جدیدترین مطالب

غزه، اوکراین و جایگاه تخریب‌شده اروپایی‌ها در افکار عمومی

غزه، اوکراین و جایگاه تخریب‌شده اروپایی‌ها در افکار عمومی

اتهام ها درباره اجرای استانداردهای دوگانه، به سرعت و با فراوانی از سوی کشورهای عربی، قدرت‌های در حال ظهور، رقبای جغرافیایی، مقامات سازمان ملل و حتی خود مقامات غربی مطرح شده است. هنگامی که روسیه در سال ۲۰۲۲ با شکستنِ قوانین بین‌الملل به اوکراین تجاوز کرد، اروپایی‌ها تحریم‌های "گسترده و بی‌سابقه" ای را در تجارت، سرمایه گذاری و حتی بایکوت های ورزشی علیه مسکو پیاده کردند. در جریان تلاش لابی بزرگ جهانی، رهبران اروپایی، حمایت از اوکراین را به عنوان دفاع از قوانین و نورم‌های جهانی تصویر کردند. اما در مقابل، بسیاری از رهبران اروپایی به فراخوان آتش‌بس در غزه واکنش منفی نشان داده‌اند و به طور کلی از محکوم کردن نقض قانون بین‌الملل توسط اسرائیل، رویگردان شده اند و به جای آن با حمایت گسترده از اسرائیل، حتی در برابر لحن و ادبیات نسل کشی وزیران اسرائیل سکوت کرده اند. همچنین بلافاصله پس از ۷ اکتبر، اروپایی‌ها به سرعت به تعلیق یا بازبینی در کمک مالی به سازمان‌های غیردولتی فلسطینی پرداختند، هرچند شواهد قابل اعتمادی هم از انحراف مالی یا حمایت از تروریسم وجود نداشت.
Loading

أحدث المقالات

دونالد توسک: اروپا وارد دوران پیش از جنگ شده است

دونالد توسک، نخست وزیر لهستان و رئیس پیشین شورای اروپا می‌گوید که اروپا وارد «دوران پیش از جنگ» شده است و اگر اوکراین از روسیه شکست بخورد، هیچ کس در این قاره نمی‌تواند احساس امنیت کند.

Loading

تحلیلی بر جنگ 52 ساعته غزه

۱۴۰۱/۰۵/۲۸ | خبر تاپ, سیاسی, یادداشت

شورای راهبردی آنلاین – یادداشت: جنگ اخیر رژیم صهیونیستی در غزه که با ترور چند تن از فرماندهان جهاد اسلامی فلسطین آغاز شد، نتوانست بیش از 52 ساعت دوام بیاورد. این جنگ که صهیونیست‌ها آن را به‌اصطلاح «سپیده دم» نام نهاده بودند، در نهایت به درخواست این رژیم و با برقراری آتش‌بس، با آتش‌بسی که دربردارنده شروط و مفاد موردنظر جهاد اسلامی بود، پایان پذیرفت. برسام محمدی - کارشناس مسائل منطقه

با وجود گذشت چند روز از اجرای آتش‌بس و پایان جنگ، مواضع و دیدگاه‌های طرفین به‌ویژه محافل سیاسی و رسانه‌ای رژیم‌صهیونیستی نشان می‌دهد، نتایج، دستاوردها و پیامدهای این جنگ به‌طور محسوس تبیین نشده است. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های جنگ سه روزه غزه عبارتند از:

اول: در خصوص اهداف رژیم‌صهیونیستی باید گفت که این جنگ در راستای تحقق اصول و «اهداف ثابت» رژیم صهیونیستی در قبال گروه‌های مقاومت فلسطینی آغاز شد، اگرچه شرایط و تحولات روز نیز در شروع آن بی‌تأثیر نبود.

درگیری خونین صهیونیست‌ها با گردان‌های قدس شاخه جهاد اسلامی، در چهارچوب استراتژی موسوم به «چمن‌زنی» قابل تحلیل است. این استراتژی از سال‌ها پیش در دستور کار تل‌آویو قرار دارد. رژیم‌صهیونیستی به‌ویژه راستگرایان افراطی بر این اعتقادند که با گروه‌های مقاومت فلسطینی نمی‌شود «سازش» کرد، لذا هر چند سال یک‌بار باید آن‌ها را مورد هدف قرار داد تا هم جلوی رشد و ارتقای توانمندی‌های کمی و کیفی آنان را گرفت و هم «توانمندی‌های استراتژیک‌شان» را تضعیف نمود. براساس این استراتژی، همان‌گونه که هر از چند گاهی، وقتی چمن بلند می‌شود باید آن را کوتاه کرد، فلسطینی‌ها را هم باید هر چند سال یک‌بار مورد حمله قرار داد تا فرصت قدرت‌نمایی نداشته باشند. غافل از این‌که استراتژی مذکور به‌ویژه در سال‌های اخیر که فلسطینی‌ها از طریق روش‌های مقابله هوشمندانه و پیچیده، توان عملیاتی و تهاجمی خود را ارتقاء داده‌اند، عملاً کارایی خود را از دست داده و اتفاقاً نتیجه معکوس نیز به‎جا گذاشته است.

دوم: رژیم‌صهیونیستی و محافل سیاسی و رسانه‌ای همسو با آن در سطح منطقه و بین‌الملل همچنان تلاش می‌کنند تا با طرح ادعاهای غیرواقعی و با تکیه بر توانایی‌های فنی و اطلاعاتی تل‌آویو در ترور تعدادی از مسئولان جهاد اسلامی، رژیم‌صهیونیستی را پیروز این جنگ نشان دهند، در حالی‌که واقعیت چیز دیگری است.

جهاد اسلامی فلسطین که در سال 1981 و با الهام از اندیشه‌های امام خمینی (ره) و آرمان‌های انقلاب اسلامی توسط دانشجویان «دانشگاه اسلامی غزه» تأسیس شد، «نبض اصلی» تحولات میدانی و غیرمیدانی مرتبط با جنگ غزه را در دست داشت.

جنبش جهاد اسلامی فلسطین با وجود ده‌ها شهید و زخمی و خساراتی که متحمل شد، اما «پیروز واقعی» در نبرد اخیر با صهیونیست‌ها بود؛ این برآوردی است که واقعیات میدانی، سیاسی و امنیتی و همچنین نتایجی که از این جنگ حاصل شد، آن را نشان می‌دهد.

رژیم‌صهیونیستی که از نظر قدرت نظامی در غرب آسیا جایگاه ویژه و بالایی دارد، نتوانست بیشتر از 52 ساعت در جنگی که خود به راه انداخته و به تحقق دستاوردهای بزرگ از آن چشم دوخته بود، دوام بیاورد!

عکس‌العمل قاطع جهاد اسلامی و شلیک دقیق بیش از 950 موشک و صدها گلوله خمپاره به مراکز حساس صهیونیستی اعم از شهرک‌های صهیونیست‌نشین، سامانه‌های پدافند هوایی، مراکز اقتصادی و صنعتی، فرودگاه بن‌گورین و… عملاً باعث سردرگمی رژیم‌صهیونیستی و زمین‌گیر شدن ماشین جنگی آن در غزه شد. طوری‌که صهیونیست‌ها مجبور شدند به مصر متوسل شوند تا بلکه هر چه سریع‌تر با برقراری آتش‌بس از مهلکه‌ای که در آن گرفتار شده بودند رهایی یابند. در نهایت نیز با پذیرش شروط جهاد اسلامی و بدون هیچ دستاوردی، از جنگ خارج شدند.

سوم: جنگ اخیر غزه پیامدها و دستاوردهای مهمی برای جهاد اسلامی و فلسطینیان داشت. از جمله، به یک صحنه واقعی برای نمایش قدرت و بازدارندگی نظامی جهاد اسلامی تبدیل شد، در عین حال نشان داد که دوران پیروز‌ی‌های سریع و برق‌آسای رژیم‌صهیونیستی که روزگاری در جهان عرب به شکست‌ناپذیری معروف بود، تمام شده است، در این راستا رهبر معظم انقلاب در پاسخ به نامه اخیر زیاد نخاله، دبیر کل جهاد اسلامی فلسطین بر این نکته تاکید کردند که مقاومت شجاعانه جهادی‌ها در این جنگ «افتخارات جنبش جهاد اسلامی فلسطین را مضاعف ساخت و جایگاه جهاد اسلامی را در حرکت مقاومت شکوهمند ملت فلسطین ارتقاء بخشید؛ سیاست خدعه‌آمیز رژیم غاصب را خنثی کرد؛ ثابت نمود که هر بخش از مجموعه مقاومت، به‌تنهائی هم می‌تواند بینی دشمن را به خاک بساید؛ با پیوند زدن مجاهدت در غزه با کرانه و دیگر نیروهای مقاومت با حمایتشان از حرکت جهاد، یکپارچگی جهاد ملت فلسطین را به رُخ دشمن خبیث و خدعه‌گر کشید».

چهارم: برای نخستین بار و به‌طور بی‌سابقه‌ای در جریان نبرد اخیر، تمام گروه‌های مقاومت در منطقه از عراق گرفته تا انصارالله یمن و مناطق دیگر حمایت خود را از جهاد اسلامی و فلسطین ابراز کرده و اعلام کردند که در صورت گستاخی رژیم‌صهیونیستی «آماده ورود به جنگ» هستند؛ موضوعی که پیام خوبی برای آینده رژیم‌صهیونیستی ندارد!

 

نکته پایانی

جنگ اخیر غزه دو سوال بسیار مهم و کلیدی نخست برای رژیم‌صهیونیستی و دوم برای دولت‌های سازش‌کار عربی در منطقه و جهان اسلام مطرح می کند:

رژیمی که با تمام قابلیت‌های دفاعی، تسلیحاتی، تکنولوژیکی و اطلاعاتی نتوانست در برابر یک گروه کوچک فلسطینی حتی کمتر از دو و نیم روز دوام بیاورد، اگر با یک نیروی یکپارچه، منسجم و متحد از تمام گروه‌های مقاومت در فلسطین، لبنان و سوریه در اطراف سرزمین‌های اشغالی مواجه شود، به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟ سوال دیگر اینکه، آیا چنین رژیمی می‌تواند تکیه‌گاه امنی برای برخی دولت‌های عربی باشد که به سمت برقراری روابط دیپلماتیک و آشکارسازی مناسبات دوجانبه رفته‌اند؟

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *