به طور قطع امانوئل مکرون فردی زبردست است. او که درگیر اولین سفر خود به عنوان رئیس جمهور در منطقۀ خلیج فارس است، تصمیم گرفته بلافاصله پس از دیدار از امارات عربی متحده که تنها علت سفرش به آن افتتاح موزۀ لوور ابوظبی بود، عازم عربستان سعودی شود. لیکن با توجه به این که دقیقاً زمانی که وی در آنجا حضور داشت تا یک شراکت فرهنگی را جشن بگیرد، نهادهای اطلاع رسانی نیمی از منطقۀ خاورمیانه از ایران گرفته تا خودِ شبکۀ العربیه شروع به پخش خبری نمودند که در واقع همه انتظارش را داشتند. خبر مربوط به این که سلمان، پادشاه هشتاد و یک سالۀ عربستان سعودی در آستانۀ کناره گیری به نفع پسرش محمد است. فردی که در ضمن از بهار گذشته نه تنها به عنوان وارث تخت پادشاهی منصوب گردیده بلکه یک سلسله مناصب دیگر (رئیس دیوان، وزیر دفاع، رئیس شورای امور اقتصادی) که وی را به مرد قدرتمند واقعی این قلمروی پادشاهی تبدیل ساخته اند، برای خود انباشته است.
محمد بن سلمان، آخرین گام به سمت تخت پادشاهی را با پاکسازی گستردۀ روزهای اخیر برداشته است. پاکسازی که طی آن حدود چهل تن از نظامیان، افراد برجسته، شاهزاده ها، عموزادگان و نوادگان خاندان پادشاهی را که روی کار آمدن وی و نیز مسائلی که به همراه دارد به مذاقشان خوش نیامده بود، از سر راه برداشته است. در واقع در عربستان سعودی قدرت سلطنتی همواره از برادر به برادر رسیده است، نظامی که مشارکت بیشتر این خاندان اشرافی و عظیم را که دارای حدود ٧ هزار عضو می باشد، در قدرت حاکم تضمین می نمود. چنانچه پادشاه شروع به انتقال تخت به فرزند محبوبش می کند، همان گونه که ملک سلمان در حال انجام است، تمامی وراثت های احتمالی برای جانشینی وی نیز نقش بر آب خواهند شد.
آیا در مقابل همۀ اینها فردی مانند امانوئل مکرون می توانست خود را عقب بکشد؟ در واقع او این کار را انجام نداد و از آنجایی که همان گونه که در افشاگری ها آمده است انتقال اختیارات به صورت روز به روز و اگر نگوییم ساعت به ساعت شده، نخست وزیر جوان فرانسه حتی ممکن است اولین مرد سیاسی در جهان باشد که با پادشاه جدید عربستان سعودی ملاقات می کند.
چنانچه چنین چیزی هم اتفاق نیفتد، از مکرون در هر صورت با گرمی فراوان استقبال خواهد شد. وی در واقع انس و آشنایی فراوانی با اربابان سعودی دارد. در سال ٢٠١۵ زمانی که وزیر اقتصاد و امور دارایی دولت والس بود، دو بار از این کشور دیدن کرد.
یکی به عنوان همراه فرانسوا اولاند، رئیس جمهور وقت و دیگری نیز به همراه والس، نخست وزیر و ٢٠٠ تن از صنعتگران فرانسوی. در دیدار دوم دولت فرانسه (مکرون نیز به نفع آن) اقدام به امضای یک سری توافقات اقتصادی با سعودی ها به ارزش ١٠ میلیارد یورو نمود. در آن نوبت سعودی ها نیم میلیارد یورو را صرف خرید سلاح از فرانسه نمودند. تسلیحاتی که آنها در ضمن مشتریان بزرگ آن به شمار می آیند. فروش مزبور اعتراضات و انتقاداتی را نیز در فرانسه برانگیخته بود زیرا بسیاری از سازمان های غیر دولتی (از جمله سازمان ناظر حقوق بشر) خاطرنشان ساخته بودند که بخش اعظمی از این تسلیحات (و به طور کلی بخش اعظمی از تسلیحات فرانسوی که به دست ریاض می افتند) سپس توسط سعودی ها در یمن مورد استفاده قرار می گرفت. کشوری که به عقیدۀ سازمان ملل دست کم ۵ هزار فرد غیرنظامی در آن کشته شدند و دست کم ١٠ هزار نفر نیز زخمی شدند که در اکثر مواقع به سبب بمباران های بی وقفه ای بوده که توسط سعودی ها حتی علیه مردم غیرنظامی صورت می گرفت. بخش اعظم قراردادهای سعودی در صنعت جنگی فرانسه دقیقاً به جنگنده ها و بمب افکن ها مربوط می شود.
در آن زمان ژان ایو لودریان، وزیر دفاع فرانسه با قدرت فراوان به انتقادات پاسخ داده بود. لودریان همان کسی است که امروز بار دیگر او را در کسوت وزارت خارجه می بینیم. چه همراهی جالبی، این طور نیست؟ تابستان گذشته، امانوئل مکرون در حالی که با سفرای فرانسه سخن می گفت، تصویر فرانسه را که قرار بود این افراد اشاعه دهند و در جهان از آن دفاع کنند، تعریف کرد. وی این کار را با استفاده از این واژه ها انجام داد: «روابط دیپلماتیک و اقتصادی ما با روسیه، ترکیه یا چین نمی توانند ما را به سمت پنهان ساختن مسائل مربوط به حقوق بشر در پشت یک حجاب رقت انگیز سوق دهند. اگر این کار را انجام دهیم به خودمان خیانت کرده ایم».
خوب است، آفرین، دوبار. مفاهیمی اصیل آن گونه که به نظر می رسد در مورد عربستان سعودی که از داعش و القاعده حمایت مالی می کند، مدارس یمن را هدف بمباران های خود قرار می دهد، میلیاردها پول را صرف آموزش افراط گرایی اسلامی به هزاران هزار جوان در سراسر جهان می کند و مجازات مرگ را به مانند قرص آسپیرین توزیع می کند، کاربردی ندارد. برعکس با زنان رفتار خوبی دارد: آیا یک ماه پیش حتی اجازۀ رانندگی خودرو نیز به آنها داده نشده است؟
بنا بر این ما با همان مسائل همیشگی درگیر هستیم. یا مکرون به شیوۀ بسیاری از «دمکرات» های آمریکایی و اروپایی به دروغ پردازی توسل می جوید یا اینکه عربستان سعودی به کشوری تبدیل شده است که مانند تعداد معدودی از کشورها به حقوق بشر احترام می گذارد و ما متوجه این امر نشده بودیم.

منبع: اداره کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ وارشاداسلامی