بروس کلینگنر و همکاران وی در یادداشتی که اندیشکده بروکینگز آن را منتشر کرد، نوشتند: آمریکا از دو متحد مهم خود، کره جنوبی و ژاپن، فاصله می‌گیرد. پیش از این، رئیس جمهور ترامپ ظاهرا خواستار افزایش پنج برابری کمک کره جنوبی برای پرداخت هزینه های استقرار نیروهای آمریکا در این کشور شده بود که موجب افزایش این کمک‌ها به 5 میلیارد دلار در سال می‌شود. گزارش‌ها حاکی از آن است که واشنگتن در مذاکرات بعدی احتمالا به دنبال افزایشی مشابه از طرف توکیو برای پشتیبانی از هزینه نیروهای آمریکایی مستقر در این کشور خواهد بود.

در طول دهه های گذشته، رئیس جمهور ترامپ متحدان آمریکا را به عنوان «مفت‌خورها»یی که نمی‌توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند، مورد استهزا قرار داده است؛ اما این امر، تصوری مبهم از کمک‌های بزرگ کره جنوبی و ژاپن به آمریکا طی دهه‌های گذشته است.

کره جنوبی 2.6 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای دفاع هزینه می‌کند: این مقدار، از بودجه دفاعی تک تک متحدان اروپایی آمریکا بیشتر است. تا سال 2022، کره جنوبی جزء پنج یا شش کشور دارای بزرگ‌ترین بودجه نظامی دنیا خواهد بود. سئول 92 درصد از هزینه 11 میلیارد دلاری ساخت پایگاه هامفریس (Camp Humphreys)، بزرگ‌ترین پایگاه خارجی آمریکا را پرداخت کرده و طی چهار سال اخیر، 13 میلیارد دلار تسلیحات از آمریکا خریداری کرده است.

از زمان جنگ کره، کره جنوبی در همه جنگ‌ها در کنار آمریکا جنگیده است. سئول 300 هزار نیرو به جنگ ویتنام فرستاد و 5 هزار نفر از سربازانش کشته شدند. زمانی کره جنوبی، پس از آمریکا و انگلیس، دارای رتبه سوم بیشترین نیروی اضطراری در عراق بود. همچنین، کره جنوبی در عملیات های ضد-دزدی دریایی در سواحل سومالی و در عملیات های حفظ صلح در افغانستان، تیمور شرقی و مناطق دیگر مشارکت کرده است.

به خاطر محدودیت‌هایی که آمریکا پس از جنگ جهانی دوم اعمال کرده بود، درصد بودجه دفاعی ژاپن از تولید ناخالص داخلی کمتر از درصد بودجه دفاعی کره جنوبی بوده است. اما ژاپن تقریبا کل هزینه تاسیسات نظامی جدید آمریکا در فوتنما و ایواکونی و همچنین، یک سوم هزینه ساخت تاسیسات جدید در گوما را پرداخت کرده است. ژاپن 90 درصد از سامانه های دفاعی و تسلیحاتی خود را از آمریکا خریده است. درحالی که نیروهای آمریکا در کره جنوبی تنها بر تهدید کره شمالی متمرکز هستند، نیروهای آمریکا در ژاپن برای عملیات در نصف کره زمین آزادی عمل دارند.

ترامپ باید بداند که ائتلاف‌ها را با دلار و سنت ارزیابی نمی کنند و سربازان آمریکا نیز مزدور نیستند. تقاضای پول بیشتر از طرف آمریکا باعث تقلیل ائتلاف های مبتنی بر اصول و اهداف مشترک خواهد شد. اقدامات ترامپ در تناقض با اشتیاق دولت وی به اتحادی است که در راهبرد دفاعی ملی و امنیت منطقه ای به تفصیل آمده است. این سند تاکید کرده است که ائتلاف‌ها باعث عظمت قدرت آمریکا شده، نفوذ آمریکا را گسترش داده و «ستون فقرات امنیت جهانی» را شکل داده است. همچنین، خواسته های ترامپ با حمایت های عمومی و کنگره از این اتئلاف‌ها متناقض است.

اگرچه مذاکرات در مورد تقسیم هزینه‌ها همواره بحث برانگیز بوده اند، اما شرایط فعلی حساس تر است. چرا که دولت ترامپ خواسته های زیاد و مجادله آمیز داشته و روابط با کره جنوبی را بی جهت تیره کرده است در حالی که قلدری کره شمالی در حال افزایش است.

شکست مذاکرات می‌تواند واشنگتن را به خروج برخی از نیروهای نظامی خود سوق دهد. کاهش نیروهای آمریکا قبل از کاهش تهدیدهای هسته ای، موشکی و متعارف کره شمالی، احتمالا به معنای ضعف آمریکا تفسیر شده و موجب بی ثباتی این منطقه و گستاخی پیونگ یانگ برای مبادرت به اقدامات تحریک آمیز خواهد شد. همچنین، این امر به آرزوی پکن برای کاهش نفوذ آمریکا در این منطقه تحقق خواهد بخشید.

حضور نظامی آمریکا در آسیا از عزم واشنگتن برای دفاع از متحدان خود و حفظ صلح و ثبات در این منطقه حکایت می‌کند. همچنین، این حضور نظامی به آمریکا امکان می‌دهد تا به تهدیدها علیه منافع آمریکا پاسخ فوری بدهد. اقدامات دولت ترامپ باعث شده است که کره جنوبی و ژاپن در مورد اعتبار آمریکا به عنوان یک متحد شک و تردید کنند.

به طور حتم، ژاپن و کره جنوبی باید دست به اقداماتی بزنند. ژاپن در سال های اخیر اصلاحات دفاعی چشمگیری انجام داده است، اما برای افزایش بودجه دفاعی خود و ایفای نقش امنیتی بیشتر در دریای چین جنوبی نیازمند گام های بیشتری است. کره جنوبی باید بخش های کلیدی سامانه های ارتباطی خود را ارتقا بخشد تا به اثربخشی قابلیت جنگی خود بیفزاید. همچنین، این دو متحد آمریکا باید همکاری های امنیتی با یکدیگر را تقویت کنند، اما این مسائل تنها در سایه یک راهبرد مشترک قابل انجام است.

اما در مقابل، ترامپ تلاش می‌کند تا سئول و توکیو را از خود جدا کند. دولت ترامپ باید از خواسته های نامعقول خود برای افزایش هنگفت کمک های مالی توسط متحدان دست برداشته و به جای آن، به افزایش متوسط و تدریجی به عنوان بخشی از مذاکرات مبسوط در مورد نقش ها، ماموریت‌ها و تجهیزات لازم برای تضمین صلح منطقه بپردازد. در جنگ کره اتحاد آمریکا-کره جنوبی با خون بسته شده است و «ما همراه هم هستیم» شعار همیشگی آن بوده است. نمی توان این شعار را به «همراهی در صورت پرداخت کافی» تبدیل کرد.