جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
چشمانداز امنیت بینالمللی پس از بحران کرونا
ایگور ایوانف در یادداشتی که وب سایت شورای امور بینالملل روسیه آن را منتشر کرد، نوشت: در این همهگیری، برای اولین بار در طول حیات بشر، انسان با یک تهدید مشترکی مواجه است که باید بهطور جمعی آن را شکست دهد. در حال حاضر، عمده بحثها حول هزینه اقتصادی و تلفات جانی این پیروزی جریان دارد. صدمات این همهگیری حقیقتا عظیم بوده و تنها با ویرانیهای جنگهای بزرگ جهانی قابل مقایسه است.
با این حال، وقت آن است که برنامهریزی برای پیروزی نهایی آینده را آغاز کنیم. همانند پایان جنگهای جهانی، نظیر جنگ جهانی دوم، پایان این جنگ همهگیری نیز نقطه عطفی تاریخی خواهد بود.
این ویروس به ما آموخت که تهدیدات امنیت جهانی به سرعت در حال تغییر است و ما در تقابل با دشمنان اساسا جدیدی هستیم. این امر مستلزم تحولات بنیادین در اولویتهای امنیتی ماست. امنیت ملی دیگر نباید صرفا بر اساس توانمندیهای نظامی یک کشور تعریف شود. تسلیحات هستهای و دیگر تسلیحات مدرن قادر به مبارزه با همهگیری، تغییرات اقلیمی، مهاجرتهای غیرقابل کنترل و دیگر چالشهای فراروی بشر بهطور کلی و کشورها بهطور انفرادی نیستند. اکنون ما شاهد آن هستیم که بسیاری از ابزارهای قدیمی که از گذشته برای تضمین امنیت ما به ارث رسیدهاند، بیفایده است و صرفا باعث هزینه منابع عظیمی میشود که میتواند صرف توسعه علمی، آموزش و پزشکی شود.
بسیاری از کشورها در مقابل چالشهای جهانی بیدار هستند. آنتونی گوترش، دبیرکل سازمان ملل همگان را به آتشبس در همه جنگهای حال حاضر جهان دعوت کرده است. پاپ نیز به پایان همه جنگها فراخوانده است تا ما تلاشهای خود را به مبارزه با این همهگیری معطوف سازیم. گفته می شود ائتلاف به رهبری عربستان نیز از تعلیق عملیات نظامی علیه حوثیها در یمن برای «مبارزه با شیوع کووید-19» در آنجا خبر داده است. اسرائیل و حماس نیز مذاکرات برای مبادله اسرا را آغاز کرده اند.
این تحولات حاکی از آن است که بسیاری کرونا ویروس را، به قول گوترش، «دشمن مشترک ما» قلمداد میکنند. همچنین، ما یقیناً میدانیم که در آینده تعداد این «دشمن مشترک» بیشتر هم خواهد شد.
علاوه بر این، ما شاهد روند دیگری هستیم که همانند کرونا ویروس دارای ویژگیهای یک بحران است یعنی، گرایش سنتی کشورها به استفاده از مواقع بحرانی برای برتریجویی در قبال رقبای سنتی. کروناویروس به جنگ اطلاعاتی و متهم کردن کشورها به شیوع این ویروس دامن زده است. همچنین بحثهای داغی در مورد تجهیزات بهینه کشورهای استبدادی یا دموکراتیک در مبارزه با همهگیری و اثربخشی بهتر مدلهای اقتصادی در جریان است.
این جنجالها نشان میدهد که بشر در مبارزه با این ویروس با مشکلات سیاسی دشواری (مشکلی که از هم اکنون شروع شده است) در مورد شکل نظم جدید جهانی مواجه است. هر کشوری طرفدار یکی از روشهای فکری قدیمی یا جدید است. جبهه این جنگ جدید (به جای بین ائتلافها یا کشورها) اساسا در داخل کشورهاست.
نتیجه مثبت این مناقشات بستگی به این دارد که سیاستمداران بتوانند امنیت جهانی را بر بلندپروازیهای سیاسی فردی ترجیح دهند، تاکتیکها را پیرو راهبرد سازند و روش ستنی ترجیح دادن منافع ملی را به نفع منافع سیستم بینالمللی کلی کنار بگذارند.
در اوت 1944، اعضای قدرتهای متفق در آستانه پیروزی در جنگ جهانی دوم برای بررسی تاسیس سازمان جهانی به منظور پیشبرد صلح و امنیت در «دامبارتون اوکس» دیدار کرده و یک سال بعد در سانفرانسیسکو منشور سازمان ملل متحد را امضا کردند. علیرغم تفاوت و بعضا تضاد دیدگاه آنها در مورد بسیاری از مسائل اساسی در روابط بینالملل و حتی در مورد آینده تمدن بشری، طرفهای پیروز توانستند به یک توافق دست یابند.
در حال حاضر، معلوم نیست که پیروزی بشر بر کرونا ویروس کی اتفاق خواهد افتاد، اما اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل هم اکنون میتوانند طرح مشترکی برای آغاز مذاکرات در مورد کنترل مشترک سیستم روابط بینالمللی راه اندازی کنند. یک طرح جهانی از این نوع، از یک طرف میتواند موجب تسریع در پیروزی مشترک بشر بر کرونا ویروس شود و از طرف دیگر، اعتماد متقابل بشر در جهان پساکرونا را افزایش دهد.
0 Comments