جدیدترین مطالب

پایان دو دهه همکاری کرملین و کاخ سفید

پایان دو دهه همکاری کرملین و کاخ سفید

حمیدرضا جوادی قلعه و سعید محمدی کاوند در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: مقامات کرملین چه در طول این ۲۲ سال و چه در زمانی که روسیه از انتقال رهبران داعش از سوریه، لیبی و سایر نقاط غرب آسیا تحت چتر حمایتی آمریکا به افغانستان هشدار می‌داد باید می‌دانستند که تروریسم و ادعای مبارزه با آن تنها یک کارت بازی در دستان مسئولان کاخ سفید است.
Loading

أحدث المقالات

مسکو: آلمان حق اخلاقی ندارد که با قربانیان نازی ها رفتار متفاوتی داشته باشد

ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه، در توضیح اظهارات برلین درباره مسئولیت ویژه آلمانی ها در قبال یهودیان، گفت: آلمان حق اخلاقی ندارد که با قربانیان جنایات نازی ها متفاوت رفتار کند.

Loading

ژئوپلیتیک هوش مصنوعی

۱۳۹۶/۰۶/۲۷ | علمی - فرهنگی

شورای راهبردی آنلاین- ترجمه: محققان آمریکایی معتقدند جهان در تلاش‌های خود برای اطمینان از این که پیش‌رفت در هوش مصنوعی به جای تهدید رفاه بشری، موجب ارتقاء آن خواهد شد با یک نقطه بحرانی مواجه است.

کایل ایوانوف، محقق دانشگاه اقتصاد بین‌الملل و سیاست خارجی ایالات متحده و مگان رابرتز، دستیار مدیر موسسات بین‌المللی و برنامه حکم‌رانی جهانی در شورای روابط خارجی در مطلبی به هوش مصنوعی و تضمین استفاده مثبت از آن و برنامه دولت‌ها در توسعه و استقرار آن پرداخته اند.

این محققان می نویسند:  هر آن کس که رهبری هوش مصنوعی را به عهده می‌گیرد، بر جهان حکومت خواهد کرد. این پیام ولادمیر پوتین به دانش‌آموزان روسی بود که هفته گذشته به مدرسه بازگشتند. پوتین تصریح کرد که ممکن است نبرد پهپادها روزی نتیجه جنگ را تعیین کند و طرفِ شکست خورده پس از نابودی رزمندگان نهایی خود اختیار تسلیم شود. او هشدار داد که نباید به هیچ نهاد واحدی اجازه داد در هوش مصنوعی انحصار به دست آورد.

رییس جمهور روسیه به یک گروه فزاینده جهانی می‌پیوندد که در مورد پیامدهای ژئوپلیتیک هوش مصنوعی نگران هستند. ماه گذشته، Elon Musk، رییس SpaceX و Tesla، هم‌راه با 115 نفر دیگر از رهبران هوش مصنوعی و رباتیک، در نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل متحد هشدار دادند که سامانه‌های سلاح‌های خوداختیار مرگ‌بار می‌توانند ” اجازه دهند جنگ‌های مسلحانه با مقیاسی وسیع‌تر از همیشه و در زمان‌بندی سریع‌تر از حد تصور انسان رخ دهند.” این نامه از طرف‌های مهم “کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره سلاح‌های متعارف خاص” (CCW)، که مجموعه‌ای از پروتکل‌هایی است که استفاده از سلاح‌های غیرانسانی را محدود یا ممنوع می‌کنند، خواست تا  “راهی برای محافظت از همه ما در برابر این خطرات پیدا کند.”

ماسک و دیگر امضاکنندگان به لغو اولین جلسه “گروه کارشناسان دولتی”(GGE)  در “سامانه‌های سلاح‌های خوداختیار مرگ‌بار”(LAWS)  واکنش نشان دادند. در دسامبر گذشته، 89 حزب دولتی عضو CCW موافقت کردند تا گروه کارشناسی را برای آغاز مذاکرات رسمی‌ پیرامون پروتکل LAWS  ایجاد کنند. آن‌ها برگزاری دو جلسه در ماه اوت و نوامبر 2017 را برنامه‌ریزی کردند. جلسه اول پس از آن که تعداد زیادی از اعضای CCW موفق به انجام تعهدات مالی خود نشدند، شکست خورد. اگر چه برنامه‌ریزی برای جلسه ماه نوامبر انجام شده، کارشناسان نگران هستند که تاخیر بیش‌تر می‌تواند موافقت‌نامه بین‌المللی را تضعیف کند، زیرا پیشرفت‌های فن آوری‌های مربوطه سریع‌تر از مقررات جهانی پیش می‌روند.

جهان در تلاش‌های خود برای اطمینان از این که پیش‌رفت در هوش مصنوعی به جای تهدید رفاه بشری، موجب ارتقاء آن خواهد شد با یک نقطه بحرانی مواجه است. تا به امروز، با وجود قابلیت برای تغییرات گسترده فن‌آوری، تلاش‌های بین‌المللی برای رفع معضلات بالقوه هوش مصنوعی محدود و واکنشی بوده است. اگر این واکنش بدون اشتیاق ادامه یابد، تنها شکاف عمیق بین مرزهای فن‌آوری و مکانیسم‌های حکومت جهانی گسترش می‌یابد.

در موارد معدودی که موسسات چندجانبه بر روی هوش مصنوعی تمرکز کرده‌اند، به اصرار بازی‌گران خصوصی یا جامعه مدنی چنین کرده‌اند. به عنوان مثال، اولین بحث‌های رسمی ‌در مورد سلاح‌های خوداختیار به دنبال فعالیت‌های مداوم توسط گروه‌هایی مانند “کمیته بین‌المللی کنترل ربات‌ها” و “مبارزه برای توقف روبات‌های قاتل” بود. به همین ترتیب، “بنیاد جایزه ایکس”، یک بنیاد بشردوستانه در سیلیکون وَلی، با “اتحادیه ارتباطات بین‌المللی سازمان ملل متحد” برای برگزاری نشست جهانی هوش مصنوعی در ماه ژوئن هم‌کاری کرد. در این نشست راه‌های پیش‌برد اهداف توسعه پایدار به وسیله فن‌آوری‌های نوظهور مورد بررسی قرار گرفت. (ابتکارات چندجانبه مستقل مانند “مرکز اطلاعات هوش مصنوعی و رباتیک”، که توسط “موسسه تحقیقاتی جنایی و عدالت بین‌المللی سازمان ملل متحد” راه‌اندازی شده است، از اهمیت بسیار کم‌تری برخوردار بوده‌اند.)

برای تضمین استفاده مثبت از هوش مصنوعی، دولت‌ها باید در توسعه و استقرار آن هم‌کاری کنند. دو حوزه که برای همکاری عمیق‌تر آماده هستند، محیط زیست جهانی و بهداشت جهانی هستند. در حال حاضر محققان از یادگیریِ ماشین برای پیش‌بینی جنگل‌زدایی در جمهوری دموکراتیک کنگو استفاده می‌کنند. هوش مصنوعی هم‌چنین روش‌های کارآمدتری را برای تشخیص و درمان مالاریا به ارمغان آورده است. ظرفیت تحلیلی بیش‌تر احتمالا منجر به نتایج مشابهی برای سایر بیماری‌ها خواهد شد و امکان دارد آسیب‌های ناشی از بیماری‌های همه‌گیر مانند ابولا و ویروس زیکا را کاهش دهد.

در همین حال، ماهیت استفاده دوگانه از هوش مصنوعی به این معنی است که پیشرفت‌های فن‌آوری هم خطر و هم منافع به همراه دارند و دولت‌ها باید با یک‌دیگر هم‌کاری کنند تا جنبه‌های تغییرپذیر ناامنی و آسیب‌پذیری را کاهش دهند. سلاح‌های خوداختیار نمونه مهمی ‌هستند. در سال‌های اخیر، نیروهای نظامی‌ -تحت رهبری چین و ایالات متحده- میلیاردها دلار به منظور توسعه قوانین، به امید به دست آوردن یا انکار کردن مزایای تاکتیکی و راه‌بردی رقبا، صرف کرده‌اند. این موجب افزایش طیف مسابقات تسلیحاتی جدید می‌شود، به ویژه آن که هوش مصنوعی می‌تواند جنگ سایبری و عملیات فریب‌کارانه را تقویت کند.

در حالی که هزینه‌های محاسباتی کاهش و سواد الگوریتمی‌ افزایش می‌یابد، اکثر بازی‌گران -دولتی و غیر دولتی به طور یکسان- به هوش مصنوعی و قابلیت‌های هم‌راه آن دست خواهند یافت. تصویب و نوآوری باعث تغییر پویایی قدرت در میان دولت-ملت‌ها – و بین دولت‌ها و افراد می‌شود البته اگر سخنی از دیگر بازی‌گران مانند شرکت‌های بزرگ به میان نیاوریم. هوش مصنوعی فرق بین فضای مجازی و فضای فیزیکی را کم می‌کند و فاصله بین افراد دارای دانش دیجیتالی و افراد فاقد دانش دیجیتالی را شدت می‌بخشد. فراتر از افزایش قابلیت برای مناقشه، گرایش‌ها در هوش مصنوعی پرسش‌های پیچیده‌ای درباره  انصاف، پاسخگویی و شفافیت مطرح می‌کنند. تضمین این که ماشین در خدمت منافع بشریت به طور کلی باشد به یک روی‌کرد چند جانبه نیاز خواهد داشت که ارزش‌های اخلاقی، فرهنگی و معنوی متنوعی را که در هر جامعه جهانی یافت می‌شود، مورد ملاحظه قرار دهد.

با توجه به فرصت‌ها و خطرهای عظیم فراملیتی که هوش مصنوعی فراهم می‌کند، کشورها به قوانین چندجانبه نیاز دارند. مذاکره در مورد این قوانین ضروری است، زیرا کشورها در حال حاضر انتظارات متفاوتی درباره محدودیت‌های بین‌المللی در مورد استفاده از هوش مصنوعی دارند. به عنوان مثال، چین به تازگی یک طرح ملی برای ادغام هوش مصنوعی در تمام جنبه‌های جامعه، با استفاده از انبوهی از داده‌های شهروندان به منظور تقویت پیشرفت‌های ملی در هوش مصنوعی منتشر کرده است. در عین حال، قانون‌گذاران و بخش خصوصی در اروپا برای رویارویی در مورد هوش مصنوعی و حقوق حریم خصوصی آماده هستند.

تا به امروز، دولت ترامپ توجه کمی ‌به این امر داشته که چه‌گونه هوش مصنوعی احتمالا بر آمریکایی‌ها اثر می‌گذارد. منوچین، وزیر خزانه‌داری آمریکا، شجاعانه نگرانی‌ها مبنی بر این که خودکار سازی، موجب بی‌کاری کارگران ایالات متحده می‌شود را رد کرد؛ دفتر سیاست علوم و فن‌آوری در وضعیت نامناسبی قرار دارد؛ و معاون وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا استعفا داد و خواستار استیضاح رئیس جمهور شد. رییس جمهور ترامپ با توجه به عدم اعتماد وی به گرفتاری‌های چندجانبه، بعید به نظر می‌رسد که به این زودی قهرمان حکم‌رانی جهانی هوش مصنوعی شود.

با توجه به بی‌علاقه بودن دولت ترامپ، کنگره ایالات متحده نقش مهمی ‌در تعیین یک دستور کار ملی و حمایت از مقررات چندجانبه فن‌آوری‌های نوین بازی می‌کند. قانون‌گذاران با به رسمیت شناختن قابلیت بالقوه این فن‌آوری‌های نو برای کمک به کامیابی جهانی و چالش‌های امنیتی بی‌سابقه‌ای که مطرح می‌کنند، باید یک روی‌کرد متعادل را اتخاذ نمایند. هدف کنگره باید پذیرش قوانین انعطاف‌پذیر ملی و ارتقاء یک رژیم جهانی باشد که بتواند با نوآوری‌ها به هنگام وقوع سازگار باشد.

اظهارات پوتین باید به عنوان یک لحظه خبری در خبرگزاری روسی اسپوتنیک تلقی شود. هوش مصنوعی اکنون باید متکی بر محاسبات ژئوپولیتیک باشد. بعد از این ناکنشی، یک گزینه نیست.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *