این شرکت قصد دارد، وارد پروژه مربوط به گاز مایع شود.
شرکت «گاز پروم» که با ایران پیرامون مشارکت در استخراج گاز و ارسال آن از طریق پاکستان به هند به توافق رسیده است، همچنین احتمال دارد که وارد پروژه کارخانه گاز مایع در این کشور نیز شود. از مدتها پیش، کار احداث این کارخانه آغاز شده است، اما براساس محاسبات مقامات ایرانی، برای به پایان رساندن کار احداث آن، به مبلغ ۴ میلیارد دلار پول نیاز است. کارشناسان می گویند که مشارکت در این پروژه جزء استراتژی شرکت «گاز پروم» در رابطه با متنوع سازی فعالیت های خود و پاسخ گوی منافع سیاسی روسیه است، اما در اخذ این قرار، مساله اقتصادی این کارخانه، معیار اصلی قرار نخواهد گرفت.
شرکت «گاز پروم» پیرامون فعالیت احتمالی با شرکت ملی گاز ایران، Oil Industry Pension و Saving and Staff Welfare Fund- صاحبان این پروژه – یادداشت تفاهمی امضا کرده است. کارخانه گاز مایع شامل دو خط تولید، هر کدام با ظرفیت ۵,٢۵ میلیون تنی در سال خواهد بود. در چارچوب مرحله دوم، حجم تولید می تواند دو برابر شود.
شرکت «گاز پروم» و شرکت ایرانی همچنین، «نقشه راه» را به امضا رسانده اند که براساس آن، شرکت «گاز پروم» مطالعات ماهوی مربوط به اجرای پروژه های هم گرایانه در عرصه استخراج، ارسال و بهره برداری از مواد هیدرو کربنی و از جمله، شیمی گاز در ایران را انجام خواهد داد. به گفته آلکسی میلر، مدیر عامل شرکت «گاز پروم»، در سه ماهه نخست سال ٢٠١٨ میلادی، این شرکت پیشنهادات خود پیرامون بهره برداری از معادن فرزاد آ، فرزاد ب، پارس شمال و معدن شرکت ملی نفت ایران در کیش را ارائه خواهد کرد. در سال گذشته، طرفین یادداشت تفاهم پیرامون همکاری متقابل در این زمینه ها را امضا کردند. قبل از آن نیز شرکت گاز پروم و شرکت ملی نفت ایران پیرامون احداث خط لوله گاز رسانی دریایی ایران – پاکستان – هند به توافق رسیده بودند، اما براساس بیانات وزارت نیروی روسیه در هفته گذشته، فعلا بهره برداری از مبانی فنی و اقتصادی این پروژه آغاز نشده است، زیرا برخی از اسناد دو جانبه هنوز منعقد نشده اند. معادنی که گاز برای ورود به این خط لوله را تامین خواهند کرد نیز هنوز انتخاب نشده اند.
شرکت مایع سازی گاز طبیعی ایران (ال ان جی) یکی از سه شرکت کننده در پروژه های گاز مایع طبیعی اعلامی از سوی ایران است (به موازات شرکت مایع سازی گاز طبیعی پارس (پارس ال ان جی) و شرکت مایع سازی گاز طبیعی پرشین (پرشین ال ان جی)). پایگاه این شرکت، فاز دوازدهم معدن پارس جنوب می باشد. به گفته بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران،۴٠ درصد از این کارخانه احداث شده است و برای راه اندازی آن، به زمان سه تا چهار ساله و مبلغ ۴ میلیارد دلار پول نیاز است. در پی لغو تحریم ها در اوایل سال ٢٠١۶ میلادی، ایران مجددا، فعالانه، جذب سرمایه گذاران خارجی به عرصه نفت و گاز خود را آغاز کرده است. دولت ایران پیرامون مشارکت در پروژه های گاز مایع طبیعی با شرکت های خارجی و از جمله شرکت فرانسوی توتال مذاکره کرده است که در بهره برداری از فاز یازدهم معدن پارس جنوب شرکت دارد. اما، فعلا، قراردادهای مشخصی با هیچ یک از سرمایه گذاران منعقد نشده است.
شرکت گاز پروم نیز به نوبه خود، به طور همزمان، هم برای توسعه ارسال گاز از طریق خطوط گاز رسانی (در حال حاضر، خط لوله Nord Stream ٢ و «خط ترکیه» در حال احداث است) و هم، برای اجرای پروژه های گاز مایع طبیعی (در روسیه، این شرکت قصد دارد، کارخانه گاز مایع طبیعی «ساخالین – ٢» را توسعه دهد و «کارخانه گاز طبیعی مایع بالتیسکی» را احداث کند) و همچنین، برخی از تولیدات چند تنی تلاش می کند. اما، در خارج از کشور، فعلا در اصل، از ارسال گاز مایع طبیعی و مشارکت در احداث ترمینال های تبدیل گاز مایع به گاز سخن در میان است (اخیرا، شرکت گاز پروم پیرامون اجرای چنین پروژه ای در ویتنام به توافق رسیده است).
وقتی که یک کشور با چنین ذخایر عظیمی از نفت و گاز از سرمایه گذاران خارجی دعوت می کند، آیا می توان به آن علاقه ای نشان نداد؟
ویاچسلاف میشنکو از Argus Media خاطر نشان می کند که ورود به تمامی عرصه های ممکن – از استخراج و ارسال گاز گرفته تا مایع سازی گاز – از دیر باز، جزء استراتژی شرکت گاز پروم بوده است. او اشاره می کند که این شرکت اخیرا، اعلام کرده که تکنولوژی مایع سازی خود را آماده خواهد کرد و برای وارد شدن به بازارهای جدید آمادگی دارد. «در حال حاضر، در زمینه حل و فصل بحران ها در خاور نزدیک، ایران یار اصلی روسیه بشمار می رود و از این رو، احتمال دارد، مساله کار سازی اقتصادی پروژه های مشترک از درجه دوم اهمیت برخوردار شوند».
آلکسی گریواچ، معاون مدیر صندوق امنیت ملی انرژی، با این موضوع موافق است که همکاری روسیه با ایران به نفع دو طرف است. برای شرکت گاز پروم، ورود به پروژه های گازی در این کشور جذابیت دارد، زیرا از این طریق، از فشارهای ناشی از ارسال بلقوه گاز ایران به بازار اروپا که در آنجا، احتمال رقابت بر سر ارسال از گاز روسیه نیز وجود دارد، کاسته خواهد شد. افزون بر آن، پروژه های جدید در خارج از کشور می توانند برای اجرای تکنولوژی گاز مایع خود و توسعه بازارها در زمینه استفاده از آن امکاناتی را فراهم آورد. برای ایران نیز مشارکت روسیه، راهی است برای به حداقل رساندن تهدیدهای مرتبط با تحریم ها.

منبع: اداره کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ