بازاندیشی در نگاه کلاسیک به استراتژی کلان
میکا زنکو در تحلیلی که شورای روابط خارجی آمریکا منتشر کرد، نوشت: شاید به خاطر داشته باشید که در دسامبر 2009، رئیس جمهور اوباما اعزام 30 هزار نیروی دیگر به افغانستان را تایید کرد و بدین ترتیب تعداد کل نیروهای آمریکا در آنجا را به 97 هزار نفر رساند. در حال حاضر اکثر این نیروها به خانه بازگشتهاند و حدود 84 هزار نیروی آمریکایی در افغانستان به سر میبرند (بهعلاوه 26 هزار پیمانکار نظامی که 9474 نفر آنها شهروند آمریکا هستند).
از زمانی که اوباما نیروهای آمریکایی را در افغانستان افزایش داد، اوضاع امنیتی بهطور قابل توجهی بدتر شده است. تقریبا 1700 نیروی آمریکایی در حین خدمت در افغانستان کشتهشدهاند، تعداد تلفات سالانه (که اکثر آنها توسط طالبان کشته یا زخمی شدند) از 7162 نفر (در سال 2010) به 11418 نفر (در سال 2016) رسیده و تعداد گروههای جهادی نیز افزایشیافته است که از جمله آنها میتوان به ایجاد یک پایگاه اقماری داعش در این کشور اشاره کرد. با همه اینها گسترش نفوذ و کنترل طالبان بر این سرزمینها به بیش از هر زمان دیگری از زمان 11 سپتامبر تا امروز رسیده است. این در حالی است که اوباما وعده داده بود «نیروهای اضافی، پیشرفت طالبان را معکوس خواهد کرد».
در جلسه کمیته سنا، جان مک کین، رئیس کمیته نیروهای مسلح سنا بهصراحت از نیکلسون پرسید: «طبق ارزیابی شما، ما داریم میبازیم یا میبریم؟» نیکلسون پاسخ داد: «ما به بنبست رسیدهایم». نیکلسون افزود که هدف فرماندهی وی در افغانستان «نابودی القاعده» بود و نیروهای امنیت ملی افغانستان (ANSF) اکثر نبردهای مستقیم برای نیل به این هدف را انجام میدهند. با این حال، نیکلسون به این نکته اشاره کرد که وی تنها «چند هزار» نیرو در اختیار داشته است، حالآنکه که برای آموزش و مشاوره نیروهای امنیت ملی افغانستان این تعداد نیرو کافی نبوده است. اگرچه نیکلسون صریحا اظهار نکرد، اما مضمون اظهارات وی این بود که وجود نیروهای بیشتر میتوانست اوضاع را عوض کند. باوجود این، بهسختی میتوان تصور کرد که این نیروهای اضافی میتوانستند اوضاع امنیتی را بهطور پایدار بهبود بخشند.
گویاترین لحظه جلسه کمیته نیروهای مسلح سنا هنگامی اتفاق افتاد که نیکلسون خاطرنشان کرد برنامههایی برای «دستیابی به موفقیت» در افغانستان در طول چهار سال بعدی در حال انجام است. این امر به معنای 20 سال مداخله نظامی مستقیم آمریکا در افغانستان خواهد بود. از زمان ورود گروههای شبهنظامی سازمان اطلاعات مرکزی به افغانستان در نوامبر 2001 میلادی 2350 سرباز جان خود را از دست داده و حدود 900 میلیارد دلار از پول مالیاتدهندگان هزینه شده است. همزمان، کشور افغانستان از نظر سیاسی از ثبات کمتری بهرهمند است و از امنیت آن به خاطر انواع شورش و کشتار مجرمانه کاسته شده است. هیچ کس نمیتواند بگوید که این جنگ عمدتا فراموششده چه زمانی به پایان خواهد رسید، اما «دستیابی به موفقیت» یقینا باید با واقعگرایی، صداقت و توازن در اهداف و انتظارات آمریکا همراه باشد.
0 Comments