تارنمای آمریکایی فارین پالیسی در مقاله ای افزود: ‘رئیس جمهوری ترامپ به دنبال کشمکش ها در کاخ سفید برای تایید پایبندی ایران به برجام در ماه ژوییه (تیر)، اظهار داشت که در ضرب الاجل 90 روزه بعدی که در ماه اکتبر فرامی رسد، از تایید همکاری ایران با برجام اجتناب خواهد کرد. وی که از واقع بینی وزارت امور خارجه دولتش به ستوه آمده، تیمی را مامور کرده تا مدارک لازم برای اثبات عدم پایبندی ایران به توافق هسته ای را، در اختیار او بگذارند. 
‘امتناع از تایید پایبندی ایران به برجام، توافق هسته ای را به خطر می اندازد و تحریم های ضد ایرانی را که در پی برجام لغو شدند، احیا می کند و احتمال بروز جنگ را قوت می بخشد.
‘خروج آمریکا از برجام ضربه سختی به این توافق وارد خواهد کرد، اما این ضربه الزاما مرگبار نخواهد بود. برجام یک توافق یک جانبه میان تهران و واشنگتن نیست، کشورهای اروپایی در کنار روسیه و چین نیز از طرفین دیگر این توافق هستنند و می توانند آمریکا را از کارشکنی در آن بازدارند. اروپا اگر توان حرکت سیاسی مستقل از واشنگتن را داشته باشد می تواند با حفظ این توافق هم منافع خود و هم منافع آمریکا را حفظ کند.
‘ پیش از هرچیز، اروپا باید پیش دستی کرده اعلام کند که از ترامپ در خروج از برجام پیروی نخواهد کرد.در پی شکست در مذاکرات هسته ای در سال 2005، بروکسل با توجه به آنکه توقف پیشرفت های برنامه هسته ای ایران در راستای منافع مشترک آمریکا و اتحادیه اروپا بود، به همکاری در اعمال تحریم علیه ایران موافقت کرد. اکنون اگر دولت ترامپ بخواهد از این توافق خارج شود، دول اروپایی امکان این را دارند تا پایبندی و تعهد واشنگتنن به منافع مشترک این طرفین را مورد سؤال قرار دهند. در نتیجه، اروپا باید روشن کند که هرگونه مشارکت و همدستی برای تحریم ایران، منافع مشترک اروپا و آمریکا بخصوص در مورد تهدید روسیه، به خطر خواهد انداخت.
‘اروپا همچنین می تواند پیش دستی کرده با احیای مقرره ای که اتحادیه اروپا را از همراهی با تحریم های برون مرزی ایالات متحده منع می کند، نتایج منفی اعمال دوباره تحریم های ضد ایرانی واشنگتن را تخفیف دهد. این مقرره که حال منسوخ شده است، شرکت های اروپایی را از پیروی از تحریم های ضد ایرانی که در آن زمان غول های انرژی اروپایی که در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری کرده بودند را تهدید میکرد، بازمی دارد. اتحادیه اروپا باید در این مقرره تجدید نظر کند تا تحریم های ضد ایرانی واشنگتن را نیز، که به دنبال برجام لغو شدند، پوشش دهد. 
‘ با این کار اروپا پیام روشنی به دولت ترامپ خواهد فرستاد مبنی بر این که،اگر واشنگتن تصمیم به صرف نظر کردن از منافع مشترک اروپا و آمریکا را داشته باشد، در این راه تنها خواهد بود.
‘ چنین اقدامی تاثیر مثبت دوسویه ای خواهد داشت. نخست شهروندان کشورهای اروپایی خاطر جمع خواهند شد که دولت هایشان آنها را از قید پیروی از تحریم های برون مرزی واشنگتن رها کرده اند و دوم اینکه، آمریکا دیگر نخواهد توانست شرکت های اروپایی را به این بهانه تحریم کند.
‘ اروپا باید افق بلندمدت را در نظر داشته باشد. اثرگذاری تحریم های آمریکا به قدرت دلار آمریکایی بازمی گردد، بیشتر معاملات بین المللی از طریق دلار انجام می شود و جابه جایی های ارزی حاصل از این معاملات باید از راه آمریکا صورت گیرد.تاکنون تلاش هایی برای ایجاد صرافی هایی خارج از خاک آمریکا انجام شده است اما بروکسل می تواند گام بزرگی در جهت تشویق و تسریع این فرآیند بردارد. 
ا’ ین اقدامات در کنار هم می تواند هشداری برای افرادی باشد که گمان می کنند با توجه به انفعال اروپا، ترامپ می تواند بار دیگر از تحریم های ضد ایرانی به عنوان اهرم فشار استفاده کند. آن دست از مقام های آمریکایی که از طرفداران تحریم های اقتصادی هستند، تا آنجا که آمریکا جایگاه خود به عنوان قدرت برتر اقتصادی در جهان را از دست بدهد، از جنگ اقتصادی خود دست برنخواهند داشت اما منافع مشترک آمریکا و اروپا نباید به خاطر جمعی از ایدئولوژی های افراطی در کاخ سفید به خطر بیفتد.’ 
‘در انتها ،اروپا می تواند هم پیمانان بین المللی خود را بگونه ای مجاب کند تا تحریم های ضد ایرانی واشنگتن بر برجام بی تاثیر شوند. 
وقتی واشنگتن برای نخستین بار در اواخر دهه 90 تصمیم به تحریم ایران گرفت، اروپا در مقابله با این تلاش ها تنها نبود. ژاپن، کره جنوبی، کانادا، مکزیک و برخی دیگر از کشورها یا مقرراتی مشابه را برای همکاری نکردن با تحریم های آمریکایی اعمال کردند و یا در بهترین حالت تهدید به چنین اقدامی کرده شرکت های خود را از همکاری با تحریم های واشنگتنن برحذر داشتند. 
‘ اروپا می تواند بار دیگر متحدانش را به اقدامات پیشگیرانه در مقابله با این تحریم های احتمالی مجاب کرده دولت ترامپ را از بهم زدن توافق هسته ای برحذر دارد.’ 
فارین پالیسی در پایان مقاله خود نوشت: ‘ با توجه به تلاش آمریکا برای جلوگیری از بهره مندی ایران از منافع حاصل از برجام، ترامپ آشکارا از تعهدات آمریکا در این زمینه خارج شده و بارها از تمایل خود به خروج از این توافق، سخن به میان آورده است.
‘پیش از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای در سال 2015، باور عمومی در واشنگتن بر آن بود که اعمال زور تنها راه برای کنترل رهبران ایران است، اما برجام به این افسانه پایان داد. اوضاع امروز نشان می دهد که این فرضیه بیشتر در مورد دولت ترامپ مصداق دارد، در نتیجه دولت های اروپایی باید توجه لازم را به این امر مبذول داشته و اعمال زور را در دستور کار سیاست های خود در قبال واشنگتن قرار دهند.’

منبع: ایرنا