یک گام تا تشکیل کشور فلسطین ؟!
نیویورک – ایرنا- حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران درباره انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا گفت: هر انتخابی مردم آمریکا کنند مربوط به خود جامعه آمریکا است. ما در سیاست خارجی خودمان اصول شناخته شدهای داریم. برای ما تفاوتی بین دموکراتها و جمهوریخواهان وجود ندارد. تفاوت واقعی را باید در رفتار آمریکا جستجو کرد.
سم دنی و کمال کرشچی در مقالهای که اندیشکده بروکینگز منتشر کرد، نوشتند: با این حال، بین آخرین انتخابات پارلمان اروپا و انتخابات فعلی، عوامگرایی ضدمهاجرت موجب تغییر و تحول قابل توجهی در چشمانداز احزاب سیاسی اروپا به سمت جذب و یکپارچهسازی مهاجران و پناهندگان شده است.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که زمانی با اعتماد به نفس و در واکنش به بحران مهاجرت سالهای 16-2015، با این عبارت که ما مسئله مهاجرت را مدیریت خواهیم کرد، از حیث سیاسی ضعیف شده و قرار است به منصب سیاسی خود در آینده نزدیک یا میانمدت پایان دهد. اینک امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه به عنوان سرسختترین حامی اتحادیه اروپا، از ایده «این اروپا است که از اروپاییها حفاظت میکند» دفاع میکند.
عبارت مکرون مبنیبر اینکه اروپا از اروپاییها حفاظت میکند، احساسی است که مسلما اولویت اصلی کمیسیون بعدی اروپا خواهد بود و این عبارت بدین معنا است که اعتماد در سطح اروپا بازسازی شود و ظرفیت و توانایی اتحادیه اروپا برای کنشگری در حوزههای راهبردی کلیدی همچون امنیت خارجی، رشد اقتصادی و دیجیتالی کردن تقویت شود.
با این حال مفهوم حفاظت و حمایت و تمرکز بر امنیت خارجی اشاره بر «اتحادیه اروپاییای» دارد که آسیبپذیر است و احتمالا باید از آن در برابر «دیگرانِ متخاصم» محافظت کرد. پیام اروپا دیگر این نیست که چه در زمان دشواری و ناامیدی یا برای کمک برای تنوع و سعادتمندی، جا برای همه کسانی وجود دارد که به دنبال آرامش هستند؛ بلکه برعکس، مفهوم اروپای قوی نگاه به درون دارد و بر تقویت مرزهای بیرونی از طریق بستن درها به روی مهاجران و پناهندگان متمرکز است.
در حقیقت اروپا که در مقایسه با همسایگانش، منطقهای آرام، باثبات و برخوردار از رفاه و دارای مرزهای باز داخلی است، جامعهای محسوب میشود که شایسته حفاظت است. کسی نباید به شعار اتحادیه اروپا یعنی «وحدت در عین کثرت» خیانت کند. این شعار تحت حفاظت به اصطلاح دمکراسی لیبرال قرار دارد و اروپا را به جامعهای بدل ساخته است که نگاه همه جهان به آن باشد.
اصرار بر حفاظت از اروپای شکننده از طریق دیوارکشی در برابر دنیای خارج خیانت به شعار اتحادیه اروپا یعنی وحدت در عین کثرت است. مجموعهای از بحرانها که قابلتوجهترین آنها بحران مالی جهانی سال 2008 بود که واحد پولی مشترک اروپا را تهدید کرد، ادراک شکنندگی اروپا را وخیمتر ساخت.
با این حال تلاشها برای اصلاح معماری مالی و پولی اروپا که به اذعان همگان به بحران یورو منجر شد و این امر به نوبه خود به بحران عوامگرایی و پوپولیستی اروپا دامن زد، به طور گسترده موتور محرکه بستن مرزهای خارجی به روی مهاجران را با وجود اینکه این موتور محرکه از حمایت کافی برخوردار بود، متوقف ساخته است.
با تقویت و تشدید مراقبت از مرزهای اروپا در حالی که اصلاحات اقتصادی ساختاری دنبال نمیشود، جریان اصلی اروپا تلاش کرده موضوع کلیدی پوپولیستها یعنی امنیت را مد نظر قرار دهد، ضمن اینکه از مصالحه سیاسی دشوار اجتناب کند که برای جلوگیری از بحران اقتصادی بعدی ضروری است. برای انجام این کار آنها ناخواسته به پوپولیستها برای دستیابی به اهدافشان یعنی محدودساختن مهاجرت و جلوگیری از تنوع و تکثر کمک کردهاند.
موفقیت بیشتر راست افراطی در شعار احزاب راست میانه نمایان شده است. به عنوان مثال و در تغییر مشخص از مفهوم سنتی فرانسه یعنی لائیسیته، مانیفست جمهوریخواهان فرانسه نه تنها بر حفاظت از مرزهای اروپا و فرانسه جهت جلوگیری از مهاجرت انبوه متمرکز است، بلکه بر حفظ و تقویت ریشههای یهودی – مسیحی معاهداتی تاکید دارد که اتحادیه اروپا را مستحکم میسازد. این موفقیت در کشورهای اروپایی مهمی همچون آلمان، ایتالیا، فرانسه و انگلیس مشاهده میشود که موضوع تنوع و تکثر فراتر از پایتختهای اروپایی نرفته است.
به نظر میرسد اروپاییها بر مجموعهای از موضوعات فراتر از مهاجرت همچون فساد، بیکاری و نابرابری متمرکز شدند. پوپولیستهای راست افراطی ممکن است با نبرد دشواری در فضای جدید مواجه شوند. انتحابات پارلمان اروپا در سال 2019، ممکن نیست به موضوع مورد علاقه راست افراطی یعنی مهاجرت گره بخورد، اما این امر اهمیت کمی دارد، چراکه دستورکار مهاجرت راست افراطی از قبل برای آنها حاصل شده است.
0 Comments