیه به نفع پیونگ یانگ؛ قدرت‌های بزرگ باید از خفه کردن کره شمالی دست بردارند

روسیه روز جمعه اعلام کرد که قدرت‌های بزرگ به رویکرد جدیدی در قبال کره شمالی نیاز دارند و ایالات متحده و متحدانش را به تشدید تنش‌های نظامی در آسیا و تلاش برای «خفه کردن» این کشور منزوی متهم کرد.

Loading

اهداف مبهم سفر پمپئو به سرزمین‌های اشغالی

شورای راهبردی آنلاین – رصد: مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، اخیرا از سرزمین‌های اشغالی دیدار کرد. در حالی که این روزها به خاطر همه‌گیری کرونا ویروس، دیپلماسی جهانی عمدتا به صورت ویدئو کنفرانس صورت می‌گیرد، زمان‌بندی تصمیم پمپئو به عبور از آتلانتیک مایه حیرت شده است. همچنانکه ناظران سیاسی ماسک منقش به پرچم آمریکا در چهره دیپلمات ارشد این کشور را معنادار قلمداد کرده‌اند.

شالوم لیپنر در یادداشتی که وب سایت شورای آتلانتیک آن را منتشر کرد؛ نوشت: پمپئو وقتی به بیت‌المقدس رسید که سی و چهارمین کابینه اسرائیل در شرف آغاز به کار بود. روسای اسرائیل که پس از سه انتخابات متوالی و بیش از یک سال حکومت موقت به شرایط عادی بازگشته بودند، فضا را با زحمت برای مهمان متشخص خود آماده کردند، اما هدیه او چندان مورد توجه قرار نگرفت. کمتر از نه ساعت پس از پیاده شدن در فرودگاه بن گوریون تل آویو، وزیر امورخارجه آمریکا به کشور خود بازگشت.

چه ضرورتی ایجاب می‌کرد که پمپئو نمی‌توانست کار خود را با تماس تلفنی انجام دهد یا حداقل چند روز صبر کند تا نمایش این هفته در کنست (پارلمان اسرائیل) تمام شود؟

شواهد گوناگون در هفته‌های اخیر بیانگر عقب‌نشینی تدریجی آمریکا از خاورمیانه بوده است. خروج دو اسکادران جنگی آمریکا که قبلا به منطقه اعزام شده بودند، چهار موشک پاتریوت و کارکنان نظامی آن و کاهش مداوم حضور نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس از جمله این شواهد محسوب می‌شود. گفته می‌شود که مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا، خواهان خروج نیروهای آمریکا از جمع ناظران و نیروهای چند-ملیتی (MFO) است که به مدت حدود 40 سال پشتیبان پیمان کمپ دیوید بین اسرائیل و مصر بوده‌اند.

بروز کرونا ویروس نیز موجب تشدید این روند و عقب‌نشینی آمریکا از جهان شده است. واشنگتن همانند دیگر پایتخت‌ها بیش‌تر بر چالش‌های بهداشت عمومی خود متمرکز شده و برای سرمایه‌گذاری در مناطق دیگر، منابع و تمایل کمتری دارد. تحت مدیریت «اول آمریکا»ی دونالد ترامپ (که اعتمادی به نهادهای بین‌المللی ندارد)، آمریکا بودجه سازمان بهداشت جهانی را قطع کرده و اتهامات غیرقابل اثبات درباره بی‌احتیاطی چینی‌ها را دوچندان کرده است. در خصوص خاورمیانه، سقوط قیمت نفت خام، انگیزه بیشتری برای خروج از این منطقه‌ی دور در اختیار ترامپ گذاشته است.

سفر عجله‌ای پمپئو به اسرائیل، در راستای تقویت رهبری آمریکا در امور جهانی بود. چنانکه تصور شود عملکرد آمریکا همچنان ادامه دارد و اینکه از نظر داخلی دولت آمریکا مقهور کرونا ویروس نشده است ( البته ترامپ واکنش خود به شیوع این بیماری را موفقیت کامل می‌داند).

بر اساس بحث‌های پمپئو با طرف‌های اسرائیلی، وی سه هدف در سر داشته است: ایران، چین و چشم‌انداز ترامپ برای صلح خاورمیانه. اگرچه در تلاش برای توقف برنامه‌های هسته‌ای تهران همواره چیز جدیدی برای گفتن پیدا می‌شود، اما می‌توان نتیجه گرفت که این موضوع صرفا روشی آسان برای توجیه سفر شتابزده وزیر امور خارجه آمریکاست. ظاهرا یک مقام وزارت امور خارجه، بدون ذکر نام، سهوا این نتیجه‌گیری را تایید کرده و اظهار داشته است که «تهدید هسته‌ای ایران همیشگی است و لزومی به تکرار آن نیست». در هر حال، آمریکا و اسرائیل قبل از دیدار پمپئو نیز در مورد ایران هماهنگی نزدیک داشته و پمپئو می‌توانست با ویدئو کنفرانس نیز به این موضوع پرداخته و از قرنطینه خارج نشود.

در خصوص چین، ظاهرا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، به پمپئو اطمینان داده است که اسرائیل در مشارکت شرکت هاچیسون (با مالکیت شرکت هولدینگ مستقر در هنگ کنگ) در مناقصه 1.5 میلیارد دلاری ساخت دستگاه آب‌شیرین‌کن در پالماحیم، «تجدیدنظر» خواهد کرد، اما این پیام مربوط به گفتگوی همیشگی آمریکا-اسرائیل در مورد پیامدهای به‌کارگیری فن‌آوری چینی بر امنیت ملی، مطمئنا از طریق تلفنی انجام می‌شد.

بنابراین، احتمالا راهبرد انتخاباتی رئیس جمهور ترامپ و تقابل شدید با چین، ضرورت حضور پمپئو را ایجاب کرده است. ترامپ پکن را به خاطر شیوع کووید-19 مقصر دانسته و کانون تاثیرگذاری جو بایدن، نامزد احتمالی دموکراتیک‌ها در ریاست جمهوری، را نشانه گرفته و بنابراین، با یک تیر دو نشان زده است.

و در نهایت اینکه، با توجه به برنامه اسرائیل برای توسعه حاکمیت ملی به مناطق کرانه باختری، یکی دیگر از همراهان پمپئو به این نکته اشاره کرده است که «ما نصف جهان را پرواز کرده‌ایم تا در مورد الحاق [کرانه باختری] حرف بزنیم». واقعیت این است که اقدامات در این باره مستلزم چنین فوریتی نیست؛ اگرچه دولت جدید اسرائیل می‌تواند اوایل ژوئیه دست به این اقدام بزند، اما بن‌بست‌ها در این خصوص فراوان هستند. همچنین، رهبران اسرائیل از تاثیر منفی این اقدام بر روابط اسرائیل با آمریکا، اروپا و جناح دوستان جهان عرب آگاه هستند.

از سوی دیگر، آمریکا در این موضوع عقب نشسته و پمپئو تصریح کرده است که «تصمیم‌گیری در این امر در نهایت برعهده اسرائیل است». اخیرا، یک مقام ارشد آمریکا بدون ذکر نام به خبرگزاری کانال 13 اسرائیل گفته است که از دیدگاه آمریکا 1 ژوئیه «یک تاریخ مقدس نیست». حال که پایگاه انتخاباتی ترامپ به خاطر وعده وی برای به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر این مناطق، ریزش زیادی داشته است، وی احتمالا اظهار پیروزی کرده و از این موضوع رد خواهد شد. ترامپ خواهد گفت که «هیچ کس مثل من عملگرا نبود، اما اسرائیلی‌ها نتوانستند اقداماتشان را هماهنگ سازند و در مورد خواسته خویش تصمیم گیری کنند».

در نهایت، شاید هم مایک پمپئو صرفا می‌خواست از واشنگتن دور شده و هوایی تازه بخورد

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *