جدیدترین مطالب

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان

علی اسماعیلی اردکانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویراستاران کتاب «استراتژی کلان» تری بالزاک، پیتر دامبروفسکی و سیمون ریک، درک نسبتاً انعطاف‌پذیری از استراتژی کلان طرح می‌کنند که شامل روش‌ها و ابزارهایی است که دولت‌ها برای تعقیب اهداف استراتژیک خود به کار می‌گیرند، حالا به هر شکل که آنها را تعریف کنند.

تهدید هوش مصنوعی علیه ۸ میلیون شغل در انگلیس

“موسسه پژوهش سیاست‌های عمومی” در انگلیس (Institute for Public Policy Research) در گزارشی برآورد کرد با سیاست‌های جاری دولت انگلیس، فناوری هوش مصنوعی، حدود ۸ میلیون شغل را در این کشور تهدید می‌کند.

شمار شهدای غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید

وزارت بهداشت حماس پنجشنبه اعلام کرد شمار شهدای فلسطینی از آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس در نوار غزه به ۳۲ هزار و ۵۵۲ نفر رسید.
بنا بر اعلام وزارت بهداشت حماس، در ۲۴ ساعت گذشته، ۶۲ فلسطینی دیگر به شهادت رسیدند.

Loading

أحدث المقالات

پولیتیکو: آمریکا درحال برگزاری مذاکرات مقدماتی برای برقراری ثبات در غزه پسا جنگ است / نیرو‌های آمریکایی به غزه اعزام نمی‌شوند

نشریه پولیتیکو به نقل از مقامات آمریکایی گزارش داد که دولت بایدن مذاکرات مقدماتی را جهت بررسی گزینه‌های موجود برای برقراری ثبات در غزه پس از پایان یافتن جنگ میان اسرائیل و حماس برگزار می‌کند.

آیا کندی بازی را در انتخابات آمریکا به هم می‌زند؟

از زمان ورود به عرصه انتخابات در آوریل سال گذشته، کندی عمدتا توانسته ۱۰ تا ۲۰ درصد آرا را در نظرسنجی‌ها به خود اختصاص دهد. نظرسنجی انجام شده در هفته اخیر در ایالت‌های سرنوشت ساز نشان داد که حضور وی سبب شده تا فاصله ترامپ با بایدن یک درصد بیشتر شود. ترامپ در شبکه اجتماعی خود در واکنش به حضور کندی نوشت: «او رقیب سیاسی جو بایدن قلابی است نه من. خیلی دوست دارم که او هم در انتخابات حضور دارد.»

اعضای سازمان ملل باید به تصمیمات دیوان بین‌المللی دادگستری پایبند باشند

نیویورک – ایرنا- استفان دوجاریک سخنگوی سازمان ملل در پی دستور دیوان بین المللی دادگستری مبنی بر انجام اقدامات موثر برای کمک رسانه به مردم غزه گفت: اعضای سازمان ملل باید به تصمیمات دیوان بین المللی دادگستری پایبند باشند.

Loading

میراث سیاست‌خارجی پرهزینه ترامپ برای رئیس‌جمهور بعدی

شورای راهبردی آنلاین – رصد: ماه‌های قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری به ویژه در حوزه سیاست خارجی دوران بسیار مهم و سرنوشت‌سازی هستند.

ویلیام برنز در یادداشتی که وب سایت اندیشکده کارنگی آمریکا آن را منتشر کرد؛ نوشت: تمام پنج رئیس جمهوری که در دوره آن‌ها خدمت کرده‌ام تیم‌هایشان به خوبی اهمیت این دوره زمانی را درک می‌کردند. آن‌ها جدای از سیاست و میراثی که برجای می‌گذاشتند، سعی می‌کردند مسیری هموارتر برای رئیس جمهور بعدی فراهم کنند.

همه آن‌ها منافع ملی را بر منافع حزبی مقدم می‌شمردند؛ اما این مسئله در رابطه با ترامپ صدق نمی‌کند. اگر 150 روز آتی روزهای پایانی ترامپ در کاخ سفید باشد، او هنوز هم می‌تواند فجایع زیادی را در سیاست خارجی آمریکا رقم بزند.

در دسامبر 1988 که رونالد ریگان مجوز اولین گفت‌وگوی ایالات متحده با سازمان آزادیبخش فلسطین را صادر کرد، من یک کارمند جوان در شورای امنیت ملی در دفتر ریاست جمهوری بودم. ریگان این اقدام را حداقل کار برای رهایی رئیس جمهوری بعدی، جورج بوش، از صرف سرمایه سیاسی‌اش در دولت خود برای برداشتن گامی اساسی و احتمالا مناقشه برانگیز در جهت ایجاد صلح در خاورمیانه می‌دید.

در ژانویه 1993در اواخر دولت بوش، من در مقام رئیس ‌سیاست‌گذاری وزارت امور خارجه، یادداشتی طولانی در خصوص دوره انتقالی برای وارن کریستوفر، وزیر امور خارجه، نوشتم. این یادداشت با پیش‌نویسی که بعدها تحت عنوان «سیاست خارجی برای دوره دوم بوش» نوشتم، تفاوت چندانی نداشت. هدف از این اقدام تعهد به یک انتقال مسئولیت پذیرانه مبتنی بر منافع ملی بود.

در تابستان 2008 که در رده سوم وزارت امور خارجه کار می‌کردم، کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه را در دیدار او با جورج بوش، رئیس جمهور و دیک چنی، معاون وی همراهی کردم که گفت و گوی آن‌ها درباره ادامه سیاست خودشان یا پیوستن به شرکای بین‌المللی بر سر میز مذاکره با ایران بود. در آن جلسه حس مسئولیت‌پذیری در اتاق موج می‌زد. مسئله این نبود که تصمیم‌گیری در این زمینه منطقی است یا نه، بلکه مسئله این بود که چنین تصمیمی می‌توانست به تقویت یک میراث دیپلماتیک کمک کند و فضای بیشتری برای مانور دولت بعدی به وجود آورد یا نه؟ بوش تصمیم خود را گرفت و من برای مذاکرات راهی ژنو شدم. چنی اعتراض کرد، اما بوش دستی تکان داد و گفت تصمیم خود را گرفته است.

من نمی‌توانم تصور کنم که ترامپ با دوره انتقالی به صورت جدی و مسئولانه برخورد کند. جان بولتون، مشاور امنیت ملی پیشین او، گفته بود که رئیس جمهور نمی‌تواند به هیچ موضوع سیاست خارجی در چارچوبی غیر از چشم‌انداز پیروزی مجدد خود در انتخابات یا راضی کردن حس خودبینی‌اش بنگرد.

 هیچ‌یک از این‌ها به این معنی نیست که دولت ترامپ توانایی در پیش گرفتن اقدامات سازنده در سیاست خارجی خود را ندارد. موفقیت اخیر تیم ترامپ در عادی سازی روابط بین اسرائیل و امارات متحده عربی یک موفقیت قابل توجه در این زمینه است که می‌تواند دستاوردهای بزرگ‌تری در رابطه با مسئله اسرائیل و فلسطین یا چالش ایران در منطقه داشته باشد. عقب‌نشینی بیشتر نیروهای آمریکایی از افغانستان طبق توافق با طالبان و در هماهنگی نزدیک با دولت افغانستان، گام مفیدی در جهت رهایی از جنگ‌های دائمی آمریکا خواهد بود. تمدید توافق «استارت جدید» با روسیه که اوایل سال آتی منقضی می‌شود نیز دارای اهمیت است. بدون این توافق ساختار کنترل تسلیحات هسته‌ای فرو خواهد پاشید. هیچ‌یک از این موارد، میراث نابود شده سیاست خارجی ترامپ را تلافی نخواهد کرد و تاثیری هم در انتخابات نوامبر نخواهد داشت؛ اما همه این موارد برای منافع آمریکا بسیار مهم هستند.

 

اقدامات اشتباه ترامپ در اعمال فشار حداکثری علیه ایران

هر اهرم فشاری که توافق امارات و اسرائیل در برابر ایران ایجاد کرده بود، در پی اقدامات اشتباه پی در پی در اعمال فشار حداکثری که بیشتر در راستای تغییر نظام در ایران بودند تا تغییر رفتار این کشور، از بین رفت. اصرار بر یک سیاست شکست خورده یک ادراک دیپلماتیک هوشمندانه نیست و به همین دلیل بود که بوش تصمیم گرفت به مذاکره با کشوری بپیوندد که پیش‌تر آن را «محور شرارت» توصیف کرده بود. اما ظاهراً دولت ترامپ چنین ادراکی ندارد و به همین دلیل است که تصور می‌کند ایالات متحده توانایی پیشبرد بخش‌های تنبیهی توافق هسته‌ای را دارد. ایالات متحده پیش‌تر این استراتژی را آزموده و شکست خورده است.

 

اقدام علیه ایران در شورای امنیت احمقانه و باعث شرمندگی و انزوای آمریکاست

تلاش‌هایی مشابه همچون ارائه قطعنامه جدید به شورای امنیت یا بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل نه تنها احمقانه است، بلکه باعث شرمندگی بیشتر آمریکا و انزوای آن می‌شود و خطر مواجهه با ایران را افزایش می‌دهد. تلاش برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران مغایر با منافع ایالات متحده است و تنها نتیجه‌اش ناهموار ساختن زمین دیپلماتیک برای جانشین ترامپ خواهد بود و این درست همان چیزی است که رئیس جمهور ترامپ می‌خواهد.

 

انتخاب مجدد و احتمالی ترامپ پایان نظم بین‌المللی به رهبری آمریکا خواهد بود

اگر ترامپ در ماه نوامبر مجدداً رأی آورد، آنچه در 150 روز آینده در سیاست خارجی اتفاق می‌افتد، پاورقی ناچیزی برای پایان یک نظم بین‌المللی به رهبری آمریکا خواهد بود. اگر او در انتخابات شکست بخورد، بعید است که مانند تعهد روسای جمهوری پیشین از هر دو حزب به دوره انتقالی عمل کند. در بهترین حالت، او صرفاً درصدد توجیه شکست‌هایش برخواهد آمد. در بدترین حالت، او به دنبال رقابت یا تحت تاثیر قرار دادن نتیجه انتخابات خواهد بود.

دوره ترامپ یک دوره تعطیلی طولانی مدت برای تدبیر و منطق در سیاست خارجی آمریکا بوده و 150 روز آینده نیز به احتمال زیاد همین‌گونه طی خواهد شد. دولت تحت فرمان رئیس جمهوری نامناسب که به تغییر و تفسیر «حقایق» به نفع خود تمایل دارد، تنها به نفع بازیگران خارجی و امتیاز گیری خواهد بود. حتی اگر چند ماه باقی مانده تنها فرصت ترامپ در کاخ سفید باشد، او هنوز هم برای نابود کردن بسیاری از منافع سیاست خارجی ایالات متحده زمان زیادی دارد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *