این برهۀ زمانی برای جمهوری اسلامی ایران و در آستانۀ برگزاری انتخابات ١٩ ماه مه آینده، از اهمیت فراوانی برخوردار است. [آقای] حسن روحانی، رئیس جمهور کنونی و رهبر جریان میانه رو و اصلاح طلب و محافظه کارانی که بعد از گشایش [آیت الله] خامنه ای، رهبر معظم ممکن است یک زن یعنی مرضیه وحید دستجردی، پزشک متخصص زنان و زایمان و وزیر سابق بهداشت در دولت احمدی نژاد را نامزد نمایند، در فهرست قرار دارند.
تهران به همراه مسکو می رود که در جنگ سوریه در کنار نیروهای وفادار به بشار اسد علیه نیروهای جهادی پیروز شود و همکاری بی سابقه ای را با ترکیه و با هدف دستیابی به یک راه حل بحران برقرار نماید. در حال حاضر چالش های بسیاری وجود دارند و در رأس همه معمای ترامپ و تهدیدات کم و بیش آشکاری که از سوی دولت جدید آمریکا نسبت به دولت ایران مطرح می گردند. در این بستر پیچیدۀ ژئوپلیتیک، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت اتحاد راهبردی با فدراسیون روسیه را تقویت نماید. اتحادی که در تاریخ ٢٧ مارس گذشته با دیداری که در مسکو میان [آقای] روحانی، رئیس جمهوری و همتای روسی اش ولادیمیر پوتین صورت گرفت، محقق گردید.
توافقات اقتصادی میان تهران و مسکو
پوتین در خلال این دیدار بر این امر تأکید نمود که این دو کشور به شکلی موثر در عرصه های متعدد از جمله مسائل جهانی و حل بحران های جدی بین المللی کار کرده اند. روسیه یکی از کشورهایی به شمار می آید که بیش از همه در خصوص برداشته شدن تحریم های اقتصادی علیه ایران فشار آورده است. رهبر کرملین اظهار داشت که افزایش ٧٠ درصدی مبادلات تجاری میان ایران و فدراسیون روسیه که در سال ٢٠١۶ به ثبت رسید «دستاوردی بی سابقه به شمار می آید.»
شراکت های جدید در عرصۀ نفت و گاز
براساس آنچه روزنامۀ تهران تایمز نقل می کند، پوتین چنین خاطرنشان ساخت: « در گسترش همکاری در بخش نفت و گاز، توانمندی خوبی را مشاهده می کنیم. شرکت های ما به یک سری توافقات مهم برای توسعۀ میادین سوخت در ایران دست یافتند. در ضمن این دو کشور در چارچوب مجمع کشورهای صادرکنندۀ گاز که در آن بازارهای جهانی نفت تثبیت می گردند، با هم همکاری دارند. » [آقای] روحانی به نوبۀ خود در این خصوص که این دو کشور « باید روابط دوجانبۀ خود را بیشتر افزایش دهند » ابراز امیدواری کرد و در خصوص پیوستن قریب الوقوع ایران به سازمان همکاری شانگهای اطمینان حاصل نمود. هیأت های ایران و روسیه سرانجام ١۴ قرارداد همکاری را به امضاء رساندند که عرصه های مختلف اقتصاد، سیاست و نیز علم و فرهنگ را در بر می گیرند.
رضا مصطفوی طباطبائی، کارشناس انرژی که توسط خبرگزاری رویترز مورد سوال قرار گرفت، اظهار داشت: « [آقای] روحانی قصد دارد قبل از برگزاری انتخابات توافقی را بر پایۀ قراردادهای جدید نفتی به امضاء برساند. شرکت های فرانسوی همچون توتال قبل از انجام هر گونه سرمایه گذاری در ایران منتظر تحرکات و تأیید آمریکا می باشند، بنابراین تنها امکان برای [آقای] روحانی حصول توافقاتی با روسیه قبل از زمان انتخابات می باشد. »
محور ژئوپلیتیک و نظامی
به موازات توسعۀ روابط تجاری میان این دو کشور، جنگ سوریه و نبرد مشترک علیه تروریسم اسلامی که توسط پادشاهی های نفتی وهابی حاشیۀ خلیج [فارس] تأمین مالی می شود، حتی در سایۀ نظامی نیز باعث تحکیم روابط گردیده اند. بدون مداخلۀ این دو کشور و حزب الله در سوریه، شورشیان جهادی احتمالاً غالب گردیده و بشار اسد دیگر رئیس جمهور عرب نمی بود. پوتین در پی دیدار با [آقای] روحانی این تأیید را دریافت کرد که روسیه خواهد توانست همچنان از پایگاه های نظامی ایران برای انجام مأموریت های خود در منطقۀ خاورمیانه استفاده کند.
آمریکا و عربستان سعودی با نگرانی به نظاره می پردازند
عربستان سعودی، رقیب اصلی تهران در خاورمیانه و نیز دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا که در مناسبت های متعدد در خصوص میل به برقراری مجدد روابط عادی تر با فدراسیون روسیه ابراز تمایل کرده و نیز قضاوت های شدیدی علیه جمهوری اسلامی ابراز داشته، به تقویت محور مسکو و تهران با نگرانی می نگرند. لیکن اینکه این « تهدیدات » تا چه اندازه می توانند عملاً محقق گردند کاملاً باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
پپه اسکوبار، تحلیلگر مسائل ژئوپلیتیک چنین به اظهارنظر می پردازد: « به عقیدۀ پنتاگون همکاری میان ایران و روسیه در سوریه یا در هر کجای دیگر به ویژه بعد از ماجرای حلب امری منفور است. این امر با دیدگاه ریشلیو – ماکیاولیِ کاخ سفید یعنی استیو بانون مغایر. بانون در خلال بحران گروگانگیری در ایران یک افسر نیروی دریایی بود و جمهوری اسلامی را به منزلۀ یک تهدید وجودی قلمداد می کند. »

منبع: اداره کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ وارشاداسلامی